در پی قتل عام فجیع غیرنظامیان فسطینی توسط رژيم اسراییل در منطقه مزدحم رفح که موجب سوختن ده ها نفر در داخل خیمههای آوارگان بی پناه شد، امریکا میگوید رژيم اسرائیل باید برای پرهیز از کشته شدن غیرنظامیان نهایت تلاش خود را بکند.
یک سخنگوی شورای امنیت ملی امریکا گفت: «همانطور که قبلا هم گفتیم اسرائیل باید برای حفاظت از غیرنظامیان تمام تدابیر احتیاطی ممکن را اتخاذ کند.»
این سخنگو افزود: «ما فعالانه با ارتش اسرائیل و شرکای مان در محل در تماس هستیم تا ارزیابی کنیم چه اتفاقی رخ داده است!»
با این حال او تاکید کرد: «اسرائیل حق دارد حماس را هدف قرار بدهد و ما متوجه هستیم که دو تروریست ارشد حماس در این حمله کشته شدند!»
اما او اضافه کرد که رژيم اسرائیل باید در مورد غیرنظامیان «احتیاط کند» و گفت «تصاویر تکاندهنده موجود پس از حمله شب گذشته ارتش اسرائیل به رفح که باعث کشته شدن دهها فلسطینی شد، بسیار غمانگیز است!»
این موضع نفرت انگیز ابرقدرتی است که طی ده ها سال کشورهای دیگر را به اتهام نقض حقوق بشر، تحریم و تهدید و توبیخ کرده و مورد تعدی و تجاوز قرار داده است. وزارت خارجه امریکا همچنان با بی شرمی همه ساله از وضعیت جهانی حقوق بشر، گزارش تهیه می کند و در آن کشورهای دیگر را وقیحانه مورد اتهام و سرزنش قرار می دهد.
این در حالی است که در غزه بیش از ۷ ماه است که با تسلیحات ساخت امریکا و با مشارکت مستقیم مشاوران و فرماندهان امریکایی در عملیات ضد انسانی رژيم کودک کش و جنایتکار اسراییل، یک نسل کشی فجیع و وحشتناک جریان دارد که انسانیت از دیدن صحنه های تکان دهنده ناشی از آن به خود می لرزد.
در تازه ترین مورد، کشتار فاجعه بار و مستقیم آوارگان بی پناه فلسطینی در حالی که هیچ جایی برای گریختن ندارند و در منطقه ای که قبلا از سوی ارتش رژيم صهیونیستی «امن» اعلام شده بود، وحشت و جنایت عریان را چندین مرتبه ارتقا داد تا جهان غیرمسئول را به واکنشی فوری در برابر این حجم از سبعیت و بی رحمی انسان علیه انسان فرابخواند.
غیرنظامیان بی دفاع فلسطینی در درون خیمه های آوارگی و بی پناهی، زنده زنده در آتش بمب های ساخت امریکا سوختند؛ همان بمب هایی که بایدن گفته بود به اسراییل نمی دهیم تا به رفح حمله کند؛ اما داد و حمله کرد!
آنچه این زخم عمیق و خونین را دردناک تر می کند، واکنش مشمئزکننده امریکای جنایتکار به آن است که حتی به اندازه شرکای اروپایی و عربی خود هم شرف و شرم ندارد تا این کشتار فاجعه بار و هولناک و ضد انسانی را «محکوم» کند.
بی تردید این خون ها بها دارد و براساس قانون تغییرناپذیر هستی، روزگاری نه چندان دور به سیلی خروشان برای برکندن بنیاد ظلم و ستم و سرکوب و جنایت و اشغال و مشارکت در فجیعترین نسل کشی قرن معاصر تبدیل خواهد شد و آینده تابناک مردم مظلوم و مبارز و صبور و ستمدیده فلسطین عزیز را رقم خواهد زد؛ اما تا آن زمان، جهان به شدت غیرانسانی ما در برابر انبوه جنایت های جاری این رژيم منحط و منحوس، مسئول است و در حالی که هر روز فرصت برای جبران این مسئولیت بزرگ، زایل می شود و مردم دردمند فلسطین و غزه، روزگار تلخ و سختی را تجربه می کنند، پرونده صحنه گردانان مدیریت جهانی، سنگین تر و قطورتر می شود و وجدان های انسانی از آنچه در غزه جریان دارد بیشتر از پیش درد خواهد کشید.
در این میان، هیچ امیدی به نشست اضطراری شورای امنیت و پیام های تسلیت و محکومیت رژيم های عربی و قدرت های اروپایی نیست، مادامی که امریکای جنایتکار در برابر این جنایت های تکان دهنده و خوف انگیز، پاسخگو قرار نگیرد و جهانیان برای به زیر کشیدن باروهای ظلم و ستم و ویرانگری از منهتن تا واشنگتن، متحد نشوند.
جنبش دانشجویی امریکا لحظه ای تاریخی در این مبارزه فراگیر جهانی است. این جنبش باید به سرعت گسترش پیدا کند و به همه کشورهایی تعمیم یابد که در برابر این نظم ناعادلانه، معترض اند. نمایندگی های سازمان ملل، سفارتخانه های امریکا و قدرت های اروپایی و عربی حامی، همسو یا متحد رژيم اسراییل، دفاتر سازمان های حقوق بشری و همه اماکن و مراکزی که به نحوی در شکل گیری و استمرار این وضعیت فاجعه بار، مرتبط هستند باید هدف کانونی اعتراضات جهانی باشند. کار این نهادها باید تا زمانی مختل شود که ضجه های زخمی و فریادهای خون آلود در گلو مانده کودکان غزه از زیر آوارها شنیده شود.
علی موسوی - جمهور