۰

وین در برابر دوحه

چهارشنبه ۶ سرطان ۱۴۰۳ ساعت ۰۰:۲۲
نشست وین صرف نظر از اینکه چه نتیجه ملموسی در پی خواهد داشت از این نظر حائز اهمیت است که طیف‌های بزرگ سیاسی، جریان‌های قدرتمند قومی و گروه‌های مقاومت علیه طالبان علیرغم اینکه از سوی جامعه جهانی، امریکا و سازمان ملل متحد نادیده گرفته می‌شوند همچنان وجود دارند، تاثیرگذار هستند و می‌خواهند در آینده سیاسی و امنیتی کشورشان نقش داشته باشند.
وین در برابر دوحه
شماری از مخالفان طالبان به شمول جریان‌های نظامی، سیاسی، نمایندگان زنان و جامعه مدنی برای چهارمین بار در وین پایتخت اتریش گرد هم آمدند تا درباره آینده افغانستان گفتگو کنند.
 
این اجلاس درست چند روز قبل از نشست سوم دوحه برگزار می‌شود که در آن سازمان ملل متحد و امریکا نمایندگان ویژه ۲۲ کشور جهان به علاوه طالبان را گرد هم می‌آورند تا راه‌های ادغام دولت طالبان به جامعه بین‌المللی و روند شناسایی رسمی این رژیم را هموار سازند.
 
این در حالی است که هیچ یک از کسانی که در نشست وین شرکت کرده‌اند در نشست دوحه دعوت نشده اند. آنها بازیگران سیاسی و نظامی افغانستان هستند که هر کدام از اقوام و ملیت‌های گوناگون کشور نمایندگی می‌کنند.
 
علاوه بر این حتی نمایندگان زنان و جامعه مدنی که پیش از این مورد حمایت امریکا قرار داشتند نیز در نشست دوحه ۳ غایب خواهند بود؛ رویدادی که به خشم گسترده نهادهای حقوق بشری، سازمان‌های بین‌المللی، فعالان زن و کنشگران جامعه مدنی و مردم افغانستان منجر شده است.
 
این تصمیم اما تحت فشار طالبان و در نتیجه سازش غیر قابل توجیه نمایندگی سیاسی سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) اتخاذ شده است؛ تصمیمی که در نتیجه آن جهان به گونه ای شرم‌آور دست‌هایش را بالا می‌برد و تسلیم خواسته‌های طالبان می‌شود. 
 
در این زمینه نوک پیکان انتقادها به سمت امریکا و سازمان ملل متحد نشانه رفته است؛ دو مرجعی که پیش از این بارها تاکید کرده بودند که حقوق زنان و سرنوشت آنان غیر قابل معامله است و از پیش شرط‌های اساسی برای شناسایی رسمی رژیم طالبان محسوب می‌شود.
 
حذف زنان از روند دوحه اما نشان می‌دهد که ریاکاری سازمان ملل و امریکا برای راضی کردن طالبان و تحمیل این رژیم بر مردم افغانستان تا چه اندازه وقیحانه و غیر قابل تحمل است. این تصمیم در عین حال پرده از رویکردهای مزوورانه غرب با استفاده از کارت حقوق بشر حقوق زنان و دموکراسی برمی‌دارد و نشان می‌دهد که طی ۲۰ سال گذشته، زنان و حقوق بشر و سرنوشت اقلیت‌های قومی در افغانستان دست ابزار تحمیل سلطه و هژمونی غیرقانونی و اشغالگرانه و استعماری امریکا و قدرت‌های غربی بوده است.
 
با این همه نشست وین صرف نظر از اینکه چه نتیجه ملموسی در پی خواهد داشت از این نظر حائز اهمیت است که طیف‌های بزرگ سیاسی، جریان‌های قدرتمند قومی و گروه‌های مقاومت علیه طالبان علیرغم اینکه از سوی جامعه جهانی، امریکا و سازمان ملل متحد نادیده گرفته می‌شوند همچنان وجود دارند، تاثیرگذار هستند و می‌خواهند در آینده سیاسی و امنیتی کشورشان نقش داشته باشند.
 
این نشست در عین حال از نشست استعماری دوحه مشروعیت زدایی می‌کند؛ نشستی که در راستای پروژه بزرگ امریکا برای تحمیل طالبان بر مردم افغانستان برگزار می‌شود و در ادامه مذاکرات پنهان نمایندگان امریکا با طالبان در دوحه قطر که منجر به فروپاشی نظام جمهوری و تحمیل رژیم طالبان بر مردم افغانستان شد قابل ارزیابی می‌باشد.
 
با توجه به این واقعیت، به باور کارشناسان تمام طرف‌های شرکت کننده در نشست وین برای اثبات حقانیت، نشان دادن موجودیت و تثبیت موثریت خود ابتدا باید از امریکا و قدرت‌های غربی همسو با آن اعلام برائت کنند و نشان دهند که برای تعیین نقشه راه آینده افغانستان دیگر به امریکا و بازی‌های پیدا و پنهان استعمار نو اعتماد ندارند و وضعیت کنونی را نیز ناشی از پیامدهای غیرقابل چشم پوشی بازی‌های دوگانه و مزورانه امریکا و غرب می‌دانند.
 
محمدرضا امینی - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین