ندامحمد ندیم؛ وزیر تحصیلات عالی رژيم طالبان بهتازگی در ولایت کنر، ادعا کرده که در افغانستان تنها یک مذهب وجود دارد و آن مذهب حنفی است.
ضیاءالله هاشمی؛ سخنگوی وزارت تحصیلات عالی رژیم طالبان، روز یکشنبه، ۲۶قوس، بخش هایی از ویدیوی سخنرانی ندامحمد ندیم را که در دانشگاه سید جمالالدین افغان انجام داده بود، نشر کردهاست.
آقای ندیم در میان سخنان خود گفته است که علت کامیابی مردم افغانستان در این است که در افغانستان تنها یک مذهب وجود دارد و آن «مذهب امام ابوحنیفه» است.
وزیر تحصیلات عالی رژيم طالبان همچنین افزوده که دلیل بدبختی مردم افغانستان وجود احزاب و گروه ها است و بیان داشته که احزاب و گروهها باید از بین بروند.
این در حالی است که مجمع آسیایی برای حقوق بشر و توسعه در ماه اسد امسال در بیانیهای نوشته بود که گروه طالبان آزادی مذهبی و عقیده شیعیان و هزاره ها را ممنوع کردهاست.
اگرچه طالبان بارها ادعا کرده اند که حقوق شیعیان را تامین می کنند و هیچ محدودیت و ممنوعیتی درباره برگزاری مراسم مذهبی و آزادی های عقیدتی شان وجود ندارد؛ اما علیرغم خواسته ها و مطالبات مکرر مردم و مراجع مذهبی شیعه تاکنون حتی حاضر نشده اند تشیع را به طور شفاهی به عنوان یک «مذهب اسلامی» به رسمیت بشناسند و نگاه شان به شیعیان، همواره نگاه برون دینی بوده است.
در برخی موارد حتی رهبران طالبان، از شیعیان به عنوان «اقلیت دینی» نام برده و آنها را در کنار سیک ها و هندوها قرار داده اند. رهبر طالبان که در قندهار پنهان شده نیز باری در یکی از پیام هایش گفته بود که در افغانستان، تنها یک مذهب اسلامی وجود دارد.
این همان رویکردی است که اخیرا بار دیگر از سوی ملا ندامحمد ندیم؛ وزیر تحصیلات عالی این رژيم، تکرار شده است. ملا ندیم یکی از سه «شیخ الحدیث» طالبان است و از نفوذ و صلاحیت گسترده ای در حلقه تصمیم گیری رژيم طالبان برخوردار می باشد. او به طور مستقیم از سوی ملا هبت الله آخوندزاده منصوب شده و یکی از محورهای اصلی «حلقه قندهار» است که به افراط گرایی، تندروی و تاکید بر رویکردهای رادیکال و نگاه ایدئولوژيک، قومی و مذهبی به مسایل شهرت دارد.
با این حال، ملا ندیم در این اظهار نظر، موضع گیری و نگاه حذفی و انکاری به مذهب جعفری در افغانستان، تنها نیست. این رویکرد در عالی ترین سطوح رهبری رژيم طالبان، حمایت می شود و محور و مبنای اصلی نگرش لیدرهای طالبان به تشیع را تشکیل می دهد.
در عمل نیز آنچه تاکنون رخ داده، این برداشت را تایید می کند. طالبان نشان داده اند که نه تنها مایل به رسمیت بخشیدن به فقه جعفری نیستند؛ بلکه حتی اعتقادی به مسلمان بودن شیعیان نیز ندارند و آنها را «کافر» و «مشرک» و «مرتد» و «مهدورالدم» می دانند. این همان چیزی است که تمام گروه های تروریستی و تکفیری درباره شیعه به آن اعتقاد دارند و یکی از مبانی و محورهای اصلی آنها محسوب می شود که آموزه ای استعماری از سوی سازندگان و سازمان دهندگان تروریزم به حساب می آید.
بنابراین، اظهارات اخیر وزیر تحصیلات عالی طالبان در کنر، تنها یک ابراز عقیده شخصی ناشی از عقده شخصی نبود؛ بلکه بروز و بیان عمدی و آگاهانه یک رویکرد رادیکال و بسیار خطرناک است که در آینده نزدیک به دستورالعملی برای تصمیم و اجرا بدل می شود و عرصه را بر شیعیان تنگ و تنگ تر خواهد کرد.
از این منظر، نیازی نیست که تروریست هایی را که از پلخمری تا دشت برچی و شهرک جبرئیل هرات، غیرنظامیان بی دفاع شیعه را سلاخی کردند و و هر روز نیز خون های تازه ای می ریزند، شناسایی کنیم و به دنبال خاستگاه ها و پناهگاه های شان باشیم، آنها از تفکرات، نگاه ها و اندیشه های ایدئولوگ های اصلی خود مانند ندا محمد ندیم، هبت الله آخوندزاده و عبدالحکیم شرعی؛ سه شیخ الحدیث طالبان، الهام می گیرند و خون کسانی را می ریزند که از نظر رهبران شان، مهدورالدم اند و جان و مال شان مباح است.
تعطیلی کامل دیپارتمنت فقه جعفری در دانشگاه بامیان هم در راستای همین هدف صورت گرفت. این تصمیم در کنار اعضای کاملا سنی «شورای علمای این ولایت شیعه نشین» به وضوح نشان می دهد که از دید رهبران طالبان در همه سطوح، شیعه مسلمان نیست و نباید حقی در «نظام خالص اسلامی» داشته باشد.
به این ترتیب، انتظار می رود همه کسانی که تاکنون به تحقق مطالبات شیعیان از طالبان، امید بسته بودند، پاسخ خود را گرفته باشند و به دنبال راهکارهای دیگری برای رسیدن به این هدف باشند.
نرگس اعتماد - جمهور