ملا یعقوب؛ سرپرست وزارت دفاع طالبان در مراسم بزرگداشت صد وپنجمین سالگرد استقلال افغانستان گفت:
«ببینید، امریکا تمام توانش را در مقابل ما استفاده کرد و در تمام دنیا یک جای امن نداشتیم و همه‌جا در خطر بودیم. در تمام کشور علیه ما آتش بود، با آنهم ببینید که از جانب ما و شما، از خاک افغانستان به امریکا هیچ حمله‌ای نشده و امریکا در هیچ جایی هدف ما قرار نگرفته و به هیچ جایی حمله و تجاوز نکردیم.
در هفته‌های اخیر، تصویر امان‌الله، پادشاه افغانستان را در ننگرهار سیاه کردند که گفته شده کار افراد طالبان است. او در ۱۹۱۹، پس از جنگی چند روزه که معروف به جنگ سوم «افغان-انگلیس» است، تایید استقلال افغانستان را از انگلیس گرفت.
طالبان در حالی از استقلال افغانستان در ۲۸ اسد تجلیل کردند که تنها چهار روز قبل آنچه آنها کسب استقلال افغانستان از اشغال امریکا و ناتو توصیف می‌کنند را نیز به طور با شکوهی گرامی داشتند.
در روز ۲۸ اسد یعنی سالگرد استقلال افغانستان از انگلیس نیز طالبان تلاش فراوانی کردند تا از این مناسبت ملی برای مشروعیت بخشیدن به جنگ افروزی، کشتار و جنایت خود در طول ۲۰ سال گذشته استفاده کنند.
در همین راستا در بیانیه‌ای رسمی که از سوی دولت طالبان منتشر شد آنها ادعا کردند که مردم افغانستان یکبار دیگر عزم و اراده جهادی خود علیه اشغال بیگانه را در قالب جنگ طالبان با نیروهای امریکایی و ناتو در ۲۰ سال گذشته نشان دادند. آنها ادعا کردند که انگلیس و ناتو که بار دیگر افغانستان را اشغال کرده بودند مغلوب جهاد مردم افغانستان شدند و شکست خوردند.
این در حالی است که طالبان هم به تاریخ ۲۴ اسد از جنگ‌افزارهای اهدایی امریکا برای نمایش قدرت خود استفاده کردند و هم به تاریخ ۲۸ اسد، سرپرست وزارت دفاع طالبان تایید کرد که آنها علیرغم دشمنی و خصومت امریکا علیه طالبان و استفاده حداکثری امریکایی‌ها از تمام توان خود برای درهم کوبیدن نیروهای این گروه، هرگز در طول سه سال گذشته بر منافع و اهداف امریکا در افغانستان و خارج از آن حمله نکرده‌اند.
همین اعتراف به تنهایی کافی است تا نتیجه بگیریم که طالبان نه تنها استقلال افغانستان را از امریکا کسب نکردند؛ بلکه خود یک نیروی امریکایی هستند که با حمایت واشنگتن به قدرت بازگشتند، با تسلیحات امریکا قدرت خود را تحکیم بخشیدند و با کمک‌های نقدی امریکا که هر هفته به کابل ارسال می‌شود منابع مالی مورد نیاز خود در عرصه‌های نظامی و حکومتداری را تامین می‌کنند.
چنین نیرویی هرگز نمی‌تواند ادعای استقلال کند. نیرویی که هر روز برای برقراری روابط سیاسی با امریکا التماس می‌کند و برای شناسایی رسمی در عرصه بین‌المللی بدون توجه به کسب مشروعیت داخلی و احترام به اراده و انتخاب مردم افغانستان در صدد عادی‌سازی روابط خود با امریکا است؛ همان امریکایی که سرپرست وزارت دفاع طالبان ادعا می‌کند که از تمام قدرت خود برای سرکوب این گروه استفاده کرده است.
ملا یعقوب مجاهد؛ سرپرست وزارت دفاع طالبان پیش از این نیز اعتراف کرده بود که حریم هوایی افغانستان همچنان در اشغال امریکاست و طالبان توانایی کنترل حریم هوایی کشور را ندارند.
گشت زنی مستمر و حملات هوایی گاه به گاه پهپادها و هواپیماهای جنگی پاکستان و امریکا در آسمان افغانستان نیز نشان می‌دهد که دست کم در آینده نزدیک ادعای کسب استقلال از اشغال خارجی یک توهم مضحک است.
از جانب دیگر، طالبان در حالی از ۲۸ اسد به عنوان روز استقلال افغانستان تجلیل می‌کنند که پیش از این نشان داده اند که با امان الله خان به عنوان شخصیت محوری در کسب این افتخار، خصومت عمیقی دارند، سیاه کردن تصویر امان الله خان در ننگرهار این ادعا را تایید می‌کند.
در مراسم تجلیل از ۲۸ اسد، سراج الدین حقانی؛ سرپرست وزارت داخله طالبان نیز اعتراف کرد که در افغانستان برخی نام‌ها ممنوع است. اشاره او به نام امان الله خان، پادشاه پیشین افغانستان بود که استقلال افغانستان را از انگلیس گرفت!
حتی اگر چنین اعترافاتی نیز صورت نگیرد و حتی بی‌توجه به سیاه کردن تصویر امان الله خان توسط عوامل طالبان، تضاد و تخاصم طالبان با امان الله خان کاملاً آشکار است؛ زیرا امان الله پیام آور تجددخواهی مدرنیزاسیون سیستم سیاسی و آموزشی افغانستان، گشایش مکاتب دخترانه و مبلغ آموزش به سبک غربی بود؛ اما طالبان در نقطه مقابل آن، مکاتب دولتی و مدرن را به مدارس جهادی تبدیل کرده اند، نظام آموزشی کشور را به نفع ایدئولوژی افراط و تکفیر و ترور تغییر می‌دهند، دختران را از رفتن به مکتب و دانشگاه بازداشته و خانه نشین کرده‌اند و بودجه عظیم و سرسام آوری را صرف تربیت نسلی از تروریست‌های بالقوه برای تبدیل افغانستان به پناهگاه و پرورشگاه بزرگ تروریست‌های سراسر جهان می‌کنند.
در چنین شرایطی برگزاری مراسم ۲۸ اسد؛ سالروز استقلال افغانستان از انگلیس نه تنها محلی از اعراب ندارد؛ بلکه نشان می‌دهد که طالبان حتی مناسبت‌های پرافتخار ملی و تاریخی افغانستان را نیز به نفع ایدئولوژی و منافع گروهی و قومی خود مصادره می‌کنند بدون آنکه کمترین باوری به این ارزش‌ها و افتخارات داشته باشند.
عبدالمتین فرهمند - جمهور
