وزارت خارجه امریکا با نشر اعلامیهای «۴ تن از رهبران تحریک طالبان پاکستان و القاعده در جنوب آسیا» را وارد فهرست «تروریستهای بینالمللی» کرده است.
آنتونی بلینکن؛ وزیر خارجه امریکا گفته است این اقدام بخشی از تلاشهای این کشور به منظور جلوگیری «از تبدیل خاک افغانستان به عنوان پایگاه تروریسم بینالمللی» است.
او افزوده که هدف از این کار تعهد امریکا به مقابله با تهدید گروههای «تروریستی» در افغانستان و اینکه اطمینان حاصل کند تا «تروریستها» از افغانستان به عنوان سکویی برای «تروریسم بین المللی» استفاده نکنند.
در اعلامیه وزارت امور خارجه امریکا این افراد اسامه محمود؛ امیر القاعده در شبه قاره هند، عاطف یحیی غوری؛ معاون او و محمد معروف؛ مسئول شعبه استخدام این شبکه در شبه قاره هند هستند.
همچنین قاری امجد معاون امیر تحریک طالبان پاکستان در عملیاتهای شبکه نظامیان در ایالت خیبر پختونخوا پاکستان نیز در میان آنهاست.
امریکا با تروریزم مبارزه نمی کند. این واقعیتی است که در طول اشغال ۲۰ ساله افغانستان و پس از آن درعراق و سوریه و سایر کشورها بارها به اثبات رسیده است. تروریزم ساخته دست امریکا و ابزاری برای سلطه بر سرنوشت ملت های دیگر است.
این واقعیت به اندازه ای آشکار است که دیگر کاملا بدیهی به نظر می رسد. بنابراین، وقتی امریکا از عزم و اراده و تعهد خود برای مقابله با تروریزم، سخن می گوید، این ادعا در همان نگاه اول، مضحک و غیرواقعی می نماید.
درباره القاعده و تحریک طالبان پاکستان هم آنچه به تازگی از سوی وزارت امور خارجه امریکا اعلام شده، تصمیم مهمی نیست. این گروه ها تازه به وجود نیامده اند که قرار دادن نام رهبران شان در فهرست تروریست های بین المللی امریکا یک جهش بی سابقه در مبارزه با آنها محسوب شود.
بنابراین، هدف امریکا از این اقدام، ادامه بازی با کارت تروریزم و مبارزه با تروریزم است. امریکایی که دیروز در دوحه با حامیان و متحدان دیرینه و شناخته شده القاعده و طالبان پاکستان، پیمان صلح امضا کرد، چگونه امروز می خواهد به جنگ آنان برود در حالی که همچنان توابع پیمان دوحه را پذیرفته و بربنیاد آن، دولت طالبان را تقویت می کند؟ همان دولتی که به طالبان پاکستان و شبکه القاعده در قلمرو خود پناه داده و از آنان حمایت می کند.
امریکا می داند که رهبران طالبان پاکستان و القاعده در افغانستان زندگی می کنند و از حمایت قوی طالبان و شبکه حقانی برخوردار اند. بنابراین، در صورتی که اراده ای صادقانه برای نابودی آنها وجود داشته باشد، این امکان برای امریکا به سادگی فراهم است؛ اما این اتفاق هرگز رخ نمی دهد؛ زیرا امریکا به تروریست ها نیاز دارد و همین نیاز، موجب زایش و افزایش تروریزم شده است.
بر این اساس، تصمیم تازه امریکا تنها به معنای تمدید و تعمیم ماموریتی استعماری است که در آن با استفاده از کارت مبارزه با تروریزم، حضور همیشگی امریکا در معادلات افغانستان و منطقه، تضمین می شود و در این میان، هیچ اتفاق بزرگی برای طالبان پاکستان و شبکه القاعده رخ نخواهد داد. آنها برای اهداف بزرگتر به حیات خود ادامه می دهند و یکی از این اهداف، کمک به استمرار ماموریت استعماری امریکا در منطقه است.
البته توافق استعماری دوحه به تنهایی کافی است تا درباره جنگ و صلح غیرواقعی امریکا با تروریزم به واقعیت های پشت پرده موجود در این زمینه پی ببریم؛ اما افزون بر این، ۲۰ سال حضور همه جانبه نظامی در افغانستان هم نمونه ای دیگر از دروغگویی و ریاکاری امریکا در زمینه مبارزه با تروریزم است.
کسانی که به تازگی در فهرست تروریست های تحت تحریم و تعقیب امریکا اضافه شده اند، پیش از این در زمان اشغال کشور توسط امریکا نیز وجود و حضور داشته اند؛ اما هرگز امریکا اقدامی برای حذف آنان انجام نشد. تنها به این دلیل ساده که هنوز تاریخ مصرف آنها به پایان نرسیده بود.
تصمیم تازه وزارت خارجه امریکا هم این برداشت را تایید می کند که وجود افراد مورد اشاره برای توجیه ادامه ماموریت استعماری ایالات متحده در معادلات و مناسبات سیاسی و امنیتی و راهبردی افغانستان و منطقه، کاملا ضروری و سودمند بوده است.
عبدالمتین فرهمند - جمهور