طالبان نمی توانند در برابر پیامدهای مستقیم و ضمنی رویدادهای فاجعه باری مانند کشتار دانش آموزان شیعه یا قتل عام هندوها در معبد مقدس شان و یا بمب گذاری های مرگبار در مساجد صوفیه، صرفا به تکرار ادعاهایی بپردازند که پس از هر رویداد مرگبار تروریستی، زیر سؤال رفته و باطل شده است.

سازمان عفو بین الملل حکومت طالبان را در حفاظت از اقلیت‌های افغانستان، «ناکام مطلق» خوانده است.
 
این سازمان گفته: «حمله دهشتناک روز جمعه تازه‌ترین مورد یک رشته حملات به مناطق عمدتا با جمعیت هزاره و شیعه، یادآور شرم‌آوری از ناکامی و شکست مطلق طالبان به عنوان مسئولان حاکم، در حفاظت از مردم افغانستان است.»
 
عفو بین الملل همچنین گفته که «طالبان از زمانی که روی کار آمده، اقدامات اندکی را برای حفاظت از عموم و به ویژه شیعیان هزاره روی دست گرفته است که به صورت سیستماتیک عمدتا از سوی داعش در مکاتب، مساجد، مراکز آموزشی و عمومی هدف قرار گرفته اند.»
 
به گفته عفو بین الملل اما حکومت طالبان «در عوض، نادیده گرفته و اقداماتی کرده که تنها خطر جانی برای مردم افغانستان به ویژه افراد متعلق به جوامع قومی و اقلیت تشدید شده است.»
 
اگرچه طالبان در پاسخ به انتقادهای مستقیم و صریح سازمان های بین المللی درباره کشتار هدفمند اقلیت های قومی و مذهبی، پیوسته وعده داده اند که امنیت را به طور بی سابقه ای تامین کرده و توانسته اند گروه های تروریستی مانند داعش را مهار کنند؛ اما ارزیابی تازه عفو بین الملل و شواهد میدانی جاری نشان می دهد که ادعاها و شعارهای طالبان در برابر واقعیت های دردناکی که در عمل جریان دارد خیلی زود رنگ می بازد.
 
به باور کارشناسان، طالبان نمی توانند در برابر پیامدهای مستقیم و ضمنی رویدادهای فاجعه باری مانند کشتار دانش آموزان شیعه یا قتل عام هندوها در معبد مقدس شان و یا بمب گذاری های مرگبار در مساجد صوفیه، صرفا به تکرار ادعاهایی بپردازند که پس از هر رویداد مرگبار تروریستی، زیر سؤال رفته و باطل شده است.
 
امنیت اقلیت های قومی و مذهبی از زمان روی کار آمدن دولت طالبان، روز به روز بدتر شده است؛ همان چیزی که در بیانیه مورد اشاره سازمان عفو بین الملل هم مورد تصریح قرار گرفته است.
 
شواهدی وجود ندارد که نشان دهد حلقاتی در درون تشکیلات طالبان در پشت اینگونه کشتارها و حملات قرار دارند و واضح است که وضعیت امروز با گذشته، تفاوت دارد و نمی توان پس از وقوع هر رویداد تروریستی، مانند گذشته، انگشت اتهام را به سمت طالبان نشانه رفت؛ زیرا اکنون دولت در اختیار آنهاست و اگر شواهد و مستندات اطلاعاتی و استخباراتی هم وجود داشته باشد، در انحصار خودشان است؛ اما اینکه هم دولت و دستگاه های امنیتی و استخباراتی در اختیار طالبان است و هم بمب گذاری های مرگبار، انفجارهای فاجعه آمیز، کشتارهای هدفمند، ژنوساید سیستماتیک و حملات انتحاری صورت می گیرد، این امر، کارنامه و کارآمدی امنیتی طالبان را به نحو شرم آور و غیرقابل توجیهی زیر سؤال می برد و انتقادها نسبت به آنان را افزایش می دهد.
 
در مورد کشتار هزاره ها وضعیت حتی حادتر هم می شود؛ زیرا میلیون ها هزاره شیعه در کشور زندگی می کنند و برخلاف هندوها که به عنوان یک اقلیت قومی و دینی، جمعیت اندکی داشتند و به مرور، طی چند سال توانستند کشور را به مقصد کشورهای امن تر ترک کنند، برای هزاره ها چنین امکانی وجود ندارد.
 
بنابراین، طبیعی است که با ادامه نسل کشی هدفمند هزاره ها و شیعیان، فشار افکار عمومی، سازمان های بین المللی و قدرت های جهانی بر طالبان به شدت افزایش می یابد و ادعاها و شعارهای شان در زمینه پایان دادن به جنگ و استقرار امنیت پایدار برای همه اقشار مردم افغانستان به چالش کشیده می شود.
 
طالبان که تاکنون تلاش کرده اند همچنان در برابر این انتقادها و چالش ها مقاومت کنند، خود را قوی و مسلط نشان دهند و از عزم و اراده و توانایی و صداقت خود برای تامین امنیت اقلیت های قومی و مذهبی و مواجهه با دشمنان مردم افغانستان سخن گفته اند، بدون شک برای همیشه نمی توانند از این حربه از کار افتاده استفاده کنند؛ زیرا تروریست های عملگرا با راه اندازی فجایعی مانند حمله انتحاری روز جمعه در غرب کابل به سرعت، ادعاهای طالبان را به تجربه محک می زنند و مورد راستی آزمایی عملیاتی و قابل رد و اثبات قرار می دهند.
 
بر این اساس، آنچه در بیانیه اخیر عفو بین الملل مورد تصریح قرار گرفته و در شعاع واکنش های گسترده مردم افغانستان به کشتار فاجعه بار دانش آموزان هزاره در مرکز آموزشی کاج هم مورد تایید و تاکید واقع شده، نشان می دهد که زمان به نفع طالبان نیست و آنها برای عملیاتی کردن شعارها و ادعاهای شان درباره امنیت و عدالت برای اقلیت های قومی و مذهبی باید از آزمون های دشوار عملی سربلند بیرون بیایند، در غیر آن، شکست بر آنها تحمیل شده و پیامدهای شکست هم بسیار سنگین و پرهزینه خواهد بود که چه بسا می تواند بنیان های دولت مستعجل شان را تهدید کند.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور