رئیس جمهور کرزی چندسال قبل در یکی از سخنرانی های خود گفت که درآمد کشورهای خارجی از کشت خشخاش در افغانستان سالانه در حدود ۶۰ میلیارد تا ۱۰۰ میلیار دالر است. گزارش جدید گلوبال ریسرچ نیز بیانگر سود حداقل ۵۰ میلیاردالری سازمان استخبارات امریکا (سیا) از محصول خشخاش تولیدشده در افغانستان است.

پایگاه اینترنتی «گلوبال ریسرچ» یکی از پایگاه های خبری- تحلیلی است که مرکز فعالیت آن در کانادا واقع است. این سایت روزانه نزدیک به ۱۳۰۰۰۰ بازدیدکننده دارد. در یکی از گزارش هایی که اخیراً در این سایت به قلم «شروود رز» منتشر شده، آمده است که امریکا سالانه ۵۰ میلیارد دالر از کشت و قاچاق موادمخدر افغانستان، درآمد کسب می کند.
در این گزارش آمده است: زمانی که طالبان بر سر قدرت بود، سخت گیری بیشتری بر تجارت موادمخدر صورت می گرفت؛ اما اکنون اوضاع پس از تهاجم امریکا به این کشور بسیار بدتر از گذشته شده است.
«اریک والبرگ» یک روزنامه نگار سرشناس کانادایی نیز در مقاله ای با عنوان «امپریالیسم پُست مدرن » نوشته است: تولید مواد مخدر در افغانستان از ۱۸۵ تن در سال ۲۰۰۱ تقریبا ۳۳ برابر شد و در سال ۲۰۰۶ به ۶۱۰۰ تن افزایش یافت. در سال ۲۰۰۷، افغانستان تقریبا ۹۳ درصد هروئین جهان را تولید کرد.
روزنامه «هوفینگتون پست» به نقل از «رون پل» نماینده سابق جمهوریخواه در مجلس نمایندگان امریکا می نویسد این موضوع کاملا بدیهی است که سیا در معاملات قاچاق مواد مخدر عمیقا فعالیت داشته است.
جنرال گاریف از فرماندهان سابق ارتش روسیه به تلویزیون «راشا تودی» گفت: "امریکا قصد متوقف کردن تولید مواد مخدر در افغانستان را ندارد؛ چرا که با آن، هزینه حضور نظامی خود را در این کشور تامین می کند.
وی تاکید کرد امریکایی ها خودشان پذیرفتند که مواد مخدر اغلب با هواپیماهای امریکایی از افغانستان خارج می شود. قاچاق مواد مخدر در افغانستان برای آنها سالانه حدود ۵۰ میلیارد دالر درآمد دارد که به طور کامل هزینه های نظامی آنها را در افغانستان تامین می کند."
جای تردیدی نیست که تولید موادمخدر در افغانستان نسبت به سال ۲۰۰۶ که ۶۱۰۰ تن تخمین زده شده، تا سال ۲۰۱۳ افزایش چشمگیری داشته است. آخرین آمار تولید مواد مخدر ۸۳۰۰ تن گفته شده، که افزایش قابل توجهی را نشان می دهد.
این حجم و میزان از موادمخدر کجا می شود؟ خریداران عمده آن چه کسانی هستند؟ بازار مصرفی این مقدار عظیم موادمخدر کجاها هستند؟ بیشترین سود از قاچاق موادمخدر نصیب چه کسانی می شود؟
اگر فرض را بر این بگیریم که از مجموع ۸۳۰۰ تن مواد مخدر تولید شده در ولایات جنوبی و ناامن، ۱۰۰۰ تن آن، از طریق مرزهای زمینی افغانستان قاچاق شود یا به مصرف داخلی معتادین افغانستان برسد، یا توسط پولیس و وزارت مبارزه با موادمخدر ما نابود شود و یا به مصارف طبی برسند؛ سرنوشت مابقی این مواد مخدر که بالغ بر هفت هزار تن می شود چه می شود؟!
رئیس جمهور کرزی چندسال قبل در یکی از سخنرانی های خود گفت که درآمد کشورهای خارجی از کشت خشخاش در افغانستان سالانه در حدود ۶۰ میلیارد تا ۱۰۰ میلیار دالر است. گزارش جدید گلوبال ریسرچ نیز بیانگر سود حداقل ۵۰ میلیاردالری سازمان استخبارات امریکا (سیا) از محصول خشخاش تولیدشده در افغانستان است.
برخی از تحلیلگران افغان، سود امریکا از مواد مخدر را بسیار بیشتر از این رقم می دانند. اما اگر همین رقم فعلی را نیز بپذیریم، درآمد امریکا از موادمخدر بسیار بالاتر از مصارف آنها در افغانستان است.
مجموع مصارف امریکا در افغانستان اعم از کمک به دولت، کمک به برخی نهادها، تمویل نظامیان امریکایی، تامین هزینه های پایگاه ها و... بسیار کمتر از ۵۰ میلیارد دالر درآمدشان از قاچاق مواد مخدر است.
همگان آگاه هستند که یکی از منابع مهم تمویل طالبان، کشت وسیع موادمخدر در جنوب کشور است؛ مزارع بزرگ کوکنار که خریداران ثروتمندی دارد و بطور گارانتی و تضمینی به فروش می رسد سبب شده که مواد مخدر، با خیالی آسوده کشت شود، برداشت شود، به فروش برسد و سود سرشاری را نصیب سازمان سیا و گروه طالبان کند و نتیجه، آن شود که جنگ در افغانستان همچنان تداوم یابد.
تولید موادمخدر در افغانستان، پیامد زیانباری برای مردم، دارد. گسترش روزافزون اعتیاد به مواد مخدر، ناهنجاری های اجتماعی حاصل ازآن، ایجاد شکاف طبقاتی حاصل از کشت و فروش موادمخدر، تقویت مافیای اقتصادی و سیاسی که با موادمخدر ارتباط دارند و... همه باعث ایجاد مصائب اجتماعی جدیدی برای مردم شده که نتیجه ی فرصت طلبی طالبان، مافیای اقتصادی، سازمان سیا و زمینداران بزرگ کوکنار، می باشد.
مبارزه پولیس ملی و وزارتی به نام مبارزه با موادمخدر که گاهی با چوب به جان مزارع کوچکی از موادمخدر می افتند هرگز راه به جایی نخواهد برد. کشتزارهای وسیع کوکنار، هرگز با این سیستم، از بین نخواهد رفت. مزارع بزرگ خشخاش در کنار پایگاههای بزرگ نظامی خارجی قرار دارند و در سایه همین پایگاهها کشت می شوند؛ پایگاههایی که هیچ نهاد ملی و دولتی ما بدانها دسترسی ندارند و از متن و مبنای آن، اطلاع دقیقی در دست شان نیست.
دولت افغانستان و شخص رئیس جمهور، به درستی از این مسئله واقف هستند و انتظار می رود تا با جدیت، پیوند عمیقی که میان کشت کنندگان موادمخدر، سازمان سیا، طالبان و قاچاقچیان بزرگ وجود دارد را پاره کنند.