باز هم انفجار، باز هم غرب کابل و باز هم داعش. یکبار دیگر، منطقه دشت برچی در غرب پایتخت هدف یک انفجار مرگبار قرار گرفت که طی آن دست کم یک نفر جان باخت و ۱۱ نفر دیگر زخمی شدند.
این آماری است که طالبان ارائه کرده اند؛ اگرچه منابع محلی می‌گویند که تعداد کشتگان دست کم دو نفر است و شمار زخمی‌ها نیز بیشتر از آنچه طالبان تایید می کنند. صرف نظر از اختلاف همیشگی درباره آمار قربانیان حملات تروریستی منسوب به داعش در غرب کابل، واقعیتی که وجود دارد این است که ۳ سال پس از بازگشت دوباره رژیم طالبان به قدرت و علیرغم ادعاهای بزرگ این رژیم مبنی بر برقراری امنیت سراسری، نابودی داعش و پایان جنگ‌های چند ده ساله در کشور، غرب کابل همچنان آماج حملات تروریستی واقع می‌شود و مردم بی‌گناه قربانی می‌شوند.
شاید با توجه به کشتارهای مهیبی که در سال‌های گذشته صورت گرفته حمله اخیر در منطقه دشت برچی کابل، بسیار کوچک و کم اهمیت به نظر برسد؛ اما آنچه این نوع حملات را در کانون توجه قرار می‌دهد نه تعداد بالای تلفات آن؛ بلکه هدفی است که در پشت پرده دنبال می‌شود.
اینکه یک گروه تروریستی و تکفیری بدنام و بی‌رحم صرفاً یک طیف قومی و مذهبی را به دلیل ومیت و مذهب شان هدف حملات مرگبار تروریستی قرار می‌دهد مصداق آشکار نسل کشی است و رژیم طالبان که مدعی برقراری امنیت سراسری، سرکوب تروریزم و پایان دادن به ناامنی‌های ده‌ها ساله است اگر قادر به تامین امنیت و جلوگیری از کشتار مردم بی‌گناه شیعه و هزاره در غرب کابل و سایر نقاط کشور نیست این یک شکست بزرگ امنیتی و استخباراتی برای رژیم محسوب می‌شود و بسیار شرم آور است؛ اما اگر قدرت مهار حملات تروریستی را دارد و می‌تواند هسته‌های تروریزم تکفیری که عامل این نوع کشتارها محسوب می‌شوند را شناسایی و منهدم کند؛ اما از این کار امتناع می‌کند در نسل کشی جاری در غرب کابل و سایر مناطق کشور علیه شیعیان و هزاره‌ها دست دارد و خود از حامیان اصلی تروریزم تکفیری برای نسل کشی یک طیف قومی و مذهبی خاص محسوب می‌شود.
علاوه بر این، نفجار مرگبار اخیر در غرب کابل در حالی رخ می‌دهد که این منطقه از زمان بازگشت طالبان به قدرت فضایی شدیداً امنیتی داشته و ملیشه های شبه نظامی و عوامل استخباراتی و جاسوسی رژیم به طور شبانه روزی تمامی تحرکات مردم ساکن این منطقه را زیر نظر دارند و در مواردی حتی بدون برنامه قبلی اقدام به تلاشی خانه به خانه می‌کنند تا هرگونه خطر احتمالی علیه رژیم را در نطفه خنثی کنند.
این وضعیت، امنیت روانی ساکنان غرب کابل را مختل کرده و رعب و وحشت ناشی از فضای پولیسی طالبانی در این منطقه را افزایش داده است.
در چنین شرایطی و علی رغم نظارت مستمر و همه جانبه طالبان بر منطقه غرب کابل اگر یک تروریست داعشی می تواند در موترهای غیرنظامیان بمب‌گذاری کند و افراد بی‌دفاع را به خاک و خون بکشد افزون بر تروریزم تکفیری این رویداد یک متهم دیگر نیز دارد و آن خود طالبان است؛ زیرا این پرسش مطرح می‌شود که چگونه طالبان، کوچک‌ترین حرکت ساکنان غرب کابل را رصد می‌کنند؛ اما قادر به جلوگیری از بزرگ‌ترین حملات تروریستی در این منطقه نیستند.
نرگس اعتماد - جمهور
