جای تردید نیست که میان طالبان اختلاف جدی در سطح کلان وجود دارد و با یک فشار ضعیف خارجی سر زخم ناسور این اختلاف باز شد
فرار عباس استانکزی به امارات متحده و صحبت صوتی ایشان هرگونه ابهام در مورد اختلاف میان طالبان را از میان برد. گریه محمدنبی عمری در مجلسی در پکتیا درد جانکاه این اختلافات را که عمیقتر از چیزی که گفته می شد بود آشکارتر ساخت.
نشر استعفای ملامحمدحسن، متعاقب آن نشر فایل صوتی عبدالحکیم شرعی وزیر عدلیه طالبان، تصفیه حسابهای درونی در وزارت داخله، فشار بر ملاهبت الله را شدت بخشید.
نشر وضعیت غیرعادی کابل، اعزام و جابجایی نیروهای یرموک به رهبری داماد ملاهبت الله به کابل و غیبت یکماهه سراج الدین حقانی، ملاهبت الله را واداشت تا نمایش مضحک اتحاد این گروه را در کابل راه بیندازد.
این نمایشنامه جعلی و مضحک بازهم اختلاف میان گروهی را با سخنرانی ملایعقوب به نمایش گذاشت.
ملایعقوب برخلاف ملاهبت الله گفت ما ضرورت به زندگی و تعامل با دنیا داریم و ما طرفدار زندگی مسالمت آمیز هم با مردم و هم با دنیا هستیم
فصیح الدین فطرت طبق اطلاعات موثق برخلاف مافی الضمیر خودش که به شدت از سیاستهای قومی ناراض است و در حضور بدخشانی ها در مجالس خصوصی از بی عدالتی و قوم گرایی این
گروه فغانها کشیده و سخنها گفته است، مدعی اتحاد میان این گروه شد.
به باور من نشر گسترده اختلافات درونی طالبان موقعیت و حاکمیت طالبان را به شدت متزلزل ساخته بود و اگر جبهات نیرومندی در داخل وجود می داشت قطعا شماری از ولایات سقوط می کرد.
متاسفانه احزاب سیاسی و جبهات جنگی اصلا توان بهره گیری از این اختلافات را ندارند و طالبان با خیال راحت به حل این اختلافات بدون آسیب جدی می پردازند.
این که فصیح الدین فطرت می گوید پسا طالبانی وجود ندارد حرف درستی است. در نبود جبهات قوی جنگ، هیچ نقشه ی راه پسا طالبان رقم نخواهد خورد.
بسیار ساده لوحانه است که فکر کنیم طالبان زیربار فشار ترامپ عوامفریب و لُمپن تسلیم خواهد شد. تجربه حمله چهل روزه امریکا برای ما بسیار آموزنده است.
حکومت طالبان تا فشار زمینی و میدانی وجود نداشته باشد سقوط نمی کند و نقشه راه افغانستان پس از طالبان خوش خیالی ای بیش نیست.
کسانیکه خیالی و هوایی فکر می کنند در این خوش خیالی شان خواهند مُرد و شاهد افغانستان پس از طالبان بدون مبارزه واقعی نخواهند بود.
بخشی از طالبان فریب خورده که ادعاها و شعارهای طالبان قندهاری و حقانی را باور کرده بودند اکنون به شدت از وضعیت و از سیاست و تعصب ورزی و زورگویی و خودخواهی طالبان اصلی، ناراضی هستند و اگر شرایطی مساعد شود یقینا دست به قیام علیه آنان خواهند زد. شرط قیام طالبان ناراضی از وضعیت، این است که جنگ جبهه ای علیه طالبان توسط نیروهای مقاومت ملی در حوزه مقاومت ضدطالبانی شروع شود و آن ها بعد از ایجاد جبهات، دست به قیام خواهند زد.
شمس الدین حامد-
خبرگزاری جمهور