سخنگوی وزارت خارجه طالبان در واکنش به پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری امریکا گفته که، در پرتو سیاست خارجی متوازن، وزارت امور خارجه این گروه امیدوار است که دولت آینده ایالات متحده امریکا گام های واقع بینانه ای بردارد.
او افزوده، می‌توان تحولی ملموس در روابط دو کشور ایجاد کرد و هر دو کشور می توانند در پرتو تعامل متقابل فصل جدیدی از روابط را بگشایند.
طالبان می‌گويند، توافق دوحه بین ایالات متحده امریکا در زمان دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا امضا شد و پس از آن، اشغال ۲۰ ساله پایان یافت.
یکی دیگر از سخنگویان طالبان نیز در واکنش به پیروزی دونالد ترامپ گفته بود که مردم امریکا نشان دادند که رهبری کشور بزرگ شان را به زنان نمی‌سپارند؛ گروهی که طالبان با آن دشمنی ذاتی دارند و پس از بازگشت دوباره به قدرت، سختگیرانه‌ترین رژیم‌های سرکوب و سیاست‌های زن ستیزانه را در دستور کار خود قرار دادند که در نتیجه آن زنان از کار و تحصیل محروم شده و روز به روز بر محدودیت‌ها علیه زندگی عمومی آنان افزوده می‌شود.
برای ترامپ اما هیچ اهمیتی ندارد که زنان افغانستان در چه وضعیتی قرار دارند و طالبان چگونه آنان را سرکوب می‌کنند و این یکی از مهم‌ترین مواردی است که طالبان را به ترامپ نزدیک می‌کند و پیروزی او موجب خوشحالی رژیم طالبان در افغانستان می‌شود.
بیانیه وزارت خارجه طالبان مشحون از امیدواری است؛ امیدواری به تغییر روابط سرد کنونی میان کابل و واشنگتن، امیدواری به پیگیری زد و بندهای پیدا و پنهان ترامپ و طالبان از جایی که پس از امضای توافقنامه دوحه قطع شده بود، امیدواری به داد و ستدهای پشت پرده اقتصادی و استخباراتی که در نتیجه آن، طالبان عملاً به پیاده نظام امریکا در افغانستان تبدیل خواهند شد؛ اما در مقابل ترامپ با چشم پوشی از سیاست‌های ضد حقوق بشری و سرکوبگرانه این رژیم آن را به رسمیت خواهد شناخت و امتیازاتی بزرگی به آنان اعطا خواهد کرد.
ترامپ نگاهی مشابه طالبان به حاکمیت این رژیم در افغانستان دارد. برای او هرگز مهم نبوده است که در افغانستان به جز پشتون‌ها اقوام دیگری نیز زندگی می‌کنند که حق دارند در سیاست سهیم باشند و برای این منظور، تشکیل یک حکومت فراگیر که متضمن سهم عادلانه همه اقوام از قدرت باشد ضروری است.
ترامپ تجارت پیشه به روابط با طالبان به مثابه یک داد و ستد دوجانبه و منفعت محور نگاه می‌کند. بر پایه همین نگاه است که او بزرگترین رویاهایش در افغانستان را از طریق معاملات سودمند تجاری با طالبان قابل تحقق می‌داند؛ از جمله بازپس‌گیری پایگاه استراتژیک بگرام.
او در جریان مبارزات انتخاباتی و پیش از آن، بارها از ترک پایگاه هوایی بگرام در شمال کابل از سوی دولت جو بایدن انتقاد کرده و گفته بود که در صورت پیروزی در انتخابات تلاش می‌کند دوباره کنترل این پایگاه را به دست بگیرد.
او در جریان کنوانسیون ملی جمهوری‌خواهان در ماه جولای گفت: «آنها همچنین بگرام را واگذار کردند، یکی از بزرگترین پایگاه‌ها در جهان، با طولانی‌ترین باندها، قوی‌ترین و محکم‌ترین باندهای پرواز. ما آن را از دست دادیم.»
او افزود: «من بگرام را به خاطر افغانستان دوست نداشتم. به خاطر چین دوست داشتم. این پایگاه فقط یک ساعت با محلی که چین سلاح‌های هسته‌ای‌اش را می‌سازد، فاصله دارد.»
او گفته است که می‌خواهد پایگاه هوایی بگرام را به عنوان بخشی از یک قرارداد تجاری با افغانستان بازپس گیرد.
به این ترتیب ترامپ کاملا آماده یک معامله تازه با طالبان یا استمرار همان معامله‌ای است که در دوحه منعقد کرده بود. چیزی که به نظر می‌رسد طالبان نیز برای آن آمادگی کامل دارند. آنها توانستند با ترامپ یک توافقنامه استعماری را منعقد کنند که از یک سو توانست راه فرار کماندوهای امریکایی از افغانستان را باز کند و از جانب دیگر موجب بازگشت دوباره طالبان به قدرت شد.
این یک معامله برد - برد بود که می‌تواند الگو و مبنای معاملات مشابه در آینده باشد و تصور می‌شود که بیانیه تازه وزارت خارجه طالبان اگرچه پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا را رسماً تبریک نگفته؛ اما به طور ضمنی از آمادگی خود برای زد و بندهای تازه در آینده به طرف امریکایی اطمینان داده است.
و نکته آخر اینکه برای طالبان چه کسی بهتر از ترامپ که نه معتقد به دموکراسی و اصول و ارزش‌های تشکیل دهنده آن مانند حقوق بشر، آزادی‌های اساسی، نظام سیاسی دموکراتیک و مبتنی بر مشارکت عادلانه تمام اقشار و اقوام در قدرت است و نه اهمیتی به ترکیب قومی و جمعیتی افغانستان می‌دهد و تنها مرجعی که می‌تواند بر آن اتکا کند و با آن وارد معامله شود طالبان است؛ طالبانی تفنگدار که با سرنیزه بر سرنوشت مردم افغانستان مسلط شده‌اند.
محمدرضا امینی - جمهور
