به دنبال بسته شدن سفارت افغانستان در اسلو، یک منبع معتبر از میان دیپلمات‌های پیشین سفارت افغانستان در ناروی می‌گوید که کشور میزبان مراقبت از ساختمان سفارت را به یکی از افراد مورد قبول طالبان واگذار کرده است.
ناروی در ماه سنبله امسال به درخواست طالبان سفارت افغانستان را بست.
به گفته این منبع، مراقبت از ساختمان سفارت توسط فرد مورد نظر طالبان به معنای آغاز مجدد فعالیت آن نیست و هرگونه بازگشایی رسمی مستلزم رفع موانع قانونی از سوی کشور میزبان خواهد بود.
اگرچه تاکنون نه طالبان و نه دولت ناروی گزارش‌ها درباره واگذاری سفارت افغانستان به دیپلمات‌های طالبان را تایید نکرده‌اند؛ اما نشانه‌ها حاکی از آن است که گام‌های اولیه برای این اقدام در حال برداشته شدن است و دوطرف به منظور این انتقال که ممکن است یک شوک سیاسی به جامعه حقوق بشری افغانستان به دلیل عدول شرم‌آور اروپا از اصول مورد ادعای خود در حوزه دفاع از حقوق زنان و اقلیت‌ها وارد کند در حال ذهنیت سازی هستند.
نکته‌ای که به گمانه زنی‌ها در این باره دامن می‌زند و منجر به تشدید نگرانی‌های فعالان حقوق بشری، قربانیان سیاست‌های ضد انسانی طالبان و سایر جریان‌های مخالف این گروه می‌شود این است که دولت ناروی نه تنها سفارت افغانستان در اسلو را تعطیل کرده؛ بلکه مراقبت از آن را به یک عنصر وابسته به طالبان واگذار کرده است. این در حالی است که در شرایط عادی و با تکیه بر این استدلال که به دلیل فروپاشی کامل و بازگشت ناپذیر نظام جمهوری در افغانستان ادامه فعالیت سفارتخانه‌های وابسته به آن نظام دیگر موضوعیت و مشروعیت ندارد ناروی می‌تواند سفارت افغانستان را تعطیل کند؛ اما از آنجایی که رژیم طالبان هنوز فاقد مشروعیت ملی و بین‌المللی است و دولت‌های اروپایی از جمله ناروی بارها هرگونه عادی‌سازی روابط با این رژیم را مردود دانسته اند واگذاری مسئولیت مراقبت از سفارتخانه افغانستان در اسلو به یک عنصر طالبانی پرسش برانگیز و نگران کننده است.
ناروی پیش از این نیز در جریان مذاکرات مستقیم امریکا و طالبان در قطر به عنوان یکی از طرف‌های میانجی و ناظر عمل کرده بود و این نشان می‌دهد که امریکایی‌ها طبق برنامه از ناروی به عنوان مرحله اولیه عادی سازی روابط طالبان با غرب استفاده خواهند کرد.
در همین راستا سفرهای یان اگلند؛ رئیس شورای پناهندگان ناروی به افغانستان نیز به معنای آن است که دولت اسلو مسیرهای مختلفی را برای توسعه روابط خود با طالبان امتحان می‌کند و مهم‌تر از آن اینکه با برجسته کردن نیازهای انسانی میلیون‌ها نفر از مردم فقیر و نیازمند افغانستان و استفاده از این وضعیت برای تاکید بر ضرورت تعامل و عادی‌سازی رابطه با رژیم طالبان بهره می‌گیرد.
در همین سفر اخیر نیز آقای اگلند به صراحت اعلام کرد که جامعه جهانی باید به منظور حمایت از مردم افغانستان با طالبان تعامل کند. او همچنین مدعی شد که عدم تعامل با طالبان و منزوی کردن این رژیم بیش از هر گروه اجتماعی دیگر، زنان و دختران این سرزمین را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
این در حالی است که زنان و دختران افغانستان پیوسته جامعه جهانی را به نادیده گرفتن مطالبات مشروع خود متهم می‌کنند و هشدار می‌دهند که بدون توجه به حقوق حیاتی و نیازهای انسانی زنان و دختران و نادیده گرفتن سیاست‌های ضد انسانی و زن ستیزانه طالبان هرگونه تعامل با این گروه خیانت به آرمان‌ها و رویاهای زنان و دختران است و جامعه بین‌المللی و کشورهای مدعی دفاع از حقوق بشر را در کنار بدنام‌ترین رژیم ناقض حقوق بشر در افغانستان قرار می‌دهد و رهبران طالبان را به تشدید و تحمیل سیاست‌های سرکوبگرانه خود علیه زنان و دختران ترغیب خواهد کرد.
علیرغم این درخواست‌ها و هشدارها اما شماری از کشورها از جمله ناروی به ارتباط و تعامل مستمر خود با طالبان ادامه داده و در صورتی که خبرهای اخیر درست باشد یک گام بزرگ و اساسی را برای واگذاری رسمی سفارت افغانستان در اسلو به طالبان نیز برداشته است؛ گامی که بدون شک طالبان از آن به شدت خوشحال هستند و امیدوار اند که این اقدام راه را برای عادی سازی روابط این رژیم با سایر بازیگران بین‌المللی و کشورهای اروپایی باز کند.
به عبارت دیگر، رهبران طالبان صرفاً به تصاحب یکی از سفارتخانه‌های افغانستان در یک کشور اروپایی بسنده نمی‌کنند. آنها امیدوار اند که واگذاری سفارت افغانستان در اسلو به این رژیم، راه را برای ورود طالبان به سایر کشورهای اروپایی و کل دنیای غرب باز کند و در نهایت به عادی‌سازی رسمی این رژیم با امریکا منجر شود.
به این ترتیب، فارغ از اینکه دولتمردان ناروی آیا برنامه‌ای برای باز کردن راه طالبان به سمت اروپا دارند یا نه و نیز بی‌توجه به اینکه آیا واشنگتن دولت ناروی را وادار به ایفای چنین نقشی کرده یا خیر، برداشتن گام اولیه برای تصاحب سفارتخانه افغانستان در اسلو توسط طالبان، رهبران این رژیم را به ورود رسمی و مستقیم به اروپا و تحمیل و توسعه تسلط خود بر سایر نمایندگان دیپلماتیک افغانستان در قاره سبز امیدوار می‌کند؛ امیدی که به قیمت ناامیدی میلیون‌ها نفر از مردم افغانستان به ویژه زنان و دختران و کنشگران سیاسی و اجتماعی ضد طالبان شکل گرفته است.
نرگس اعتماد - جمهور
