گزارش وزارت خارجه امریکا در مورد آزادیهای مذهبی در افغانستان با واکنش مقامهای حکومت مواجه شده و از این میان سرور دانش؛ معاون دوم ریاستجمهوری گفتهاست که آمار منتشرشده در این گزارش که نفوس هزاره و شیعیان را بین ۱۰ تا ۱۵ درصد نشان میدهد، نادرست است.
آقای دانش، در توییترش نوشتهاست که آمار منتشرشده از سوی وزارت خارجه امریکا نادرست است و نشاندهنده درصدی واقعی هزارهها و شیعههای افغانستان نیست.
شاهحسین مرتضوی؛ مشاور فرهنگی رییس جمهوری هم در صفحه فیسبوکاش نوشتهاست: «فیصدی ذکرشده در گزارش وزارت خارجه امریکا سوالبرانگیز است. افغانستان ضرورت به سرشماری نفوس دقیق دارد. آمار های غیر دقیق نمیتواند مبنای عمل باشد.»
وزارت خارجه امریکا به تازگی گزارش خود در مورد آزادیهای مذهبی در افغانستان در سال ۲۰۱۹ را منتشر کردهاست. در این گزارش، درصدی نفوس شیعیان در افغانستان بین ۱۰ تا ۱۵ درصد خوانده شدهاست.
انتشار این آمار گمراه کننده، همانگونه که در واکنش مقام های افغان هم آمده است، پرسش برانگیز است و نیات و اهداف وزارت امور خارجه امریکا از انتشار گزارش های بحث برانگیز درباره وضعیت اقلیت های قومی و مذهبی در افغانستان را زیر سؤال می برد.
وزارت خارجه امریکا در حالی جمعیت شیعیان افغانستان را ۱۰ تا ۱۵ درصد تخمین زده که هنوز هم بسیاری از شهروندان افغانستان، حتی تذکره کاغذی ندارند، روند توزیع تذکره های الکترونیکی هنوز به صورت سراسری و ملی، آغاز نشده و یک سرشماری علمی، بی طرفانه و مستند از میزان جمعیت کشور و درصد نفوس اقوام و مذاهب ساکن افغانستان، در طول ۲۰ سال گذشته انجام نشده است.
از سوی دیگر، امریکا به عنوان کشوری که آمده بود تا صلح و ثبات و امنیت را در افغانستان مستقر کند و برای ساختن یک دولت- ملت مدرن و مرفه، همکاری نماید، وقتی پس از ۲۰ سال حضور همه جانبه و صرف میلیاردها دالر، هنوز هم در گزارش های خودش از آمارهای غیر مستند، تقریبی، تخمینی و بی تردید مغرضانه و تبعیض آمیز استفاده می کند، به جای انتشار این گزارش های غرض آلود، باید نسبت به کارنامه سراسر ناکامی و شکست اش در افغانستان، احساس شرمساری کند.
وزارت خارجه امریکا در عین حال می داند که انتشار آمارهای غرض ورزانه و تعصب آمیز درباره میزان جمعیت شیعیان افغانستان، آگاهانه به تبعیض سیستماتیک و تعصب سازمان یافته علیه این اقلیت مذهبی در افغانستان، کمک می کند و سیاست های مبتنی بر حذف و حاشیه نشین کردن و انکار آنها را که ریشه در یک تاریخ اقتدارگرایی قبیله گراهای تمامیت خواه و سرکوبگر دارد، توجیه می کند و به آن مشروعیت و اعتبار می بخشد.
این گزارش همچنین در راستای سیاست دیرینه انگلیسی های دوران قدرت استعمار پیر، قابل ارزیابی است که طی آن، با ایجاد تفرقه و تنش میان اقوام و مذاهب در جوامع بحران زده و بی ثبات، زمینه سلطه و هژمونی استعماری و اشغالگرانه خود را فراهم می کردند.
در افغانستان هم سوگیری های سیستماتیک انگلیسی ها به نفع یک قوم خاص و کمک به سرکوب و حذف سایر قومیت ها و مذاهب از ساختار قدرت، موجب شکل گیری یک تاریخ پرتنش و آکنده از جنگ و بحران پایدار قومی شده است. پیامدهای این سیاست ویرانگر و ریاکارانه هنوزهم ادامه دارد و با انتشار گزارش های یکجانبه گرایانه، بی مبنا، پرسش برانگیز و فاقد مستندهای قابل اعتماد از جانب وزارت امور خارجه امریکا برای ده ها سال دیگر نیز تمدید و توجیه می شود.
اینهمه در حالی است که از امریکا انتظار می رفت که به جای اتکا به آمارهای غلط و فاقد مبنا و معیار، کاری بنیادی و ماندگار در زمینه شمارش نفوس افغانستان انجام می داد و بر پایه آن، فرمول توزیع قدرت را بر بنیاد میزان جمعیت قومیت ها و مذاهب، سامان می بخشید و حق و سهم آنان از قدرت و دولت و توسعه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و... را مشخص کرد. این مهم بدون تردید، یک گام بزرگ و سازنده در مسیر دولت سازی و حل بسیاری از بحران هایی محسوب می شد که ریشه های قومی و مذهبی دارند.
افزون بر این، امریکا از یک جهت دیگر نیز نسبت به وضعیت اسفبار شیعیان افغانستان به عنوان یک اقلیت قربانی تبعیض و ستم و بی عدالتی، مسئول است و آن، تلفات فاجعه باری است که به نام داعش بر این توده قومی و مذهبی، تحمیل می شود. در گزارش مورد اشاره وزارت خارجه امریکا هم به این وضعیت اشاره شده و با تکیه بر آمار و ارقام دفتر سازمان ملل در کابل، اذعان شده که داعش در طول سال های اخیر، حملات هدفمندی را علیه شیعیان افغانستان، انجام داده است.
پرسش این است که امریکا به عنوان رهبر و فرمانده ائتلاف بین المللی ضد تروریزم در افغانستان، چه کاری برای امنیت شیعیان و سرکوب و انهدام داعش در این کشور انجام داده است؟ چرا علیرغم آنکه امریکا می داند که شیعیان افغانستان به صورت سازمان یافته، آماج حمله های داعش هستند، هیچ قدمی در مسیر تغییر این وضعیت، بهبود شرایط زندگی و امنیت شیعیان و نابودی داعش انجام نداده است؟!
نرگس اعتماد -
خبرگزاری جمهور