در اعلامیه گفته شده که سفارت به درخواست حکومت ناروی بسته می‌شود.

 

این دومین سفارت افغانستان در اروپا است که به دستور کشور میزبان بسته می‌شود. این هفته سفارت افغانستان در لندن نیز اعلام کرد که به دستور حکومت انگلیس تعطیل می‌شود.

 

سفارت افغانستان در اسلو گفته است جایداد سفارت و اموال آن را به وزارت خارجه ناروی تسلیم می‌کند.

 

منتقدان می‌گویند که این اقدامات، تحت فشار دولت‌های اروپایی و در نتیجه سازش و تبانی پنهانی آنها با طالبان صورت می‌گیرد. بر بنیاد این ارزیابی، کشورهای اروپایی به دستور امریکا با طالبان سازش کرده اند و در نتیجه این سازش یکی از قربانیان این معامله پنهانکارانه، سفارتخانه‌ها و نمایندگی‌های سیاسی و کنسولی افغانستان در کشورهای غربی هستند.

 

اگرچه همان گونه که در اظهارات چندی پیش زلمی رسول؛ سفیر دولت پیشین افغانستان در لندن نیز ابراز شده بود سفرا و دیپلمات‌های بدون دولت در عرف سیاسی بین‌المللی محلی از اعراب ندارند و مشروعیت و کارکرد آنها به خودی خود زیر سوال است؛ زیرا نه دولت کنونی حاکم بر افغانستان مشروعیت ملی و بین‌المللی دارد و نه یک دولت در تبعید که جامعه بین‌المللی آن را به رسمیت بشناسد وجود خارجی دارد.

 

با این حال، انسداد کامل نمایندگی‌های سیاسی افغانستان در کشورهای اروپایی علاوه بر اینکه مشکلات حقوقی و خدمات مورد نیاز کنسولی صدها هزار مهاجر افغانستانی در کشورهای غربی را با اختلال و بحران روبرو می‌کند، دولت‌های اروپایی را یک گام دیگر به شناسایی رسمی رژیم طالبان و مشروعیت بخشیدن به این رژیم نزدیک می‌ سازد.

 

بنابراین آنچه مایه نگرانی واقعی است صرفا قطع دسترسی صدها هزار مهاجر و پناهنده افغانستانی به خدمات کنسولی نیست؛ بلکه فراتر از آن، خطر زد و بندهای پنهانی و تبانی بر سر حقوق و سرنوشت مردم داخل افغانستان از سوی طالبان امریکا و متحدان اروپایی واشنگتن است.

 

از این منظر، کشورهای غربی نه تنها ادعاها و شعارهای دروغین خود در زمینه عدم شناسایی رسمی رژیم طالبان به دلیل نقص فاحش حقوق بشر و پیوندها و ارتباطات آشکار آن با تروریزم منطقه‌ای و بین‌المللی را نادیده می‌گیرند؛ بلکه قربانی‌های بزرگی را که مردم افغانستان برای دستیابی به حقوق مشروع انسانی خویش در طول ده ها سال گذشته متحمل شده‌اند به طور بی‌رحمانه‌ای زیر پا می‌گذارند تا منافع سیاسی و امنیتی خود را تامین و تضمین کنند.

 

به بیان دقیق‌تر، کشورهای اروپایی تحت فشار امریکا با طالبان وارد تعامل و تبانی پنهانی شده اند و هزینه بزرگ این تعامل و تبانی پنهانی و نامشروع، نقض حقوق مسلم انسانی مهاجران افغانستانی در اروپا و مردم افغانستان در داخل کشور است؛ چرا که از یک سو ده ها هزار مهاجر و پناهنده افغان در کشورهای اروپایی از حقوق اولیه انسانی یعنی برخورداری از خدمات کنسولی محروم می‌شوند و از جانب دیگر به یک رژیم بدنام، ناقض حقوق بشر، عامل آپارتاید جنسیتی، فاشیست و متحد گروه‌های خوفناک تروریستی که از مسیر نامشروع بر سرنوشت مردم افغانستان مسلط شده مشروعیت و اعتبار می‌بخشد و آن را به شناسایی رسمی نزدیک‌تر می‌کند.

 

از جانب دیگر بی‌توجه به اینکه کشورهای اروپایی در زد و بند پنهانی با طالبان به چه امتیازاتی دست می‌یابند یکی دیگر از نتایج غیرقابل اجتناب این رویداد، نفوذ خطرآفرین طالبان و ایدئولوژی طالبانی به کشورهای اروپایی است.

 

به عبارت واضح‌تر، طالبان با این اقدام عملاً اروپا را «فتح» می‌کنند و با تحمیل تسلط خود بر نمایندگی‌های سیاسی و کنسولی افغانستان در کشورهای اروپایی زمینه صدور مستقیم و بی‌واسطه تفکر طالبانی به کشورهای اروپایی و تبلیغ آن از تریبون‌های سیاسی و دولتی را به دست می‌آورند.

 

از این منظر، کشورهای اروپایی نه تنها سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های دولت پیشین افغانستان را به طالبان واگذار می‌کنند و به این ترتیب یک قدم به شناسایی رسمی و کامل این رژیم نزدیک می‌شوند؛ بلکه افزون بر این، ایدئولوژی تاریک، سابقه سیاه و کارنامه تروریستی این رژیم را نیز به رسمیت می‌شناسند و زمینه‌های لازم برای تبلیغ و توسعه آن در جوامع اروپایی را در اختیار آنان قرار می‌دهند.

 

و نکته آخر اینکه تصمیم به واگذاری نمایندگی‌های سیاسی افغانستان به طالبان با چراغ سبز امریکا توسط کشورهای مدعی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در اروپای غربی یک بار دیگر این واقعیت را برای مردم افغانستان و افکار عمومی جهان روشن می‌کند که غرب پشت نقاب حقوق بشر، دموکراسی و آزادی پنهان شده و در صورتی که منافع راهبردی خود را در معرض خطر ببیند به سرعت این نقاب‌ها را برمی‌کند و ارزش‌های شعاری و ادعایی خود را پا می‌گذارد و با بدنام‌ترین رژیم‌ها وارد تعاملات دوستانه می‌شود.

 

درست همان کاری که امریکا سه سال پیش با تسهیل تسلط طالبان بر افغانستان و خروج شرم آور و غیرمسئولانه خود از افغانستان مرتکب شد و اکنون متحدان و شرکای سنتی و راهبردی واشنگتن در اروپای غربی در حال تجدید و تکرار آن هستند.

 

عبدالمتین فرهمند - جمهور