روز بی‌افتخار
يکشنبه ۲۸ جوزا ۱۴۰۲ ساعت ۱۱:۳۶
روز ۹ سنبله بر چه اساسی، تجلیل می شود؟ امریکایی ها خودشان روزی براساس منافع راهبردی شان اراده کردند که طالبان را سرنگون و افغانستان را اشغال کنند و روزی دیگر، منافع راهبردی دیگری به وجود آمد و آنها تشخیص دادند که ماندن در افغانستان، به نفع شان نیست و برای تامین منافع دیگر باید آنجا را ترک کنند.
در بیانیه وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان آمده که ۹ سنبله، روز خروج آخرین سرباز امریکایی رخصتی عمومی است.
در ۳۵-مین جلسه کابینه طرح ارائه شده از جانب وزارت کار و امور اجتماعی طالبان در مورد اعلام تعطیل عمومی این روز تایید شده است.
این در حالی است که نیمه‌شب ۹ سنبله ۱۴۰۰ جنرال کریس دوناهو؛ فرمانده لشکر ۸۲ هوایی ارتش امریکا در فرودگاه کابل سوار یک هواپیمای باری سی-۱۷ شد. فرماندهی مرکزی امریکا در خاورمیانه (سنتکام) با نشر عکسی از جنرال دوناهو اعلام کرد که او آخرین سرباز امریکایی است که پس از ۲۰ سال از افغانستان خارج شد.
سال گذشته، اولین سالگرد خروج امریکا از افغانستان با برگزاری رژه نظامی در پایگاه بگرام با تجهیزات به جامانده از ارتش پیشین افغانستان که عمدتا امریکایی‌اند، تجلیل شد.
طالبان بدون شک از این روز به عنوان روز «پیروزی» جهادشان علیه نیروهای امریکایی و ناتو تجلیل خواهند کرد؛ روزی که به زعم آنها امریکا در نتیجه «جهاد» از اشغال امریکا رها شد و به استقلال دست یافت.
با این حال، این روز هیچ افتخاری ندارد؛ زیرا همان گونه که خود رهبران طالبان اذعان می کنند آنها در نتیجه جنگ با نظامیان امریکایی و ناتو به پیروزی دست نیافتند. به تعبیر نخست وزیر رژیم طالبان، تا ۲۰ روز قبل از سقوط، حتی قابل تصور نبود که افغانستان به دست طالبان بیافتد یا طالب در فلان ولایت، آزادانه گشت و گذار کند.
ملا یعقوب مجاهد؛ پسر ملا عمر و وزیر دفاع رژیم طالبان نیز به تازگی اعتراف کرده است که این امریکایی ها بودند که افغانستان را «رها» کردند و چون با رهایی آنها انگیزه ای برای جنگیدن وجود نداشت، دولت دست نشانده فروپاشید. او هم پذیرفت که تسلط شان بر افغانستان، آنگونه که اتفاق افتاد، قابل تصور نبود.
بنابراین، روز ۹ سنبله بر چه اساسی، تجلیل می شود؟ امریکایی ها خودشان روزی براساس منافع راهبردی شان اراده کردند که طالبان را سرنگون و افغانستان را اشغال کنند و روزی دیگر، منافع راهبردی دیگری به وجود آمد و آنها تشخیص دادند که ماندن در افغانستان، به نفع شان نیست و برای تامین منافع دیگر باید آنجا را ترک کنند؛ بنابراین تصمیم گرفتند که کشور را به طالبان واگذار کنند.
به این ترتیب، طالبان که خود را یک نیروی جهادی، اسلامی و انقلابی معرفی می کنند، عملا در نتیجه تبانی و سازش با امریکایی ها به قدرت دست یافتند. به همین دلیل، تسلط آنها بر افغانستان، موهبتی بود که امریکا به آنان هدیه کرد نه جهاد در راه خدا یا مردم افغانستان!
پس روز ۹ سنبله که خروج آخرین نظامی امریکایی از خاک افغانستان پس از ۲۰ سال حضور نظامی است، باید روز پاسداشت دوستی استراتژيک طالبان و امریکا باشد؛ روزی که ثابت کرد طالبان، دست نشانده امریکا هستند و سران واشنگتن، تشخیص داده اند که به جای حمایت از یک دولت فاسد و ناکارآمد، یک دولت تبهکار و قانون شکن و حامی تروریزم را بر سر کار بیاورند تا در غیاب نیروهای اشغالگر، بتواند اهداف آنها را پیگیری و منافع شان را تامین کند.
طالبان حتی در روز تجلیل از ۹ سنبله نیز تسلیحات امریکایی را به نمایش می گذارند؛ تسلیحاتی در جنگ به دست نیامده و نماد قدرت مبارزه و انقلاب و ایستادگی طالبان در برابر اشغالگران غربی نیست؛ بلکه به آنها «واگذار» شده و چه بسا تحویل کامل پایگاه های نظامی و دپوهای سلاح و مهمات بعضا دست نخورده هم بخشی از مفاد توافقنامه استعماری دوحه بود که همچنان پنهان باقی مانده است.
یک دلیل دیگر نیز برای عدم تجلیل از ۹ سنبله وجود دارد و آن اینکه این روز، بدترین، سیاه ترین، ناامیدکننده ترین و فاجعه بارترین روز برای مردم افغانستان بود؛ زیرا آنها با رهایی از سلطه و اشغال امریکا به دام و دامن طالبان سقوط کردند و بدبختی و تیره روزی و پریشانی و قحطی و گرسنگی و بیکاری و فرارهای سیل آسا شروع شد.
بنابراین، علیرغم ثبت روز ۹ سنبله در تقویم رسمی کشور، هیچ عاملی نمی تواند این روز را به مناسبتی خجسته و پرافتخار نه تنها برای مردم افغانستان؛ بلکه حتی برای خود طالبان تبدیل کند.
این روز اما به عنوان روز خیانت امریکا و سرآغاز جنایت طالبان برای همیشه در حافظه جمعی مردم باقی خواهد ماند.
عبدالمتین فرهمند - جمهور
کد مطلب: 161506
