پیکارجویی که با همه جنگید با داعش نمی‌جنگد

گلبدین حکمتیار؛ رهبر حزب اسلامی می‌گوید با «هر گروهی که نام اسلامی داشته باشد» درگیر نخواهد شد.
 
وی همچنین گفته با وجود اینکه گروه داعش بر ساختمان حزب وی حمله کرده؛ ولی قصد جنگ با آن گروه را ندارد.
 
حکمتیار در حالی از عدم قصدش برای جنگ با داعش سخن می‌گوید که دومین سالگرد حمله تروریستی داعش بر مکتب دخترانه‌ سیدالشهدا در غرب کابل فرارسیده است؛ حمله‌ای که بر اثر آن ۸۵ دانش‌آموز شهید و ۱۴۷ تن دیگر زخمی شدند.
 
او در حالی گروه داعش را گروه «اسلامی» می‌خواند که در دو سال گذشته جنگجویان این گروه در افغانستان مکاتب، مساجد و تجمعات مذهبی را مورد حمله قرار داده و به شعایر دینی بی‌حرمتی کرده‌است.
 
شنیدن این موضع تازه از زبان جنگجوی بی رحمی که در ده ها سال اخیر همواره سرگرم جنگ و خون ریزی و کشتار و ترور و نفرت پراکنی بوده، عجیب می نماید؛ اما از آنجا که او از اراده خود برای پرهیز از جنگیدن با یک گروه بدنام، خون آشام و تروریست سخن می گوید و دلیل آن را نیز پسوند «اسلامی» این گروه مزدور و برساخته استخبارات خارجی برای کشتن مسلمانان و ویران کردن سرزمین های اسلامی می خواند، بسیار تاسفبار است و یکبار دیگر پرده از نفاق و نفرت انباشته باطنی و هویت خطرناک این عنصر ظاهرزده و ریاکار برمی دارد.
 
ادعای او مبنی بر اینکه با داعش نمی جنگد، چرا که پسوند «اسلامی» دارد، یک دروغ آشکار و وقیح است. حکمتیار همان کسی است که سال ها با اکثر تنظیم های جهادی که همگی پسوند «اسلامی» داشتند، جنگید و کابل را به خاک و خون کشاند.
 
او یکی از عوامل اصلی جنگ های جنون آمیز داخلی و جنایت های هولناکی است که در جریان آن جنگ ها صورت گرفت. هیچ کافری در جنگ هایی که حکمتیار و حزب «اسلامی» او در آنها مشارکت داشت، کشته نشد، قربانیان همگی اهل افغانستان و مسلمان بودند. بنابراین، واضح است که توجیه مضحک رهبر حزب «اسلامی» درباره نجنگیدن با داعش یک دروغ محض است که به منظور فریب افکار عمومی و اغوای پیروان ظاهرزده او صورت می گیرد.
 
از سوی دیگر در طول سال هایی که از ظهور گروه اهریمنی داعش می گذرد، اکثریت بزرگ قربانیان کشتار و جنایت این نیروی خونریز را مسلمانان تشکیل داده اند و این عمده ترین وجه مشترک داعش با حزب «اسلامی» گلبدین است. شهرهای سوریه و عراق و افغانستان و لیبی و سومالی و... در پی حملات و جنایات وحشیانه این گروه تروریستی ضد اسلامی ویران شد و ده ها هزار مسلمان، قربانی کشتارهای فاجعه بار نیروهای وحشی و خون آشام داعش شدند.
 
تنها یکی از نمونه های بی شمار جنایت های وحشتناک داعش یا حامیان و همکفران آن، حمله تروریستی تکان دهنده و فاجعه آمیزی است که در مکتب سیدالشهدای غرب کابل صورت گرفت و جان ده ها دانش آموز بی پناه مسلمان را گرفت و خانواده های بسیاری را به خون نشاند. از قضا موضع گیری نفرت انگیز گلبدین هم در آستانه سالگرد این حمله خونبار صورت می گیرد که یکی از آثار آن، اهانت به خون پاک شهدای آن رویداد غم انگیز و نمک پاشیدن بی رحمانه بر زخم های عمیق و غیرقابل بهبود خانواده های داغداری است که در آن فاجعه عظیم، عزیزان جوان و نوجوان شان را از دست دادند. بنابراین، بی تردید، هم آمران و عاملان آن کشتار بی رحمانه و هم کسانی مانند گلبدین که در راستای توجیه داعش و «اسلامی» خواندن این نیروی اهریمنی تلاش می کنند، در آن جنایت هولناک دست دارند و در قبال خدا و پیامبر و مردم مسلمان، مسئول خواهند بود.
 
گلبدین حکمتیار از کدام «اسلام» سخن می گوید؟ آیا صرف داشتن پسوند «اسلامی» برای پرهیز از مبارزه با یک گروه بدنام و خون آشام و مزدور استخبارات بیگانه که با سلاح های امریکایی خون مسلمانان را در سرزمین های اسلامی می ریزد کفایت می کند؟!
 
این موضع ریاکارانه اما برای خردمندان مسلمان و قربانیان اسلام اسراییلی و امریکایی هرگز قابل قبول نیست و تنها یقین قبلی آنان درباره عصبیت ها و عقده های قومی، ظاهر زدگی، دورویی، ریاکاری، نفاق باطنی و نسبت های مستحکم گلبدین با تروریزم خون آشام و مزدور سازمان های استخباراتی بیگانه را تقویت می بخشد.
 
انتظار می رود طالبان که ادعا می کنند با داعش مبارزه می کنند و آن گروه تروریست را «خوارج» می نامند، درباره ریشه رویکردهای شبه داعشی و روابط احتمالی حکمتیار با داعش، تحقیق کنند و دست کم مانع از تبلیغ و ترویج اندیشه های تکفیری و توجیه گرایش های داعشی از تریبون او شوند.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور