اشرف غنی به کمک امریکا، پاکستان و اعراب، برنامه کرزی را به سرانجام رساند؛ اما در این میان، طالبان همچنان برای کرزی «برادران ناراضی» باقی ماندند و هنوزهم به نظر می رسد که از او راضی نیستند و با تحمیل یک زندگی تلخ و تحقیرآمیز بر او، حتی آزادی سفر به کشورهای دیگر را نیز از او سلب کرده اند.

برخی منابع نزدیک به حامد کرزی؛ رییس جمهور پیشین می‌گویند که طالبان در آخرین مورد مانع سفر او به ایران شده‌اند.
 
این منابع که از گرفتن نام شان، خودداری کرده گفته اند که طالبان برای اجازه سفر آقای کرزی به ایران شرط گذاشته اند که او با انتشار یک ویدیو از تامین امنیت کامل در افغانستان و رعایت حقوق بشر توسط طالبان، تعریف کند.
 
گفته شده که آقای کرزی این درخواست طالبان را نپذیرفته است. همچنین برخی منابع دیگر گفته اند که طالبان از سفر حامد کرزی به آلمان و چین نیز جلوگیری کرده‌اند.
 
گفتنی است که پیش از این نیز طالبان حامد کرزی را ممنوع الخروج کرده بودند؛ اما سال گذشته عکس‌هایی از او منتشر شد که نشان می‌داد در جاده‌های آلمان قدم می‌زند.
 
این زندگی تحقیرآمیز که به مثابه حصر حقارت بار یک رییس جمهوری سابق است، در حالی بر کرزی تحمیل می شود که او در سال های آخر حکمرانی اش با تمام قدرت برای تطهیر طالبان، تلاش می کرد، آنها را «برادران ناراضی» می نامید و برای دستیابی به صلح با ملا عمر، هزینه های سنگینی پرداخت و قربانی های بزرگی را بر مردم و رهبران سیاسی کشور، تحمیل کرد.
 
کرزی از موانع عمده در مسیر مبارزه با تروریزم محسوب می شد؛ زیرا از دید او طالبان «تروریست» نبودند، برادران نارضی بودند که باید با دادن باج، راضی و به جامعه و ساختار قدرت، منضم می شدند.
 
کرزی به همین دلیل، مخالف سرسخت عملیات هوایی و شبانه نیروهای خارجی و فعالیت شرکت های امنیتی خصوصی بود؛ زیرا می دانست که این رویدادها به جز پیامدهای فرهنگی و اخلاقی شرم آور برای جامعه پشتون کشور که به طور واضح از طالبان، حمایت می کرد، ستون فقرات قدرت سخت طالبان را هدف می گیرد و آن گروه را برای بازگشت دوباره به قدرت، شدیدا تضعیف می کند.
 
یکی دیگر از خدمات بزرگی که کرزی به طالبان کرد، حذف فیزیکی، ترور یا تضعیف و بدنام کردن رهبران جهادی ضد طالبان بود. او تقریبا تمامی رهبران و فرماندهان ضد طالبان را از قدرت خلع و خانه نشین کرد و شماری از پرنفوذترین آنها را به شیوه های گوناگون هدف قرار داد و ترور کرد.
 
با اینهمه، کرزی در دوران ۱۳ سال حکمرانی اش در نهایت موفق نشد راه طالبان را به قدرت باز کند؛ اما این امر، او را ناامید نکرد و او برای تکمیل پروژه قومی اش به منظور بازگرداندن طالبان به قدرت، یک عنصر فاشیست، انحصارگرا، جاه طلب، عمیقا پشتونیست و به شدت طرفدار طالبان یعنی اشرف غنی احمدزی را از طریق دستبرد در نتایج انتخابات به قدرت رساند تا راه او را ادامه دهد و با حذف تمامی موانع، نظام جمهوری را ساقط و حکومت را به طور کامل به طالبان تقدیم کند.
 
اشرف غنی به کمک امریکا، پاکستان و اعراب، برنامه کرزی را به سرانجام رساند؛ اما در این میان، طالبان همچنان برای کرزی «برادران ناراضی» باقی ماندند و هنوزهم به نظر می رسد که از او راضی نیستند و با تحمیل یک زندگی تلخ و تحقیرآمیز بر او، حتی آزادی سفر به کشورهای دیگر را نیز از او سلب کرده اند.
 
صرف نظر از اینکه طالبان انتظار دارند چه استفاده های دیگری باید از کرزی بکنند و یا او چه خدمات دیگری باید برای آنان انجام دهد تا شایسته رهایی از اسارت کنونی شود، از دید مردم افغانستان، ریشه اولیه تمام بدبختی ها و فجایعی که اکنون در کشور جریان دارد به ۱۳ سال حکمرانی کرزی و خدمات یکجانبه او به طالبان بازمی گردد؛ بنابراین، اگرچه حاکمیت فاجعه بار اشرف غنی، اوج پروژه ای بود که کرزی آغازگر آن بود و هم او بود که در نهایت، طالبان را بر مردم تحمیل کرد و افغانستان را ده ها سال دیگر به عقب برد؛ اما گناه اولیه را کرزی مرتکب شد و آنچه غنی انجام داد چیزی جز به سرانجام رساندن پروژه خاینانه کرزی نبود.
 
به این ترتیب، از نظر مردم افغانستان، زندگی سیاسی تحقیرآمیز کنونی کرزی به مثابه یک چهره خاین و فاشیست و فرصت سوز و قوم گرا، کمترین مجازاتی است که او باید در قبال خیانت های بزرگ اش به مردم، تحمل کند.
 
نرگس اعتماد - جمهور