آنچه شگفتی را دوبرابر می کند این است که دولت از حل کوچکترین مسایل و دغدغه های مردم در داخل کشور ناتوان است؛ اما همچنان سعی می کند آنهایی را که تمام هست و بودشان را گذاشته اند تا به آنسوی آب ها پناهنده شوند، دوباره ...

گروهی که برای افغانستان، آینده و پیشرفت و توسعه و استقلال و عزت و آزادی آن نمی جنگد، چگونه می تواند مدعی رعایت و تامین حقوق انسانی مردم افغانستان شود؟

در واقع همه کسانی که فکر می کنند آزادی بیان، مزیتی است که در سایه تفنگ آنها برای گروهی از خبرنگاران و رسانه ها فراهم شده است، به نوعی به معیارهای ملاعمری و مکتب ملاعمر تکیه و از آن پیروی می کنند.