رابطه افغانستان و چین؛ رقص در میدان ماین

6 سنبله 1395 ساعت 22:27

بی تردید، اتفاق بزرگی رخ نداده است. یک قطار تجاری، کانتینرهای حامل مواد وارداتی چینی متعلق به تاجران افغان را از چین به افغانستان منتقل می کند. ارزش اقتصادی این رویداد شاید به اندازه ای زیاد نباشد که ...



نخستین قطار حامل کالا عصر روز پنجشنبه چهارم سنبله، چین را به مقصد بندر حیرتان در شمال افغانستان ترک کرده‌است.
این نخستین قطار در تاریخ روابط دو کشور است که مستقیم میان افغانستان و چین کالا حمل می‌کند.

جانان موسی زی؛ سفیر افغانستان در چین گفته که این خط آهن در ساختار برنامه "یک کمربند یک راه " ایجاد و قرار است که ماهانه دوبار کانتینرهای اجناس تاجران افغان را به حجم ۴۵ فوت به وزن ۲۹ تن و ۴۰ فوت به وزن ۲۶ تن از ایستگاه شهر هایمن چین به مقصد بندر حیرتان افغانستان حمل ‌کند.

این قطار با عبور از قزاقستان و ازبکستان، به بندر حیرتان در ولایت بلخ خواهد رسید.
قرار است که از طریق این خط آهن، اموال صادراتی افغانستان از قبیل سنگ مرمر، زعفران و میوه‌های خشک به چین صادر شود.
قبلا نیز اعلام شده بود که قرار است شبکه خط آهن چین با عبور از قرقیزستان، تاجیکستان، ایران و افغانستان به راه آهن ایران وصل شود.

حرکت نخستین قطار تجاری از چین به سمت افغانستان، خوش بینی ها نسبت به آینده را به نحو اغراق آمیز و ناباورانه ای در میان مردم افغانستان تقویت کرده و افزایش داده است.

این خبر درست در بحبوحه سنگین ترین نبردهای سال های اخیر میان نیروهای دولتی و جریان های تروریستی درست در دروازه استراتژيک شمال افغانستان و برخی از مهم ترین و راهبردی ترین مناطق شمال و شمال شرق کشور، منتشر می شود؛ خبری که در فضای مسموم و آکنده از دود و سرشار از بوی باروت، به یکباره بذر امید را در دل ها کاشت و بارقه خوش بینی نسبت به آینده را در چشمان مردم افغانستان دمید.

بی تردید، اتفاق بزرگی رخ نداده است. یک قطار تجاری، کانتینرهای حامل مواد وارداتی چینی متعلق به تاجران افغان را از چین به افغانستان منتقل می کند. ارزش اقتصادی این رویداد شاید به اندازه ای زیاد نباشد که انتظار داشته باشیم به یکباره ورق برگردد و اقتصاد بیمار و آسیب پذیر و زخمی و درهم شکسته و بی پشتوانه و آغشته به فساد و رو به رکود و فاقد زیربنای افغانستان، به گونه ای متحول شود که به صورت جهشی شاهد سریع ترین رشد اقتصادی افغانستان باشیم.

این خبر به ویژه از این جهت، عادی و نه چندان فوق العاده است که پیش از این نیز انبوهی از کالاهای ارزان و کم کیفیت تولید چین، بازارهای افغانستان را اشغال کرده و حوزه مورد علاقه اغلب مصرف کنندگان فقیر افغانستان بوده است.

اما این رویداد یک اهمیت نمادین فوق العاده دارد و آن، طرح همکاری اقتصادی میان افغانستان با یکی از خوش آتیه ترین، پویاترین و پیشروترین قدرت های اقتصادی جهان، در شرایطی است که افغانستان به نحو کم سابقه ای درگیر جنگ و خشونت و ناامنی و تروریزم و بی ثباتی و تخریب و تجاوز خارجی و ویرانی از یکسو، و ورشکستگی و بحران و بن بست و بی آیندگی سیاسی از سوی دیگر است.

در چنین وضعیتی، انتشار خبر به راه افتادن خط آهن انتقال کالا میان چین و افغانستان، فارغ از هرگونه ارزش اقتصادی این رویداد، خبری عمیقا غافلگیرکننده و به نحو شگفت انگیزی امیدبخش است.

از جانب دیگر، این رویداد از آن حیث اهمیت دارد که نشان می دهد دوطرف این معامله، تهور فراوانی به خرج داده اند که در شرایطی که به دلیل جنگ های بنیان برانداز، توسعه کم سابقه دامنه ناامنی های ویرانگر و شکست کلیه سیاست ها و وعده های بی بنیاد و بی پشتوانه دولت وحدت ملی در زمینه رشد و توسعه اقتصادی، نوعی بی امیدی مطلق بر فضای سرمایه گذاری و فعالیت های اقتصادی در افغانستان، سایه افکنده، آنها به آغاز عملی یکی از امیدبخش ترین حرکت های اقتصادی اقدام کرده اند.

این نشان می دهد که چینی ها حتی حاضر اند در بحرانی ترین شرایط نیز به بهره وری اقتصادی و استفاده حد اکثری از کمترین فرصت ها و امکانات همکاری، فکر کنند و به آن اقدام نمایند.

این همکاری در شرایط کنونی افغانستان، بی هیچ اغراق و مبالغه ای، به رقص روی میدان ماین شباهت دارد و تردیدی وجود ندارد که در نهایت مشخص خواهد شد که برنده اصلی و نهایی وضعیت کنونی افغانستان نیز نه کشورهای که جنگ می افروزند، تروریزم می پرورند، لشکرکشی و قدرت نمایی نظامی می کنند و شبانه روز در اندیشه تحکیم پایه های هژمونی سیاسی و استخباراتی خود اند؛ بلکه قدرت هایی مانند چین است که با تهوری ستایش برانگیز، هزینه های رقص روی میدان ماین را متقبل می شوند تا آینده را از آن خود کنند.
محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور


کد مطلب: 84216

آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/article/84216/

جمهور
  https://www.jomhornews.com