قدرت‌نمایی تروریزم؛ نوبت پاکستان است؟

ند پرایس؛ سخنگوی وزارت خارجه امریکا اعلام کرده که این کشور آماده‌است در نبرد علیه تحریک طالبان پاکستان و گروه‌های مشابه به این کشور کمک کند.
 
او گفت: شکست تروریزم هدف مشترک هر دو کشور است.
 
این اظهارات در حالی بیان می‌شود که ساعاتی پیش از آن، بلاول بوتو زرداری؛ وزیر خارجه پاکستان در رأس هیاتی وارد واشنگتن شد.
 
آقای پرایس همچنین از تحریک طالبان پاکستان خواست به گروگان‌گیری در بنو پایان دهد.
 
او گفت: از وضعیت جاری در پاکستان آگاه است و می‌داند که شبه‌ نظامیان، کنترل مرکز ضد تروریزم در بنو را در دست گرفته‌اند.
 
او «از افراد مسئول» خواست که تمام اعمال خشونت‌آمیز را متوقف کنند، گروگان‌ها را آزاد کنند و به تصرف مرکز ضد تروریزم پایان دهند.
 
این در حالی است که مقام‌های پاکستان و رهبران طالبان پاکستانی در افغانستان درباره گروگان‌گیری در یک مرکز ضد تروریستی در شهر بنو باهم دیدار می‌کنند. این گروگان‌گیری به منظور دریافت عبور امن جنگجویان به افغانستان صورت گرفته است.
 
این گروگان گیری به یک معضل امنیتی بزرگ برای پاکستان، تبدیل شده است؛ معضلی که از نظر جنرال های راولپندی، ریشه های اصلی آن در افغانستان قرار دارد و تروریست هایی که در بنو یک مرکز ضد تروریزم را اشغال کرده اند، خواستار عبور امن به افغانستان اند.
 
پاکستان بربنیاد همین ارزیابی، مذاکراتی را با رهبران طالبان پاکستانی با میانجی گری طالبان افغان آغاز کرده است. این که این مذاکرات به نتیجه ای منجر می شود یا نمی شود، اهمیت زیادی ندارد، موضوع مهم تر این است که پاکستان برای مقابله با خطر روزافزون طالبان پاکستانی، دست به دامن امریکا شده و از واشنگتن برای مبارزه با تروریزم، کمک خواسته است.
 
این نشان می دهد که قرعه فال این بار به نام پاکستان افتاده است؛ کشوری که سال ها خود بزرگترین تولیدکننده تروریزم بود و با صدور تروریست ها به کشورهای همسایه، هژمونی و سیطره هژمونیک خود را بر آنها تحمیل می کرد، اینک می رود تا خودش به یکی از قربانیان تروریزم، تبدیل شود.
 
استمداد از امریکا و اعلام آمادگی واشنگتن برای کمک به پاکستان در سرکوب تروریست های طالبان پاکستانی نیز اسلام آباد را هرچه بیشتر به سرنوشت افغانستان به عنوان بزرگترین قربانی تروریزم پاکستانی، نزدیک می کند.
 
اگرچه تاکنون گستره و محدوده کمک های امریکا به پاکستان برای جنگ با تروریزم، مشخص نیست؛ اما تردیدی وجود ندارد که امریکا در قبال این کمک خواسته های بزرگی دارد که سران پاکستان مجبور اند به آن تمکین کنند، در غیر آن صورت، تروریزم روز به روز رشد خواهد کرد تا در نهایت مانند افغانستان به طور کامل بر اوضاع مسلط شود و امنیت ملی پاکستان را با مخاطرات جدی تر رو به رو کند.
 
بنابراین، اکنون نوبت پاکستان است که سرنوشتی شبیه سرگذشت افغانستان پیدا کند و حضور امریکا در متن و محور راهبرد اسلام آباد برای مقابله با تروریست های طالبان پاکستانی به این مهم، کمک شایان توجهی خواهد کرد.
 
نکته مهم این است که در یک معادله متعارض، حتی گروه های دست پرورده پاکستان هم دیگر نمی توانند در این وضعیت دشوار به کمک آن کشور بیایند؛ بلکه در کنار همرزمان «جهادی» شان قرار گرفته و وضعیت را به زیان اسلام آباد، پیچیده تر کرده اند.
 
مقام های پاکستان به صراحت اذعان می کنند که قدرت گیری طالبان در افغانستان، طالبان پاکستانی را جسورتر و شجاع تر کرده است. آنها دیگر حاضر نیستند از خواسته های خود در برابر دولت اسلام آباد عقب نشینی کنند و این امر، دست کم دو دلیل عمده دارد: یکی اینکه آنان با الهام از تجربه طالبان افغان، امیدوار اند که روزی به پیروزی دست پیدا کنند و یک «حکومت اسلامی» را در اسلام آباد مستقر سازند، دوم اینکه از حمایت حداکثری همسنگران افغان شان برخوردار اند و با تکیه بر این حمایت، تلاش می کنند تا قدرت خود را به رخ رژيم اسلام آباد بکشند و از آن به نفع خویش امتیاز بگیرند.
 
بر این اساس، همه نشانه ها حاکی از آن است که پاکستان روز به روز در مسیر ناامنی های ناشی از فعالیت رو به توسعه تروریست های دست آموز آن کشور قرار می گیرد و در این میان، اگر امریکا به بهانه مبارزه با تروریزم، رهبری امنیتی پاکستان را در اختیار بگیرد، وضعیت حتی می تواند بدتر و پیچیده تر شود؛ زیرا لازمه سلطه دایمی امریکا، رشد تروریزم است؛ چیزی که در همه کشورهای هدف، رخ داده است.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور