لوید آستین؛ وزیر دفاع امریکا در مراسم خداحافظیاش، وضعیت زنان افغانستان را وحشتناک خواند و گفت که با خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، اتفاقات «وحشتناکی در مورد حقوق زنان» افغان رخ داده است.
آستین مدعی شد: «پیشبینیهای زیادی وجود داشت که اگر ما از افغانستان خارج شویم، هر روز مورد حمله قرار خواهیم گرفت. این اتفاق نیفتاده است.»
او افزود: «با این حال، برخی اتفاقات وحشتناک در مورد حقوق زنان رخ داده است. ما باید به تلاش برای بهبود این مسائل ادامه دهیم.»
در آستانه پایان ماموریت چهار ساله جو بایدن در کاخ سفید، مقامات مختلف امریکایی به طور مذبوحانهای در تلاش هستند تا از میراث مرگبار بایدن در افغانستان دفاع کنند؛ میراثی که حتی حامیان بایدن و شماری از دموکراتهای هوادار او نیز معتقد اند که همواره مناقشهبرانگیز و همچنان جنجالی باقی خواهد ماند.
جو بایدن نیز در آخرین سخنرانی خود ادعا کرد که او نخستین رئیس جمهور امریکاست که جنگ افغانستان را به نفر بعدی واگذار نمیکند و به این ترتیب از میراث خود در افغانستان دفاع و به آن افتخار کرد؛ اما همانطور که لوید آستین؛ وزیر دفاع دولت بایدن نیز اذعان کرده هیچکس نمیتواند مصائب غمانگیز و وضعیت تراژیک زنان افغانستان در نتیجه خیانت آشکار امریکا را فراموش کند.
به عبارت دیگر، مادامی که زنان و دختران افغانستان رنج میکشند و هر روز که آنان امیدهای خود را برباد رفته میبینند، از رفتن به مکتب و دانشگاه باز میمانند و در سایه رژیم قوانین ضد انسانی و زن ستیزانه طالبان حتی از ابتداییترین و بدیهیترین حقوق انسانیشان مانند سفر، کار و آموزش محروم میشوند، لعن و نفرین و نفرت نصیب خیانت امریکا و خباثت بایدن در زمینه سرنوشت میلیونها زن و دختر افغان میشود.
اگرچه دولت بایدن برای تغییر این واقعیت دردناک، تلاشهای مذبوحانهای به خرج داد که یکی از آنها انتصاب نماینده ویژه امریکا در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان بود و به بهانه عدم رعایت حقوق زنان و دختران از شناسایی رسمی رژیم طالبان نیز اجتناب کرد؛ اما به باور بسیاری از کارشناسان، هیچکس نمیتواند نقش مستقیم امریکا در تحمیل این سرنوشت سیاه و غم انگیز بر زنان و دختران افغانستان را نادیده بگیرد و توجیه کند.
کاملا روشن است که بایدن به منظور تامین منافع امریکا و نجات نظامیان امریکایی از باتلاق مرگبار جنگ افغانستان ترجیح داد تا شعارها و ادعاهای دروغین لیبرال دموکراسی امریکایی را لگدمال کند و منافع حیاتی ایالات متحده را به بهای قربانی شدن میلیونها زن و دختر بیپناه محقق سازد.
البته نباید فراموش کرد که توافقنامه استعماری در زمان دونالد ترامپ با طالبان امضا شد و زلمی خلیلزاد جمهوریخواه آن را به نمایندگی از امریکا امضا کرد؛ بنابراین بخش مهمی از مسئولیت تحمیل سرنوشت رقتبار کنونی بر زنان و دختران افغانستان متوجه دونالد ترامپ و جمهوریخواهان تحت رهبری او از جمله زلمی خلیلزاد است؛ اما جو بایدن دموکرات میتوانست توافق ترامپ با طالبان را تا زمان تعهد این گروه به رعایت و تضمین کامل و بیقید و شرط حقوق انسانی زنان و دختران افغانستان تعلیق کند.
بایدن اما این کار را نکرد؛ زیرا برای او نیز درست به اندازه ترامپ حقق اولویت های راهبردی ایالات متحده بسیار بیشتر از سرنوشت سیاه و مصیبت بار زنان و دختران افغانستان ارزش و اهمیت داشت. بنابراین جو بایدن و تیم همراه او در واشنگتن با آگاهی کامل از پیامدهای تکان دهنده تسلط دوباره طالبان بر سرنوشت مردم افغانستان به ویژه زنان و دختران این سرزمین، تصمیم به اجرایی کردن توافقنامه استعماری دوحه گرفتند و به این ترتیب اقدام خائنانه دولت ترامپ علیه زنان و دختران افغانستان را تکمیل کردند.
در ادامه راه نیز جو بایدن با وجود انتصاب یک نماینده ویژه در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان همچنان به روابط پیدا و پنهان خود با طالبان ادامه داد، میلیاردها دالر پول نقد را به بهانه کمکهای بشردوستانه به کابل ارسال کرد و از این طریق زمینه بقای قدرت و استحکام سلطه طالبان را فراهم ساخت.
اکنون جو بایدن و همراهان او در حالی به سفر چهار ساله خود پایان میدهند که زنان و دختران افغانستان بیش از هر زمان دیگری در گذشته حتی کوچکترین رویاهای شان را نیز برباد رفته میبینند، هیچ افقی از رهایی در برابر آنان نیست و طالبان بیهراس از پیامدهای جهانی و مسئولیتهای بینالمللی، روز به روز بر دامنه محدودیتهای ضد انسانی و زن ستیزانهشان میافزایند و گام به گام زنان و دختران را از زندگی جمعی حذف میکنند.
بایدن در حالی با میراث شوم و شرم آور خود درباره میلیونها زن و دختر افغان از کاخ سفید خداحافظی میکند که هیچ امیدی وجود ندارد که جانشین او دست کم در این زمینه خاص، متفاوت عمل کند و برای تغییر سرنوشت سیاه و غبار آلود زنان افغانستان رژیم قرون وسطایی طالبان را تحت فشار قرار دهد.
نرگس اعتماد - جمهور