امیرخان متقی؛ وزیر خارجه طالبان، در دیدار با محمد صادق؛ نماینده ویژه پاکستان در امور افغانستان، گفت که منع ترانزیت و تجارت به نفع هیچیک از طرفها نیست. متقی خواهان تفکیک اختلافات سیاسی از مسائل تجاری شد و گفت لازم است که این مسائل با یکدیگر مرتبط نشوند.
براساس خبرنامه وزارت خارجه طالبان، محمد صادق هم برقراری امنیت در افغانستان را به نفع پاکستان و منطقه دانسته است و همچنین درباره افزایش تسهیلات برای صدور ویزا به افغانها و گسترش تجارت میان دو کشور تعهد داده است.
براساس این خبرنامه، دوطرف بر گامهای عملی برای تسهیل تجارت و ترانزیت تأکید کرده و توافق کردند که مسائل موجود از طریق نشستهای مشترک حل و فصل شود.
این دومین سفر محمد صادق؛ فرستاده ویژه پاکستان در امور افغانستان پس از انتصاب مجدد او در این سمت به کابل تحت کنترل رژیم طالبان است. سفر اول او همزمان شد با حملات هوایی جنگندههای ارتش پاکستان به ولسوالی برمل پکتیکا که در آن دهها نفر از اعضای تی تی پی و خانوادههای آنان کشته شدند و در نتیجه، تلاشهای سیاسی دولت اسلام آباد برای ترمیم روابط با رژیم طالبان در نتیجه مداخله نابهنگام ارتش پاکستان شکست خورد و دور تازهای از تنشها تقابل میان دوطرف آغاز شد.
با این حال، دومین سفر محمد صادق به کابل اگرچه ظاهراً با موفقیت به انجام رسیده و ارتش پاکستان این بار از خرابکاری عمدی در جریان این سفر پرهیز کرده؛ اما کارشناسان میگویند که امیدهای اندکی وجود دارد که این سفر بتواند روابط به شدت آسیب دیده دوطرف را ترمیم کند و یک راه حل سیاسی را در برابر طالبان و پاکستان برای کاهش تنش، مدیریت بحران و بازسازی اعتماد قرار دهد.
به باور ناظران، سفر شتابزده محمد صادق به کابل احتمالا به سفر اخیر هیات امریکایی به پایتخت افغانستان و دیدار اعضای این هیات با مقامات ارشد رژیم طالبان بیارتباط نیست.
اینکه واشنگتن بدون عبور از اسلام آباد، یک کانال مستقیم روابط با طالبان را ایجاد کند برای سران راولپندی و مقامات ارشد دولت اسلام آباد نگران کننده خواهد بود؛ زیرا این امر یک سنت سیاسی دیرپا را نقض میکند که بر اساس آن روابط امریکا با رژیمهای حاکم بر افغانستان همواره از رهگذر پاکستان برقرار شده و دور زدن پاکستان یعنی نادیده گرفتن یک بازیگر استراتژیک که در طول دهها سال گذشته قادر بوده بر رویکرد راهبردی دولت امریکا در قبال افغانستان تاثیر بگذارد و آن را در مسیر منافع حیاتی پاکستان مدیریت کند.
از جانب دیگر، سفر هیات امریکایی به کابل در حال انجام شد که مقامات پاکستانی امیدوار بودند با تحویل دادن طراح اصلی حمله مرگبار به میدان هوایی کابل به امریکا اعتماد دولت ترامپ برای حمایت از رویکردهای ضد طالبانی اسلام آباد را جلب کنند و به این ترتیب، فشارها بر رژیم طالبان برای کسب امتیاز به نفع منافع پاکستان را افزایش دهند.
برخلاف این انتظار اما طالبان توانستند در نتیجه استفاده هوشمندانه از لابیگران منطقهای بدون نیاز به وساطت پاکستان کانال مستقلی را با واشنگتن ایجاد کنند و به این ترتیب به دستاوردهای قابل لاحظهای در کاهش تنش و بازسازی احتمالی دست یابند.
آگاهان میگویند که سفر اخیر امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان به عمان و پیشتر از آن، سفر ملا غنی برادر به قطر و نیز غیبت طولانی سراج الدین حقانی به دنبال خروج او از کابل و سفر به امارات متحده عربی و عربستان سعودی، در نهایت منجر به توافقات پنهانی و پشت پرده میان طالبان و امریکا شده که سفر اخیر هیات امریکایی به کابل، آزادی یک زندانی مهم امریکایی توسط طالبان و تحولات دیگری که در روزهای آینده رونما خواهد شد از نتایج این تبانی و لابیگری مستقل طالبان با امریکا به کمک بازیگرانی به جز پاکستان است.
به این ترتیب، سفر شتابزده محمد صادق؛ فرستاده ویژه پاکستان در امور افغانستان به کابل در اوج تنش میان دوطرف و تنها چند روز پس از درگیریهای طولانی مرزی و انسداد مرز استراتژیک تورخم، نشان میدهد که پاکستانیها نگران دو موضوع مهم هستند: یکی اینکه ممکن است نقش تاریخی خود در تسهیل روابط غرب با افغانستان را از دست بدهند و نکته دوم اینکه طالبان نقشه پاکستان برای فشارهای خارجی بر این رژیم در حوزه تروریرم را نقش بر آب کرده و در نتیجه، روابط بحرانی و تنش آلود کنونی میان دوطرف، ممکن است از کنترل خارج شود و هزینههای ویرانگر و مرگبار آن برای پاکستانیها چندین برابر افزایش یابد.
اگرچه طبق معمول، اطلاعات بسیار اندکی از محتوای مذاکرات محمد صادق با مقامات طالبان در کابل منتشر شده؛ اما بر اساس بیانیه وزارت خارجه طالبان این مذاکرات دستاورد چندانی نداشته و دوطرف با تاکید بر مواضع کلیشهای مانند تفکیک تجارت از سیاست تلاش کردهاند از هزینههای اقتصادی بحران سیاسی در روابط دو کشور بکاهند و از تکرار تجربه زیانبار انسداد ۲۶ روزه گذرگاه استراتژیک تورخم در آینده جلوگیری به عمل آورند.
اما همانگونه که اشاره شد اهداف اساسی پاکستان از اعزام نماینده ویژه خود به کابل، بسیار فراتر از این توافق بود و با توجه به معادلات مورد اشاره و تحولات بزرگی که در روابط طالبان و امریکا ایجاد شده به نظر نمیرسد که پاکستان به آسانی و بدون اعطای امتیازات بزرگ بتواند روابط خود با طالبان را ترمیم کند، از هزینههای سنگین ناشی از روابط مستقیم و مستقل طالبان با امریکا و از دست دادن نقش خود به عنوان یک بازیگر محوری و استراتژیک در این زمینه بکاهد.
محمدرضا امینی - جمهور