پاکستان بخاطر ترس، مهاجرین افغان را سرکوب می کند

پس از سه دهه میزبانی بزرگترین جمعیت مهاجران افغان، مقامات پاکستانی سرکوب مهاجران را به دلیل ترس از هرج و مرج در مرزها بعد از خروج نیروهای خارجی، آغاز کرده اند.
به گزارش خبرگزاری جمهور، به نقل از واشنگتن پست، در زمان تهاجم نیروهای شوروی، پاکستان و ایران حدود ۷ میلیون مهاجر افغان را در خود جای دادند که بیشتر این مهاجران پس از سال ۲۰۰۱ به کشور بازگشته اند.
در حال حاضر، مقامات پاکستانی نگران اند که خروج نیروهای خارجی و کم شدن کمک ها منجر به تشدید خشونت در افغانستان شود و بسیاری از افغان ها دوباره به پاکستان فرار کنند.
محمدعباس خان، کمیشنر کمیسیون مهاجرین افغان در پاکستان می گوید: به باور من این اتفاق افتاده است.
وی افزود: ما خودمان در حال حاضر در وضعیت خوبی نیستیم و هجوم مهاجران در چنین وضعیتی، برای هیچ کشوری خوشایند نیست.
آمار دقیقی از مهاجران تازه آمده در دست نیست. اما مقامات پاکستانی در هفته های اخیر گفته اند که شاهد هشدارهای مقامات عصبانی محلی درباره شهرک های غیرقانونی هستیم.
مقامات محلی در شمال غربی پاکستان برای تضعیف مهاجران در حال اجرای سیاستهایی است که اجاره کردن آپارتمان و زندگی در اردوگاهها را سخت تر می سازد.
در جنوب شهر کراچی، پولیس وظیفه دارد که مهاجران غیرقانونی را دستگیر کند. پاکستان ۱۵۰۰ مایل مرز مشترک با افغانستان دارد و اکنون در حال آماده سازی راه های دیگری برای جلوگیری از ورود مهاجران است.
بر اساس معلومات گروه حقوق بشر، ایران نیز فشار بر ۸۰۰ هزار مهاجر افغان را برای ترک این کشور افزایش داده است.
۱.۶ میلیون مهاجر افغان در پاکستان به طور قانونی زندگی می کنند و مقامات پاکستان فکر می کنند که بین یک تا ۳ میلیون مهاجر دیگر نیز به طور غیرقانونی در این کشور به سر می برند.
سرتاج عزیز، مشاور امنیت ملی پاکستان گفت: ما می خواهیم که مهاجرین افغان به کشورشان برگردند.
مشاور امنیت ملی پاکستان همچنین گفته است که مهاجرین باری بر اقتصاد ضعیف این کشور است.
زمانی که سیلی از مهاجرین در زمان تهاجم شوروی سابق به پاکستان رفتند، آنان به عنوان برادران مسلمان از مهاجرین افغان استقبال کردند.
مهاجرین در اردوگاه بزرگی در نزدیک مرز مستقر شدند. پاکستان به کمک کشورهای دیگری مثل امریکا، برای آنان مواد خوراکی کمک کرده و از آنان حمایت می کرد به خصوص از کسانی که می خواستند به عنوان مجاهد، برای مبارزه با شوروی به افغانستان بازگردند.
در آن زمان، مهاجران باقیمانده به شهرهای پاکستان رفتند و در جستجوی کار شدند. مهاجران تازه وارد نیز به شهرها هجوم آوردند که این مساله نیز اختلافات میان افغانستان و پاکستان را تشدید کرد.
بسیاری از مهاجرین پشتون هستند، یک گروه قومی که رشد سریع نفوسی دارد در کشوری که اکثریت آن پنجابی هستند. پشتون ها اکنون دومین قوم بزرگ در پاکستان به شمار می روند.
این واکنش در مقابل مهاجران افغان، قسما به دلیل حمایت آنان از شورشیان صورت گرفته است.
در نشانه هایی از این نگرانی، در اوایل ماه مارچ، مقامات پاکستانی موترهای بلدوزر را برای تخریب کردن بیش از ۱۰۰ خانه مهاجر افغان در اطراف شهر اسلام آباد فرستادند. بیشتر باشندگان این منطقه می گویند که آنان نزدیک به ۳ دهه است که در این منطقه زندگی می کنند.
دو روز بعد از این عملیات، چند خانواده گفتند که نتوانسته اند سرپناهی پیدا کنند.
پرویز ۲۰ ساله که با ۱۲ خواهر و برادر خود زندگی می کند، می گوید: آنان هیچ هشداری نداده بودند.
وی گفت: ما تا هنوز صبحانه نخورده ایم، به خاطر این که آشپزخانه ما تخریب شده است.
پرویز نیز مانند سایر مهاجران افغان، تابعیت پاکستان را کشف نخواهد کرد، حتی اگر تمام عمر آنجا زندگی کند.
نسرین غفران، استاد روابط بین الملل در دانشگاه پشاور می گوید: مردم پاکستان مهاجران را به دلیل فقدان نظم اجتماعی، به خصوص جرم و جنایت و عدم رعایت نظافت مورد سرزنش قرار می دهند.
وی افزود: حتی روستاییان نیز مهاجرین افغان را توهین می کنند.
غفران که روی مهاجرین افغان در پاکشتان مطالعه داشته است، می گوید: مقامات پاکستان قبلا می گفتند که برادران افغان، برادران مسلمان ما هستند و باید به آنها خانه و کار بدهیم، اما اکنون می گویند باید اینجا را ترک کنید.
سال گذشته مجلس ملی پاکستان تصمیم گرفت تا تنها ۱.۶ میلیون مهاجر قانونی تا پایان سال ۲۰۱۵ میلادی در این کشور باقی بمانند، اما مقامات پاکستانی هراس دارند که با خروج نیروهای خارجی موجی از مهاجران غیرقانونی دوباره به این کشور سرازیر شوند.
همچنین رهبران پاکستانی نگرانی بزرگتری دارند. به باور آنان در صورت خروج نیروهای خارجی اقتصاد افغانستان تضعیف خواهد شد و موجی از کارمندانی که بیکار می شوند، به این کشور خواهند آمد.
عباس خان کمیشنر کمیسیون مهاجران گفت: ۸۳ هزار مهاجر افغان در سال ۲۰۱۲ به کشورشان باز شتند، همچنین کمتر از نصف این رقم نیز در سال گذشته و کمتر از ۲ هزار نفر نیز در سال جاری به کشورشان بازگشتند.
ترجمه: زهرا یوسفی- خبرگزاری جمهور