«قهوه پیروزی» از کابل تا دمشق

دولت بشار اسد؛ رئیس جمهوری سوریه پس از ۲۴ سال حکمرانی در نهایت سقوط کرد و تروریست‌های تحریرالشام بر سرنوشت سوریه مسلط شدند. در پی این رویداد، هاکان فیدان؛ وزیر امور خارجه و ابراهیم کالین؛ رئیس سازمان جاسوسی ترکیه در سفری غیر رسمی وارد دمشق شدند و بر اساس تصاویر منتشر شده در حالی که احمد الشرع موسوم به ابومحمد الجولانی؛ فرمانده نیروهای تروریستی تحریرالشام در حال رانندگی است این دو مقام ارشد ترک نیز در موتر حامل این فرمانده تروریست حضور دارند.

 

به دنبال آن، هاکان فیدان و ابراهیم کالین در حال نوشیدن چای یا قهوه در بلندی‌های جولان مشاهده شدند و تصویر آنها که آکنده از حس غرور، افتخار و پیروزی بود در رسانه‌های جمعی و شبکه‌های اجتماعی منتشر گردید.

 

انتشار این تصویر اما یادآور تصویری مشابه از جنرال فیض حمید؛ رئیس اسبق سازمان جاسوسی پاکستان در نخستین روزهای تسلط طالبان بر کابل بود. آقای حمید در حالی که در هوتل کابل سرینا گیلاس چای در دست داشت، خطاب به خبرنگاران حاضر در محل ادعا کرد که وضعیت به سرعت بهبود خواهد یافت.

 

به نظر می‌رسد که جنرال فیض حمید، نخستین مقام خارجی بود که پس از سلطه طالبان بر کابل وارد افغانستان می‌شد و نقش مهمی در سازماندهی و مهندسی رژیم طالبان و ساختار قدرت این گروه ایفا کرد.

 

به دنبال این سفر همچنین طالبان توانستند جبهه پنجشیر را درهم بشکنند و برای نخستین بار در تاریخ تشکیل خود، وارد پایگاه افسانه‌ای مقاومت در شمال افغانستان شوند؛ اتفاقی که به باور بسیاری از آگاهان امنیتی با دخالت مستقیم پاکستان، بمباران‌های هوایی، حملات هدفمند و البته مشارکت جنرال‌ها و مشاوران پاکستانی در جنگ علیه نیروهای مقاومت حاصل شد.

 

کاملا واضح بود که پاکستان از اشغال افغانستان توسط نیروهای نیابتی خود یعنی طالبان عمیقاً خوشحال است و تصور می‌کند که به عمق استراتژیک رویایی خود دست پیدا کرده؛ چیزی که در آن زمان عمران خان؛ نخست وزیر وقت پاکستان از آن به عنوان «پاره کردن زنجیرهای بردگی» یاد کرد و به طور تمام قامت به دفاع از رژیم طالبان، ایدئولوژی گروه و حتی قوانین ضد انسانی و زن ستیزانه آنان برخاست.

 

با این حال، در نهایت مشخص شد که طالبان هرگز از عقبه تروریستی خود فاصله نگرفته اند، اتحاد خود با گروه‌های تروریستی منطقه ای را قطع نکرده‌اند و حتی اگر لازم باشد منافع استراتژیک خود در ارتباط با کشورهای دیگر را قربانی تعهد، «برادری و اخوت» مستحکم خود با سایر گروه‌های تروریستی حامی و متحدشان در زمان جنگ می‌کنند؛ چیزی که با حفظ روابط و حمایت‌های بی‌دریغ رژیم طالبان از تروریست‌های تی تی پی یا طالبان پاکستانی، موجب بروز تنش میان طالبان با ولی نعمت و حامی بلامنازع این گروه یعنی دولت پاکستان شد و قهوه پیروزی جنرال فیض حمید در هوتل کابل سارینا را تبدیل به شرنگ شکست کرد.

 

به باور بسیاری از آگاهان، این همان چیزی است که اکنون در سوریه در مورد ترکیه رخ می‌دهد. از همان نخستین روزهای سقوط دولت بشار اسد و تسلط تروریست‌های تحریرالشام بر سوریه، ترکیه یکی از نخستین کشورهای خارجی بود که به حمایت از تروریست‌ها پرداخت و برای مشروعیت بخشیدن به حاکمیت آنها بر سرنوشت مردم سوریه اقدام به لابی‌گری با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی کرد.

 

سفر غیر رسمی هاکان فیدان و ابراهیم کالین به دمشق و نوشیدن قهوه یا چای پیروزی در بلندی‌های جولان، تازه‌ترین سکانس از نمایش پیروزی رژیم حامی تروریزم اردوغان در قبال تحولات سوریه بود. 

 

افزون بر این، موارد مشترک زیادی میان طالبان و تحریرالشام وجود دارد که از نظر کارشناسان، قابل مقایسه است؛ از تشابه کامل پرچم‌های این دو گروه تروریستی تا روند تسلط شان بر سرزمین‌های تحت اشغال و سقوط دولت‌های ملی، بهره‌مندی از کمک‌های مالی، تسلیحاتی و جاسوسی کشورها، رژیم‌ها و سازمان‌های خارجی و در عین حال، پیوندهای وثیق و مستحکم شان با گروه‌های مخوف تروریستی از جمله داعش و القاعده. درست به همین دلایل بود که هم تحریرالشام، پیروزی طالبان در افغانستان را جشن گرفت و آن را تبریک گفت و هم طالبان پیروزی تحریرالشام در سوریه را رسماً تبریک گفتند.

 

این در حالی است که از دید بسیاری از کارشناسان، ترکیه نیز درست همانند پاکستان پا در میدان مملو از ماین گذاشته و با نقض منافع مشروع بسیاری از بازیگران منطقه‌ای در سوریه و حمایت همه جانبه از تروریست‌های وحشی و آشتی ناپذیر تحریرالشام که عقبه وابستگی به داعش و القاعده را دارند به زودی هزینه‌های حمایت از تروریزم را خواهد پرداخت و انتظار می‌رود که همانگونه که به گفته مقامات پاکستانی با تسلط طالبان بر افغانستان، ناامنی در پاکستان ۷۰ درصد افزایش یافت، پیش بینی می‌شود که دامنه ناامنی‌ها و بی‌ثباتی‌های جاری در سوریه نیز به زودی در ترکیه توسعه پیدا کند و رژیم اردوغان را درگیر نبردهای طولانی با تروریست‌های دست آموز خود و متحدان تروریست پرورش از جمله رژیم اسرائیل و امریکا و قدرت‌های غربی کند.

 

از جانب دیگر، سوریه فقط تحریرالشام نیست و ترکیه تنها بازیگر منطقه‌ای محسوب نمی‌شود. سوریه اساساً یک کشور عربی است و اشغال آن توسط ترکیه یا تروریست‌های مورد حمایت ترکیه از نظر بسیاری از رژیم‌های عربی غیر قابل قبول خواهد بود و آنان دیر یا زود برای تغییر وضعیت و اخراج ترکیه و تروریست‌های متحد آن وارد عمل خواهند شد.

 

با توجه به این واقعیت‌ها رژیم اردوغان که با خیانت به نزدیک‌ترین متحدان خود از جمله ایران و روسیه اکنون تصور می‌کند که در معادلات سوریه به پیروزی تاریخی دست پیدا کرده، درست مانند عمران خان در پاکستان هزینه‌های حمایت از تروریزم و بازی دوگانه و خیانتکارانه اش را خواهد پرداخت و آن ممکن است توسعه ناامنی به ترکیه و ظهور گروه‌های قدرتمندتر در عرصه جنگ میدانی در سوریه باشد.

 

محمدرضا امینی - جمهور