دوستان و دشمنان فلسطین؛ هرکشور چه کرده است؟

بعد از حمله اسرائیل به غزه و کشتار مردم و ارتکاب جنایات جنگی؛ دانستن مواضع کشورهای اسلامی در خصوص مردم غزه جالب توجه است.

اسرائیل مشخصا دسته ای از کشورهای دوست و حامی را پشت سر خود داشت؛ امریکا و مجموع کشورها و قدرتهای غربی حامی قاطع اسرائیل بودند. مقامهای سیاسی و نظامی امریکا فی الفور و به نوبت به دیدن مقامات اسرائیلی رفتند، ناوگان جنگی امریکا شامل کشتی های هواپیمابر، ناوها و ناوچه ها امیرکایی وارد منطقه شدند، دهها هزار تن بمب و موشک در اختیار نیوری جنگی اسرائیل قرار داد و میلیاردها دالار پول نیز به اسرائیل بخشید. حتی توجهات خودش را از اوکراین به اسرائیل معطوف ساخت. انگلیس، آلمان، فرانسه، ایتالیا و... همگی در کنار اسرائیل ایستادند و از هیچ کمکی به این رژِم برای سرکوب حماس و مردم غزه دریغ نورزیدند.

از آن طرف، گروه حماس و مردم غزه چشم امیدشان به کشورهای عربی و کشورهای اسلامی بود که شاید حالا و بعد از عملیات طوفات الاقصی که هیمنه و هژمونی اسرائیل درهم شکسته بیایند و از گروه جهادی حماس و مردم مسلمان غزه حمایت کنند.

امریکا و غرب تا امروز قاطعانه در کنار اسرائیل ماندند، هم حمایت سیاسی کردند و هم حمایت نظامی.
کشورهای عربی خواهان قطع جنگ در غزه شدند اما در همان ماه اول جنگ غزه، گزارش هایی منتشر شد که نشان می داد سران بعضی کشورهای عربی خواهان سرکوب شدید حماس توسط اسرائیل بوده اند.

از میان کشورهای عربی، عربستان سعودی صرفا یک نشست بی نتیجه و سست در ریاض برگزار کرد. آنها فقط زبانی خواستار پایان جنگ شدند و عملا کاری برای غزه نکرده اند. سعودی ها منتظر هستند بحران غزه تمام شود تا احتمالا وارد پروسه عادی سازی روابط با اسرائیل شوند. آنها چند بار موشک هایی که از سمت یمن به سوی اسرائیل پرتاب شده بود را در آسمان خودش ساقط نمود.

مصر گذرگاه رفح و نوار مرزی با غزه را بر روی مردم غزه بست. نگاه مصر بیشتر به سمت اسرائیل بوده و نبض السیسی بیشتر به عشق نتانیاهو می تپد. مرزبان های مصری از سربازان اسرائیلی می ترسند. مقامات مصری برای آینده مردم غزه و انتقال فلسطینی های ساکن غزه به صحرای سینا در گفتگو با اسرائیل هستند. از این جهت، مصر می تواند خطر بزرگی برای آینده فلسطین باشد. برخی شهروندان غزه تفاوتی میان السیسی و نتانیاهو قائل نمی شوند.
در این حال، این روزها مصر میزبان گفتگوهای طرفین جنگ برای دستیابی به آتش بس می باشد.

امارت متحده عربی به دوستی اش با اسرائیل ادامه داده و نماینده اش در ملل متحد برضد حماس و نکوهش این سازمان سخن گفت و به دفاع از اقدامات جنگی و جنایات اسرائیل پرداخت؛ امارات متحده در این چندماه کمکهای زیادی به اسرائیل کرد؛ از کمک غذایی گرفته تا کمک های مادی و نفتی؛ اما هیچگونه کمکی به مردم غزه نکرده است. حتی شهرهای تجاری-توریستی امارات، به محل عیاشی شهروندان اسرائیلی تبدیل شده است.

اردن نیز در کنار اسرائیل ماند و حتی با مردم معترض خودش که مقابل سفارت اسرائیل تظاهرات می کردند برخورد کرد. این کشور نیز چند موشک که حوثی ها به سمت اسرائیل پرتاب کرده بودند در فضای خودش منفجر نمود و بعد از خوش­خدمتی به امریکا از آن کشور تقاضای کمک نظامی و سامانه دفاع موشکی کرد. هرچند بخشی از خاک اردن در اشغال اسرائیل است اما مقامات اردن، حماس را برای خودشان خطر می دانند.

بحرین و خاندان آل خلیفه در خدمت به اسرائیل و امریکا در جنگ علیه حوثی ها مشارکت کرد. آنها عملا خودشان را متحد اسرائیل می دانند و بعنوان کشوری که اسرائیل را به رسمیت شناخته، افتخار می کنند. آنها در خدمت منافع اسرائیل هستند و خود را صراحتاً مخالف حماس نشان می دهند.

کسی از کویت و عمان در قبال مردم غزه صدایی نشنیده. الجزایر از فلسطینی ها حمایت زبانی کرد و پارلمان الجزایر به رئیس جمهور صلاحیت تام داد تا در مورد برخورد با اسرائیل تصمیم بگیرد اما اقدامی از او مشاهده نشد.

تنها کشور عربی که در کنار مردم غزه و حماس ماند کشور کوچک قطر بود. قطر میزبان هیئت و دفتر سیاسی حماس می باشد و به فشار برخی کشورها مبنی بر بسته کردن دفتر حماس و اخراج مسئولین آن، توجه نکرد. شبکه الجزیره قطر که مخاطبان زیادی دارد انصافا بازتاب خوبی از جنایات اسرائیل در غزه می دهد.
 
سوریه نیز در کنار غزه است اما بنابر مسائلی، محافظه کارانه برخورد می کند. چون هنوز داعش و جنگجویان معارض حکومت بشار اسد، بخش بزرگی از خاک سوریه را در اشغال خود دارند که تحت الحمایه امریکا می باشند. این کشور هنوز شدیداً آسیب پذیر است و توانایی پاسخ گفتن به حملات موشکی مداوم اسرائیل را ندارد.

لبنان در کنار غزه قرار گرفت و حزب الله لبنان بعنوان مهمترین جنبش اسلامی خاورمیانه ضربات سختی بر پیکر اسرائیل وارد کرده و تا همین اکنون نیز هر روز بر شهرک های اسرائیلی در مجاورت جنوب لبنان موشک می زنند و تاکنون تعداد زیادی اسرائیلی را کشته، دهها مراکز نظامی و جاسوسی آنها را نابود کرده و ترس و بی خوابی را بر اسرائیل مستولی نموده است.
حزب الله بی گمان قهرمان جنگ با اسرائیل است و به تبع آن، لبنان نیز در کنار حزب الله و مردم غزه قرار گرفته است.

عراق نیز نقش خوبی در حمایت از غزه ایفا نمود. هرچند حکومت مرکزی عراق بی طرف مانده اما نیروهای مردمی عراقی شامل کتائب حزب الله و حشدالشعبی و... ضربات سختی بر پایگاههای امریکایی و برخی مناطق اسرائیل وارد کرده اند.

نیروی سوم عربی حامی مردم فلسطین، حوثی ها و انصارالله یمن است. این مردم حقیقتا مجاهد و غیرتمند هستند. آنها بعد از موشک زدن به بندر ایلات اسرائیل، مستقیما با سلطان اسرائیل یعنی امریکا وارد جنگ شدند و تا کنون نزدیک به نود کشتی تجاری و نظامی را در دریای سرخ و تنگه باب المندب هدف قرار داده اند. البته وقتی حوثی ها، آبراهه ها را بر روی کشتی های اسرائیل بستند و اقتصاد این رژیم را تا آستانه فلج شدن، پیش بردند، عربستان و ترکیه و اردن و... از طریق راههای زمینی توسط کامیون ها مایحتاج اسرائیل را تأمین می کنند.

از کشورهای غیرعربی، غیر از تظاهرات مردمی در اندونزی و پاکستان کار خاصی شاهد نبودیم. جمهوری آذربایجان و اقلیم کردستان در خدمت اسرائیل بودند. اردوغان در ترکیه فقط لفاظی و جنگ زرگری کرد و مواد غذایی و سوخت و پوشاک و حتی مواد منفجره به اسرائیل صادر می کند؛ در حالیکه حتی یک قرص نان هم به گرسنه های غزه نفرستاده.

دولت ترکیه و شخص اردوغان را می توان مصداق کامل منافق عصر حاضر دانست؛ جنگ لفظی با اسرائیل و معاملات تجاری گسترده و حتی کمک مستقیم به این رژِیم. چیزی که صدای اعتراض مخالفان اردوغان را هم در آورده است.

در افغانستان؛ حکومت طالبان، حاضر نشد در سطح رهبری اش، اعلامیه ای ضد اسرائیل صادر کند. رهبر طالبان تاهنوز در مورد جنایات اسرائیل سکوت کرده است. اما رئیس جمهور تاجیکستان در مجمع عمومی سازمان ملل متحد نطق تندی علیه اسرائیل ایراد نمود.

تنها کشور مسلمان غیرعربی که قاطعانه از حماس و فلسطین دفاع نموده جمهوری اسلامی ایران است. حمایت قاطع رهبر جمهوری اسلامی از حماس و فلسطین، سفرهای متعدد وزیر خارجه ایران در حمایت از حماس، سخنرانی قاطع رئیس جمهور این کشور در اجلاس ریاض، فعالیت گسترده مستشاران نظامی ایران که همراه با هزینه های جانی بوده، حمایت از همه گروههای محور مقاومت و... بخشی از این موارد هستند که می توان ایران را تنها تکیه گاه مسلمانهای فلسطین در برابر اسرائیل دانست. نظر یک فلسطینی ساکن غزه جالب توجه بود که می گفت ایران در دفاع از ما به ما سلاح می فرستد اما عرب ها برای ما کفن می فرستند.

در میان کشورهای غیرمسلمان نیز برخی کشورها خصوصا کشورهای آمریکای لاتین در اعتراض به جنایات اسرائیل، خوب عمل کردند: کلمبیا، برزیل، شیلی، بولیوی، ونزویلا و کوبا از این زمره هستند که در کنار افریقای جنوبی تنش های لفظی تندی با اسرائیل داشتند. این نامسلمانها بسیار غیرتمندتر و اسلامی تر نسبت به عربهای مسلمان در قبال جنایات اسرائیل در غزه عمل کردند. کار افریقای جنوبی در شکایت علیه اسرائیل در دادگاه لاهه و محکوم کردن این رژیم، کار بزرگ و ارزشمندی بود.

روسیه نیز بعنوان یک قدرت بزرگ منطقه ای نگاه خوبی به حکومت اسرائیل ندارد و بعضا حمایت های مقطعی از فلسطینی ها به عمل آورده است.

آنتونیو گوترش سرمنشی ملل متحد نیز بارها از جنایات اسرائیل انتقاد کرده و پرونده جنایات رژِیم صهیونیستی را به شورای امنیت ارجاع داده است. واتیکان و پاپ فرانسیس رهبر کاتولیک های مسیحی بدون توجه و اشاره به جنایات اسرائیل در غزه، خواهان آتش بس و کمک های غذایی به مردم غزه شده اما اسرائیل هیچ اهمیتی به آنها نداده است.

تحریریه خبرگزاری جمهور