تجاوز، اختطاف و حذف شاهدان/ جنایات طالبان در بامیان به اوج رسیده است

بامیان، شهری که زمانی نماد صلح و همزیستی بود، اکنون شاهد فجایعی است که وجدان هر انسانی را جریحه‌دار می‌کند. 

تازه‌ترین گزارش‌ها از این ولایت نشان می‌دهد که سیدمحمدحنیف عباده‌آغا فرمانده پولیس طالبان در بامیان، به اتهام تجاوز جنسی و سوءاستفاده از زنان بی‌سرپرست تحت نام کمک‌های بشردوستانه، در مرکز یک رسوایی بزرگ قرار گرفته است.

برخی رسانه‌های تصویری عکس‌هایی را منتشر کرده‌اند که گفته می‌شود عباده را در جریان یک تجاوز نشان می‌دهد. این رویداد تنها گوشه‌ای از جنایات گسترده طالبان در بامیان است که شامل تجاوز، بهره‌کشی جنسی و حتی حذف فیزیکی شاهدان می‌شود.

شبکه تجاوز و سرکوب در سایه حکومت طالبان

براساس منابع محلی، عباده تنها نیست. محمدخان غازی، حاج نظام‌الدین سرحدی، برادران مولوی عبدالله سرحدی والی طالبان، و خود وی نیز به‌طور سیستماتیک از زنان نیازمند بامیانی بهره‌کشی می‌کنند. منابع تأیید کرده‌اند که تقریباً هیچ شبی نیست که محمدخان غازی، برادر والی، در ساختمان سابق هماهنگی اردوی ملی دست به تجاوز نزند.

قتل مرموز حیات‌الله لاشک، فردی که گفته می‌شود اسنادی از تجاوز مولوی عبدالله سرحدی بر یک زن در اختیار داشت، یکی دیگر از مواردی است که نشان از تلاش طالبان برای پنهان کردن جنایات‌شان دارد. 

منابع متعددی تأیید کرده‌اند که حیات‌الله لاشک به دستور مستقیم سرحدی ترور شده تا هیچ مدرکی از این تجاوزها باقی نماند.

اختطاف، خودکشی و سکوت مرگبار مؤسسات مدد رسان

بامیان تنها شاهد تجاوز و ترور نیست. چند ماه پیش، یک دختر جوان در ولسوالی پنجاب، پس از آنکه توسط جنگجویان کندک طالبان ربوده شد، دست به خودکشی زد. 

این رویداد، مانند بسیاری از جنایات دیگر، بدون هیچ‌گونه پیگیری و بررسی باقی ماند.
در کنار طالبان، برخی مؤسسات کمک‌رسان نیز که مدیریت آن‌ها در دست افراد نزدیک به این گروه است، به‌جای کمک به نیازمندان، در راستای بهره‌کشی از زنان فعالیت می‌کنند. 

فساد، سوءاستفاده و اعمال فشار بر زنان آسیب‌پذیر، بخشی از واقعیت تلخی است که در سایه سکوت جامعه جهانی در بامیان جریان دارد.

جنایات طالبان؛ بی‌پاسخ و بی‌مجازات

تجاوز، اختطاف و حذف شاهدان، تنها بخشی از حکومت‌داری طالبان در بامیان است. طالبان که شعار حاکمیت اسلامی را سر می‌دهند، در عمل به یک نیروی اشغالگر تبدیل شده‌اند که زنان را به بردگی جنسی می‌کشد و مخالفان را به سادگی حذف می‌کند.

درحالی‌که این فجایع ادامه دارد، جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری تاکنون کار خاصی نکرده‌اند. 

خبرگزاری جمهور- بامیان