پناهجویان افغان قربانی آپارتاید اردوغان

نوتیس میتاراکیس؛ وزیر امور مهاجرت یونان می‌گوید که دولت ترکیه شماری از پناهجویان افغان را به شکل برهنه مجبور به عبور از مرز خود کرده ‌است.

میتاراکیس روز شنبه (23 میزان) با نشر یک عکس از پناهجویانی که برهنه اند و لباسی بر تن ندارند، گفته که "رفتار ترکیه با 92 مهاجری که ما در مرز نجات دادیم، مایه شرمساری تمدن است."

او گفته است که انتظار دارد که ترکیه این حادثه را بررسی و در نهایت از مرزهای خود با اتحادیه اروپا محافظت کند.

پولیس یونان اعلام کرده است که شماری از پناهجویان برهنه را روز جمعه پیدا کرده  که به وسیله قایق ‌های پلاستیکی از دریای ایوروس عبور کرده و وارد قلمرو این کشور شده ‌اند.

این دریا ترکیه را از یونان جدا می‌کند.

به گفته ماموران پولیس یونان، برخی از این افراد به گونه جدی زخمی بوده‌ اند.
 
همان گونه که وزیر امور مهاجرت یونان هم گفته است حرکت سخیف نیروهای سرکوب اردوغان در اخراج برهنه پناهجویان مسلمان به یک کشور غیرمسلمان اروپایی، بسیار شرم آور است؛ اما شرم آور نه تنها برای تمدن غربی؛ بلکه برای تمدن اسلامی که زمانی ترکیه سردمدار آن بود و در حال حاضر نیز اردوغان اقتداگرا در توهمات بلندپروازانه اش خود را یک امپراتور عثمانی تصور می کند که روزی ردای رهبری جهان اسلام را بر دوش خواهد انداخت.
 
پناهجویان بی وطنی که اینگونه از سوی رژيم آپارتاید اردوغان، تحقیر شده اند، تنها کسانی نیستند که این روزها داستان غم انگیزشان به دست اقتدارگرایان فاشیست وفادار به اردوغان رقم زده می شود.
در ماه های اخیر، گزارش های تکان دهنده و هولناکی از برخورد خشونت بار و ضد انسانی پولیس ترکیه با پناهجویان به ویژه پناهجویان افغان، منتشر می شود. روایت شاهدان عینی و کسانی که به طور مستقیم در معرض این سرکوب ها قرار داشته اند، حاکی است که پولیس ترکیه بی پروا به سمت پناهجویانی که به طور غیرقانونی، مرزهای چندین کشور را درمی نوردند تا از طریق ترکیه به یونان و دیگر کشورهای اروپایی بروند با استفاده از سلاح جنگی و به قصد کشت، شلیک می کنند. پناهجویانی که از تیررس ترور نیروهای اردوغان جان بدر می برند و زنده به دست آنها می افتند به صورت وحشتناکی شکنجه و لت و کوب می شوند؛ به گونه ای که ادامه حیات آنها شدیدا به مخاطره می افتد و به طور نیمه جان با هزینه ای که باید از سوی خانواده های شان در ایران یا افغانستان، تامین شود در مراکز درمانی ترکیه بستری می شوند تا آماده اخراج گردند.
 
نویسنده این سطور، چندین مورد را طی همین چند روز اخیر از نزدیک بررسی کرده و دریافته است که نیروهای سرکوبگر رژيم آپارتاید اردوغان، بدتر از همه کشورهایی که کارنامه ای شرم آور و غیرقابل دفاع در زمینه حقوق پناهجویان دارند، با پناهجویان افغان برخورد می کنند. شواهد جمع آوری شده در این زمینه به وضوح نشان می دهد که این پناهجویان صرفا از سوی پولیس ترکیه، مورد تحقیر و توهین قرار نمی گیرند؛ بلکه به گونه ای شکنجه، لت و کوب و آزار جسمی می شوند که امکان ادامه زندگی برای شان بسیار دشوار می شود.
 
در برخی موارد، پناهجویانی که توسط ترکیه دستگیر و اخراج شده اند با دست و پای شکسته، اعضای داخلی از کار افتاده، خونریزی شدید داخلی و خارجی و وجود زخم های عمیق فراوان در بدن شان به وطن بازگردانده شده اند؛ در حالی که تمام دارایی شان نیز به تاراج رفته و هیچ پولی برای درمان زخم ها و آسیب های مرگبار ناشی از شکنجه پولیس ترکیه نیز در اختیار ندارند.
 
این در حالی است که هیچ سازمان حقوق بشری درباره وضعیت رقت انگیز پناهجویانی که با به جان خریدن خطرات مرگبار، خود را به ترکیه می رسانند و در نهایت به دست نیروهای سرکوبگر رژيم آپارتاید اردوغان، در حد مرگ شکنجه و سپس با دست خالی و بدن زخمی، اخراج می شوند، موضع گیری نمی کند و این اقدامات وحشیانه در سکوت کامل سازمان های حقوق بشری و رسانه های گروهی صورت می گیرد.
 
جرم بزرگ این پناهجویان این است که یک دولت دلسوز و مسئول ندارند تا از آنان حمایت سیاسی و حقوقی به عمل آورد و دولت های سرکوبگری مانند ترکیه را در برابر اعمال و رفتار شنیع و ضد انسانی شان پاسخگو قرار دهد.
 
این در شرایطی است که آنها حتی برای زندگی به ترکیه بحران زده و فاقد اقتصاد پویا و نیرومند نمی روند تا هزینه ای را بر رژيم اردوغان تحمیل کنند؛ بلکه از این کشور به عنوان یک مسیر عبور به یونان و کشورهای اروپایی دیگر استفاده می کنند. رژیم آنکارا در سال های گذشته حتی برای فراهم کردن مسیر عبور این پناهجویان یا متوقف کردن آنها در ورای مرزهای خود از اروپا پول دریافت می کرد و جریان مهاجرت غیرقانونی یک منبع درآمد فعال برای اقتصاد بی رمق ترکیه بود.
 
نکته غم انگیز اینکه جنایت های وحشتناک رژيم آپارتاید اردوغان علیه پناهجویان افغان، حتی مورد توجه رسانه های داخلی هم قرار نمی گیرد و تریبونی نیست که این دردها را بازتاب دهد و به گوش افغانستان و جهان برساند؛ زیرا دستگاه تبلیغاتی رژيم اردوغان با ارسال «قطار دوستی» و مکاتب افغان – ترک و توزیع خیمه های پلاستیکی برای نیازمندان در افغانستان و نیز حمایت ضمنی از دولت طالبان، رسانه های گروهی را فریب می دهد و افکار عمومی را به نفع خود مدیریت می کند تا جنایت هولناک خود علیه پناهجویان را پنهان سازد.
 
نرگس اعتماد - جمهور