غزه؛ بازسازی برای بازویرانی

21 میزان 1393 ساعت 12:44



اهداکنندگان بین المللی قول اعطای ۵.۴ میلیارد دالر کمک برای بازسازی غزه را در کنفرانسی در قاهره داده اند.
این مجموعه کمک های اعطایی که بورگه برند؛ وزیر خارجه ناروی آن را اعلام کرد از ۴ میلیارد دالری که مقام های فلسطینی خواستار آن بودند فراتر می رود.
حداقل ۱۰۰ هزار نفر از اهالی غزه در مناقشه ۵۰ روزه اسرائیل و حماس خانه های شان را از دست دادند و بخش اعظم تاسیسات زیربنایی این منطقه هم آسیب دید.
قطر یک میلیارد، امریکا ۲۲۰ میلیون، امارات و ترکیه ۲۰۰ میلیون و انگلیس ۳۲ میلیون دالر وعده دادند.
کاترین اشتون؛ مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم گفت که کمک اعضای این اتحادیه به ۵۶۸ میلیون دالر می رسد.
اسرائیل به این کنفرانس دعوت نشده بود؛ اما وزیر خارجه این رژیم پیشتر گفت که هرگونه تلاش برای بازسازی غزه نیازمند همراهی اسرائیل است.
او در عین حال افزود که این رژیم در مورد بازسازی تاسیسات زیربنایی شهری و عادی سازی زندگی غیرنظامیان دیدی مثبت خواهد داشت.
با این حال، ناظران با اشاره به سخنان بان کی مون؛ دبیر کل سازمان ملل می گویند که بازسازی غزه در صورتی که هیچ تضمینی برای حفاظت از بناها و زیربناهای دوباره ساخته شده وجود نداشته باشد، به خودی خود ارزشی فراتر از کمک فوری به بازیابی نبض زندگی از سوی فلسطینی های بی خانمان در کوتاه مدت نخواهد داشت.
بان کی مون پیش از این بارها گفته بود و در نشست قاهره نیز آن را تکرار کرد و گفت که ما غزه را خواهیم ساخت و دوباره خواهیم ساخت؛ اما این روند تخریب و بازسازی و بار دیگر تخریب باید پایان یابد.
واقعیت تلخ و ناامیدکننده این است که رژیم متجاوز اسراییل هیچ الزام و تعهدی دست کم در قبال کمک هایی که از سوی متحدان این رژیم به غزه می شود ندارد.
اکنون پس از وعده کمک بیش از ۵ میلیارد دالری به بازسازی غزه، مساله اصلی این است که آیا اسراییل اجازه انتقال سمنت از مرزهای غزه به این سرزمین را می دهد یانه. اسراییلی ها به این بهانه که این سمنت ها از سوی حماس برای ساخت تونل های زیرزمینی به هدف قاچاق و پنهان سازی انبارهای اسلحه استفاده می شود، پیش از این مانع از انتقال سمنت و دیگر مواد ساختمانی به غزه شده است.
این باریکه همچنین در محاصره همه جانبه اسراییل است و شکسته شدن بخشی از این حصر، اگرچه بخشی از مفاد توافقنامه آتش بس میان حماس و این رژیم پس از جنگ ۵۱ روزه بود؛ اما عملا این نگرانی وجود دارد که اسراییل در برابر ارسال کمک ها و انتقال مواد ساختمانی به غزه، مانع ایجاد کند.
اما این تنها یک وجه از نگرانی هاست. نگرانی دوم که به نظر مهم تر از مورد نخست می رسد این است که هیچ تضمینی در مورد آینده امنیت بناهای بازسازی شده در غزه وجود ندارد.
فلسطینی ها ممکن است زخم های شان را فراموش کنند، پدران و مادران داغدار فلسطینی شاید بتوانند با مرگ سرخ و خون آلود هزاران کودک معصوم شان کنار بیایند، آنها شاید بار دیگر زیر سقف هایی که به کمک متحدان خارجی اسراییل فراهم می شود روال عادی زندگی را دوباره بازیابند؛ اما هرگز نمی توانند نسبت به کابوس جنگی مجدد، ویرانی دوباره، تجاوزی دیگر و کشتاری شبیه گذشته ها در آینده ای شاید دور یا نزدیک، بی تفاوت باشند.
این مهم ترین مساله ای است که در کنفرانس قاهره کمتر به آن توجه شد.
اگرچه محمود عباس، عبدالفتاح سیسی، وزیر خارجه امریکا و دبیر کل سازمان ملل هرکدام به سهم خود، اظهاراتی در باره آینده صلح خاور میانه و تعهد اسراییل به توافقنامه های پیشین مطرح کردند؛ اما این اظهارات، بیشتر به توصیه های اخلاقی شباهت داشت؛ تا موضع گیری های الزام کننده و جدی مبتنی بر منشور سازمان ملل یا بر پایه نظام حقوقی بین المللی که براساس آن، اسراییل مرتکب جنایت جنگی شده و مسئول اصلی این ویرانی گسترده و کشتار غیر انسانی و ددمنشانه است.
شاید اگر به جای اسراییل کشوری مانند سوریه مرتکب این جنایت ضد انسانی می شد، اکنون کنفرانس قاهره ماهیت دیگری داشت؛ ماهیتی نه برای کمک به بازسازی ویرانه های جنگ؛ بلکه خط و نشان کشیدن برای جنگی جهانی علیه سوریه!
تصور کنیم سوریه هم اکنون درست مانند غزه و چه بسا بیشتر از آن، ویران شده است؛ اما چون هنوز دولت بشار اسد بر پاست؛ کسی نه از رنج های مردم آن سخن می گوید و نه از فرارسیدن فصل سرما نگران می شود؛ بنابراین بخشی از کمک های وعده شده برای غزه، سیاسی است. متحدان اسراییل مانند امریکا، انگلیس، اتحادیه اروپا و حتی اعراب، بیشتر برای توجیه و لاپوشانی حجم جنایت ها و جنبه های فاجعه بار آن این کمک ها را وعده کرده اند؛ در غیر آن، اگر اکنون جنگی دیگر آغاز شود همین کشورها در کنار اسراییل خواهند ایستاد نه غزه!

محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور


کد مطلب: 57139

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/article/57139/

جمهور
  https://www.jomhornews.com