طالبان که برای مغازه نشینان بامیان وعده ساخت یک شهرک و انتقال آنها به شهرک را داده بودند؛ حالا بیش از یکسال از توقف کار شهرک برای خانواده‌های مغاره‌نشین در بامیان گذشته و احتمال فرو ریختن برخی از مغاره‌ها وجود دارد که خانواده های بی‌بضاعت بامیانی در آن زندگی می‌کنند.
مغاره های تاریخی بامیان که سال های طولانی است خانواده های بی بضاعت و فقیر بامیان از آن به عنوان سرپناه استفاده می کردند کماکان زندگی در آن خطرساز شده است. اگرچه قبلا نیز خانواده هایی که در این مغاره‌ها زندگی می کردند از وجود حشرات و نمناک‌بودن آن، عدم دست‌رسی به خدمات صحی و بهداشتی شکایت داشتند حال اما وضعیت بدتر از قبل شده و بسیاری از این مغاره ها تَرک برداشته است.
برخی از این خانواده ها به خبرگزاری جمهور می گویند: از روی جبر روزگار در مغاره ها زندگی می‌کنند و آرزو داشتند یک روزی محل مناسب‌تری از این مغاره های نمناک برای زندگی پیدا کنند اما خواب این را هم ندیده بودند که سرنوشت شان در دست افراد جابر قرار می‌گیرد که با ضعیفترین قشر جامعه نیز دشمنی دارد.
به گفته یکی از این خانواده‌ها سال گذشته سنگ تهداب شهرک برای خانواده‌های مغاره‌نشین در بامیان توسط کمیساریای عالی ملل متحد در امور پناهندگی به زمین گذاشته شد و قرار بود برای خانواده هایی که در مغاره‌ها زندگی و عودت کنندگان به کشور در این شهرک خانه داده شود، رهبر طالبان اما بعد از آغاز کار آن دستور توقف کار آن را صادر کرد.
یکی دیگر از این خانواده ها به خبرگزاری جمهور گفت: بسیاری از مغاره‌هایی که آنان زندگی می کنند نَم آن بیشتر شده و تَرک برداشته است و هر لحظه احتمال می‌رود نشست کند و فرو بریزد؛ اما آنان چاره‌ای جز زندگی در آن ندارد زیرا جبر روزگار و حاکمان جابر دست به دست هم داده تا این وضعیت را برای ضعیفترین قشر جامعه بامیان رقم بزند.
سال گذشته کمیساریای عالی ملل متحد در امور پناهندگی سنگ تهداب مغاره نشین را در منطقه تپه جلال از مربوطات مرکز بامیان به زمین گذاشته و قرار بود برای ۱۴۴ خانواده از مغاره‌نشین و عودت کنندگان در این شهرک خانه بسازد اما بعد از آغاز کار آن رهبر طالبان در ۱۸ سرطان ١٣٠۴ در فرمانی کار آنرا متوقف کرد.
در ۱۹ سنبله امسال در جریان سفر خلیل‌الرحمن حقانی وزیر مهاجرین طالبان در بامیان، مولوی عبدالله سرحدی والی طالبان در حضور رسانه های محلی از آغاز دوباره کار این شهرک خبر داد اما با گذشت نزدیک به سه ماه هنوز خبری از آن نیست.
این در حالی‌ست که ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان پس از روی کار آمدن با طعنه به برخی از رهبران پیشین سیاسی گفته بود که خودشان در خانه های مجلل زندگی می‌کنند اما خانواده هایی هستند در بامیان که در مغاره ها زندگی می‌کنند و حکومت طالبان متعهد است تا برای نجات این خانواده از وضعیت دشوار زندگی برای آنان سرک بسازد؛ یک سال بعد از این اظهارات آقای مجاهد طالبان محلی در بامیان برخی از این خانواده ها را کوج اجباری دادند و تهدید به مرگ کردند.
طالبان نه تنها به این دیدگاه تنگ‌نظرانه خود اکتفا نکرده که کار ساخت شهر برای آنان را با بودجه کشورهای خارج نیز تاب برنداشتند.
حال اما نگرانی ها از وجود یک فاجعه انسانی در این مغاره ها در فصل زمستان بالا گرفته و برخی از خانواده ها مغاره نشین نگران آن هستند که این مغاره ها به قبرستان جمعی خانواده های نیازمند تبدیل نشود.
خبرگزاری جمهور- ولایت بامیان
