حضور طالبان پاکستانی و چچنی در ولایت غزنی

ولایت غزنی یکی از ولایات جنوبی افغانستان به حساب می آید، این ولایت از بدو تاسیس دولت موقت و انتقالی تا این دم، روی خوشی از امنیت ندیده و ذهن مردمش هم خالی از انتحار و انفجار نبوده است. گرچند تعدادی ولسوالی های آن در امنیت کامل بسر می برند ولی نه به این سادگی. چون مسیری که باید از آن بگذرند و به مرکز و دیگر ولایات رخت سفر ببندند باید از دشت قره باغ، دشت وحشت، سرشان را به کف دست گذاشته و عبور کنند و همواره شاهد وقایع و رخدادهای دردآوری در این مسیر بوده اند و کسی با فکر آرام و بدون هراس از این مسیر عبور نکرده است.
از سویی هم ولسوالی هایی که با کشور پاکستان و ولایت کنر وصل می باشند همواره مورد تاخت و تازهای مهاجمین قرار گرفته است. گرچند اولین قیام مردمی برضد طالبان نیز از همین ولسوالی یعنی ولسوالی اندر آغاز شد و دیری نپایید که این روزنه امید نیز جایی را نگرفت و بر حضور طالبان داخلی و خارجی انجامید.
از سویی هم سخنگویان وزارتخانه های امنیتی بگونه ای ادعای تسلط بر این ولسوالی ها را داشته اند، ولی آنچه مبرهن است متاسفانه یا توجهی نکرده اند یا از توانایی آنان خارج بوده و نتوانسته اند امنیت کامل و تسلط بر امنیت این بخشها را داشته باشند. خصوصا در این اواخر که با سپری شدن موفقانه انتخابات، طالبان همه دلخون شده، حملات شانرا سرعت بخشیده اند.
از اینکه طالبان نتوانستند امنیت انتخابات را برهم بزنند سخت خشمگین اند و مدام همچنانکه در رسانه ها گفته می شود طالبان پاکستانی، طالبان افغان را مورد سرزنش قرار داده و مصمم شده اند که دور دوم انتخابات را مختل سازند. عاملی که سبب تشدید حملات طالبان میگردد را میتوان در ذیل اشاره کرد:
نخست اینکه طالبان در زمستان سربازگیری میکنند تا در فصل گرم یعنی بهار و تابستان بتوانند در افغانستان حملات بیشتری را انجام دهند و حضور خود را در رسانه برجسته نشان داده و قدرت نمایی خویش را به نمایش بگذارند.
دوم، چنانکه معلوم است در این اواخر تعدادی زیادی هراس افگنان دستگیر شده با فرمان رئیس جمهور از بند رها شدند و به خانه های شان عزیمت کردند. از آنجایی که شواهد و قراین بخوبی نشان داده است که این هراس افگنان بجای دست برداشتن از اعمال شوم شان و اختیار کردن زندگی عادی برای شان، دوباره به صفوف طالبان پیوسته اند. از اینرو تعدادی که رها شده اند باعث تشویق و تقویت آن طالبانی شده اند که هنوز در مدارس درس میخوانند و با خطاب کردن مجاهد هر یک تلاش دارند تا پیشدستی کرده و به صفوف مخالفین بپیوندند.
سوم، مسئله مهم که مانور قدرتنمایی طالبان را به نمایش میگذارد، برهم زدن دور دوم انتخابات افغانستان می باشد که در دور اول نتوانستند بر آن فایق بیایند. از این رو بنابر گزارش رسانه ها، طالبان افغانی که مسئولیت پیشبرد عملیات و برهم زدن انتخابات را به عهده داشتند، ناکام ماندند و مورد سرزنش قرار گرفتند. ولی این بار مزدوران خارجی، بصورت جدی گروپهای خاصی مثل گروپ سیاهپوش ها را تعلیم و آموزش داده و روانه افغانستان کرده اند که ولایت غزنی یکی از آن ولایت هایی است که شاهد حضور گسترده طالبان پاکستان و چچنی می باشد.
در ولایت غزنی در دور اول انتخابات راه بعضی ولسوالی های آن بسته بود و این بار تلاش بر این دارند که حتا مرکز شهر را نیز آماج حملات راکتی شان قرار دهند. حتا در این روزها در بعضی نواحی شهر مثل خاک غریبان و... عملا میان طالبان و نیروهای امنیتی درگیری های صورت گرفته و باشنده های این نواحی بعضا ساحه را ترک کرده اند و در نقاط مصون پناه می برند.
گرچند نمایندگان غزنی صحبت هایی با رئیس امنیت ملی و سایر نهادهای امنیتی داشته اند ولی نباید به این سادگی از کنار آن گذشت. شاهدان عینی از منطقه صحبت هایی مبنی بر حضور گسترده طالبان پاکستانی و چچنی در اطراف شهر مثل قره باغ و ... دارند که همه جا گشت و گذارشان بصورت علنی صورت میگیرد.
وجود چچنی ها و پاکستانی ها در مناطقی آنهم در چند کیلومتری شهر غزنی این سئوال را در ذهن مردم بوجود می آورد که این ولایت مربوط به افغانستان است یا قلمرو پاکستان و چچن؟
توقع ما از نهادهای امنیتی در این است آنچه را که به رسانه ها از آمادگی های شان برای دور دوم انتخابات سخن می رانند عملا وارد کار شده و مردم را از دایره تنگ بد امنیتی که هر روز اهرم فشار آن بیشتر می شود، نجات دهند. اگر فرض کنید طالبان به این اهداف شوم شان نایل آیند و مردم نتوانند به پای صندوق های رای بروند، بدون شک پروسه انتخابات نیز زیر سئوال خواهد رفت.
حیات الله مهریار- ارسالی به خبرگزاری جمهور