وزارت خارجه انگلیس اخیرا اعلام کرد که برای ارتقای صلح و ثبات، ارائه کمکهای بشردوستانه ضروری به مردم افغانستان و پرداختن به نگرانیهای مشترک درباره امنیت، هیچ جایگزینی برای تعامل با طالبان وجود ندارد «و این کاری است که ما انجام میدهیم».
این وزارت با نشر اعلامیهای رژيم طالبان را «دولت فعلی افغانستان» توصیف کرده است.
این وزارت افزوده که دولت انگلیس از استفاده از خاک افغانستان توسط هیچ کسی، از جمله شهروندان افغانستان برای برنامهریزی، عضوگیری، تحریک یا تأمین مالی تروریزم در افغانستان و تغییرات سیاسی از طریق خشونت در این کشور حمایت نمیکند.
در اعلامیه وزارت خارجه انگلیس آمده که تغییرات سیاسی از طریق خشونت مسلحانه یا تحریک خشونت، در قوانین انگلیس جرم محسوب میشود.
انگلیس همچنین گفته: «خشونت از هر نوع که باشد به نفع افغانستان یا جامعه جهانی نیست و ما از هر نوع حملات خشونتآمیز ابراز تأسف میکنیم.»
وزارت خارجه انگلیس این اعلامیه را همزمان با آزادی چهار شهروندش از بند طالبان نشر و از آزادی شهروندان انگلیسی قدردانی و استقبال کرده است.
در اعلامیه این وزارت آمده: «ما به نمایندگی از خانوادههای اتباع انگلیس از اداره فعلی افغانستان بهدلیل هر گونه تخلف از قوانین کشور عذرخواهی میکنیم.»
کارشناسان می گویند که این یکی دیگر از نشانه ها برای تغییر موضع دولت انگلیس در قبال مشروعیت رژیم طالبان محسوب می شود و به احتمال زیاد در پشت پرده، زد و بندهایی در این باره در جریان است.
این در حالی است که پیش از این نیز رییس پیشین کمیته روابط خارجی پارلمان انگلیس در سفر به افغانستان، با انتشار ویدیوهای تبلیغاتی از «دستاوردهای» طالبان در حوزه برقراری امنیت و ثبات، تمجید کرده بود؛ اقدامی که در آن زمان حتی در خود انگلیس هم واکنش های گسترده ای را برانگیخت و او در نهایت، مجبور به استعفا شد. در آن زمان، دولت انگلیس، مدعی شد که موضع او، بازتاب دهنده موضع رسمی لندن در قبال رژیم طالبان نیست.
پس از آن یک هیات از ملاهای انگلیسی – پاکستانی – عربی به نیابت از انگلیس راهی کابل شد و برای مشروعیت بخشیدن به رژيم طالبان، لابی گری کرد.
اینک اما مشخص می شود که تغییری در رویکرد سیاست خارجی لندن درباره رژيم طالبان در حال وقوع است؛ تغییری که در نهایت می تواند به مشروعیت بخشیدن به این رژيم و تحمیل آن بر مردم افغانستان بیانجامد.
اینکه انگلیس در موضعی بحث انگیز از رژيم طالبان به عنوان «دولت کنونی افغانستان» یاد می کند و گروگانگیری شهروندانش توسط رژيم طالبان را ناشی از «نقض قوانین افغانستان» می خواند و از این بابت حتی از این رژيم «عذرخواهی» می کند و مهم تر از همه اینها حق مسلم مردم افغانستان برای تسلط بر سرنوشت خود از راه توسل به انقلاب و مبارزه نظامی را زیر نام «جرم انگاری خشونت در قوانین انگلیس» نفی و رد می کند، نشانه های واضح از تغییر موضع انگلیس در برابر طالبان است و ثابت می کند که رژيم طالبان از طریق پاکستان و دیگر لابی گران منطقه ای خود و البته چراغ سبز امریکا توانسته سران لندن را متقاعد کند که منافع سنتی استعماری و نامشروع انگلیس در افغانستان و منطقه را تضمین و تأمین می کند و در قبال آن، خواهان کسب مشروعیت و شناسایی رسمی از جانب لندن است.
لندن در حالی مبارزات مشروع مردم افغانستان علیه رژيم طالبان را زیر نام «خشونت» نفی می کند که خود در حمایت از تروریزم، روابط راهبردی با رژيم های حامی تروریزم مانند پاکستان، براندازی دولت های ملی و مشروع، استعمارگری و تعمیم هژمونی خود بر ملت های مستقل با استفاده از زور و جنگ افروزی و خشونت پراکنی در کشورهای مختلف جهان، تاریخی طولانی و شرم آور دارد. افغانستان خود یکی از کشورهایی است که همچنان از تبعات و پیامدهای استعمار خشونت بار انگلیس رنج می برد و نظامیان انگلیسی مستقر در افغانستان در طول ۲۰ سال گذشته نیز مرتکب شنیع ترین و شرم آورترین نمونه های خشونت و کشتار و ترور و جنایت شدند.
افزون بر این، انگلیس می گوید از خشونت در برابر رژيم طالبان، حمایت نمی کند؛ رژيمی که خود نماد تام خشونت و ترور و آدمکشی و خونریزی و قانون شکنی و استبداد و سرکوب و ستم و ترور و تباهی است.
از سوی دیگر تغییر موضع ملموس لندن در قبال طالبان در حالی رخ می دهد که پیشتر، سفارتخانه های افغانستان در هالند و اسپانیا اعلام کرده بودند که با وزارت خارجه طالبان، ارتباط برقرار کرده و با آن در «تعامل» اند. دو روز پس از آن، وزارت خارجه طالبان، فعالیت و خدمات کنسولی سفارتخانه های افغانستان در لندن و ویانا را «بی اعتبار» اعلام کرد؛ تصمیمی که از سوی سفارت افغانستان در لندن رد شد و این نهاد تاکید کرد که بدون نیاز به ارتباط با طالبان به ارائه خدمات کنسولی و سایر فعالیت هایش مانند گذشته ادامه خواهد داد.
با اینهمه، از دید ناظران، بعید نیست که تصمیم به برقراری ارتباط و «تعامل» میان سفارتخانه های افغانستان در کشورهای غربی و رژيم طالبان نیز مانند تغییر موضع انگلیس به دستور و تحت فشار امریکا صورت گرفته باشد و مقدمه ای بر شناسایی رسمی این رژيم از سوی کشورهای غربی باشد.
عبدالمتین فرهمند - جمهور