ذبیحالله مجاهد؛ سخنگوی طالبان گفته که این گروه به روابط سالم با کشورهای منطقه و جهان براساس «شریعت اسلامی» باورمند است.
مجاهد افزوده: «شکر و افتخار است که روز استرداد استقلال کشور را در حالی تجلیل میکنیم که چهار روز قبل از امروز (۲۴ اسد)، روز شکست استعمار امریکا را تجلیل نمودیم.»
سخنگوی طالبان گفته که «شکستهای انگلیس، شوروی سابق و امریکا و ناتو نشان داد که افغانستان کشور تسخیرناپذیر است، مردم آن مسلمانان قوی، متحد و عاشق استقلال هستند».
او حکومت طالبان را یک نظام «مستقل و مشروع» دانسته و تاکید کرده که این گروه «به روابط سالم با کشورهای منطقه و جهان بر اساس شریعت اسلامی معتقد است و همانگونه که هرگز قصد ظلم و آسیبرساندن به کسی را نداشته، از دیگران نیز آرزو دارد که اینچنین پالیسی را اختیار نمایند که در آن خیر و فلاح همه نهفته است».
این موضع گیری اگر پیش از تسلط طالبان بر اریکه قدرت بیان می شد، هرگز کسی آن را نمی پذیرفت؛ زیرا در آن زمان، طالبان در لیست سیاه سازمان های بین المللی و قدرت های جهانی قرار داشتند و نه تنها حامی و همدست تروریزم محسوب می شدند؛ بلکه خود یک «گروه تروریستی» بودند که قتل و جنایت و کشتار و سر بریدن و بمب گذاری های مرگبار و حملات هولناک انتحاری و فجایع دیگر از کارهای معمول و همه روزه جنگجویان آن شمرده می شد.
آنها در آن زمان، نه تنها بی پروا ظلم می کردند و بی محابا آسیب می رساندند؛ بلکه به موارد مشابه فراخوان هایی که امروز از سوی خودشان، صادر می شود، بی توجه بودند و هیچ درخواست و دعوتی برای صلح و سازش و خیر و فلاح را قبول نمی کردند.
مردم افغانستان، هرگز فراموش نمی کنند که چگونه ایام عید که روزهای خوشی و شادی مردم است با حملات وحشیانه و کشتارهای جنایتکارانه طالبان به عزا تبدیل می شد و حتی در مواردی، مراسم عروسی نیز از سوی طالبان یا نیروهای خارجی به رهبری امریکا با خونریزی های وحشتناک، جای خود را به مراسم غم و مناسک ماتم می داد.
امروزه نیز که سخنگوی طالبان ادعا می کند که آنها براساس شریعت با همه کشورهای جهان، روابط سالم و صلح آمیز می خواهند، این یک مغالطه ریاکارانه و تلاشی مذبوحانه برای پنهان کردن چهره واقعی و بسیار وحشتناک گروهی است که نزدیک سه دهه، هیچ کاری جز جنایت و خشونت نداشته است.
همین امروز به روایت سازمان ملل، بیش از ۲۰ گروه تروریستی منطقه ای و بین المللی همدست طالبان در سایه حکومت آنها در افغانستان، فعال اند، اردوگاه و پناهگاه دارند و حتی به تسلیحات و منابع مالی مورد نیاز نیز به سادگی دسترسی پیدا می کنند.
از سوی دیگر، طالبان هم پیمان مستقیم امریکا هستند، به کمک امریکا به قدرت رسیدند و در حال حاضر نیز با استفاده از کمک های میلیاردی امریکایی ها دولت آنها به حیات خود ادامه می دهد و روز به روز قدرتمندتر می شود. این در حالی است که آنها در ۲۰ سال گذشته به جنگ خونبار خود علیه مردم و نیروهای امنیتی افغانستان، زیر نام «جهاد علیه کفار و اشغالگران» مشروعیت می دادند و با استفاده از تبلیغات گسترده، تندروها و افراط گرایان داخلی و خارجی را جذب ماشین جنگی خود می کردند.
این چگونه شریعتی است که امروزه به برقراری روابط عادی با امریکا مجوز می دهد و دیروز علیه آن فرمان «جهاد» می داد؟ آیا اینکه امریکا و همپیمانانش از افغانستان خارج شده اند، هویت کفرآمیز آنها نیز تغییر کرده و مسلمان شده اند؟!
این شریعت امریکایی و خودبنیاد طالبان است که به آنها امکان می دهد که از یکسو با گروه های تبهکار تروریستی، همدست باشند، از جانب دیگر به تعهد و پیمانی که با امریکای جنایتکار که نماد تام «کفر» است در زمینه های گوناگون پشت درهای بسته منعقد کرده اند، پایبند بمانند و افزون بر همه اینها مدعی برقراری ارتباطات عادی، سالم و صلح آمیز با کشورهای دیگر در شعاع «شریعت» شوند.
این شریعت خودخوانده و بی بنیاد در عین حال، به گونه ای در خدمت اراده معطوف به قدرت طالبان قرار دارد که به سادگی چشم خود را بر جنایت های هولناک دیروز و امروز آن گروه می بندد و براساس آن می توان به سادگی تمام طالبانی را که در طول ده ها سال گذشته یا همین امروز، دست شان به خون مردم بی گناه آغشته است، تبرئه کرد و مصونیت بخشید.
این شریعت در عین حال، یک شریعت مردسالار است که به رهبران قبیله مجوز حذف کامل زنان از زندگی جمعی را اعطا می کند و زنان را کاملا از هرگونه حق انسانی شان محروم می سازد و آنسوی زندان های خانگی طرد می کند.
سکینه محمدی - جمهور