مواجهه امریکا با بحران مهاجرت افغان‌ها

شبکه خبری سی‌بی‌اس می‌گوید که امریکا از بین ۴۶ هزار درخواست‌ ویزای بشردوستانه از سوی افغان ها تنها ۵ هزار درخواست را پذیرفته و ۹۰ درصد را رد کرده‌است.
 
وزارت امنیت داخلی امریکا به سی‌بی‌اس گفته که یکی از دلایل رد درخواست این افراد، این است که جان‌شان شدیدا در خطر نبوده‌است.
 
به گفته مقامات امریکایی، دلیل دیگر رد شدن اکثر درخواست‌های متقضاضیان افغان برای دریافت ویزای امریکا این است که اداره مهاجرت این کشور «در یک سال به دو هزار درخواست رسیدگی می‌تواند نه ده‌ها هزار.»
 
اما مدافعان حقوق بشر با انتقاد از عملکرد حکومت امریکا گفته‌اند که برخلاف اکثر برنامه‌های مهاجرتی ایالات متحده که رسیدگی به دادخواست‌ها ماه‌ها یا سال‌ها طول می‌کشد، پرونده‌های Uniting for Ukraine  به صورت الکترونیکی در عرض چند هفته یا حتی چند روز پردازش می‌شوند.
 
سی‌بی‌اس گفته‌است که آمارها نشان می‌دهد که در کمتر از سه ماه به ۳۷۰۰۰ اوکراینی مجوز سفر به ایالات متحده داده شده‌است.
 
این گزارش یکبار دیگر نشان می دهد که رفتار امریکا با پناهجویان افغان، کاملا سیاسی، تبعیض آمیز و چه بسا آنگونه که در مقایسه با پناهجویان اوکراین گزارش شده، ناشی از رویکردهای فاشیستی سران واشنگتن بوده است.
 
این تنها یک نمونه از هزاران موردی است که در این زمینه وجود دارد. در یک کلیت کلان تر، امریکا با در نظرداشت ادعاهای بزرگ اش در زمینه حقوق بشر، حقوق پناهجویان و... سهم بسیار اندکی در کمک به کشوری ایفا کرده که یکی از بزرگترین جمعیت های پناهجوی جهان را تشکیل می دهد.
 
به بیان روشن تر، کشورهایی مانند ایران و پاکستان در همسایگی افغانستان، به تنهایی میزبان میلیون ها پناهجو و مهاجر افغان هستند و این میزبانی ده ها سال به طول انجامیده است. این در حالی است که هیچیک از این دو کشور، از شرایط اقتصادی مطلوبی برخوردار نیستند و در مورد ایران، بزرگترین ضربه را به اقتصاد نابسامان آن، تحریم های یکجانبه امریکا وارد کرده است.
 
به این ترتیب، امریکا به عنوان کشور مدعی دفاع و صیانت از حقوق بشر، نه تنها سهمی در کاهش فشار بر کشورهای مهاجرپذیری مانند ایران و پاکستان، ایفا نکرده؛ بلکه با وضع تحریم های ظالمانه بر ایران، این بحران را تشدید کرده و مردم بی پناه افغانستان را نیز در کنار اقشار آسیب پذیر جامعه میزبان در معرض شدیدترین فشارهای اقتصادی و اجتماعی قرار داده است.
 
این مجازات دسته جمعی و ناعادلانه از بارزترین نمونه های نقض حقوق بشر است که البته هرگز مورد توجه سازمان های غربی مدعی دفاع از حقوق بشر قرار نمی گیرد و امریکا به عنوان عامل این فشار فزاینده ضد انسانی، هیچگاه محکوم نمی شود.
 
در تازه ترین موج مهاجرت افغان ها به سراسر جهان نیز امریکا به طور مستقیم، مسئول بود؛ زیرا تبانی و تراضی پنهانی و استعماری امریکا با طالبان، خیانت به مردم افغانستان و پشت پا زدن به تعهدات صریح، مستقیم و مکتوب ایالات متحده در قبال سرنوشت امنیتی و اقتصادی کشور، موجب شد تا فروپاشی بزرگ رخ دهد و میلیون ها نفر از این فاجعه مهیب، متاثر شوند.
 
افزون بر این، انسداد غیرقانونی دارایی های ملی افغانستان، فشارهای یادشده را تشدید کرد و فاجعه و مصیبت مردم فقیر کشور را تعمیق بخشید.
 
با اینهمه بربنیاد گزارش سی بی اس، امریکا بی اعتنا به ابعاد فاجعه ای حقوق بشری که خود مسبب خلق آن بوده، ۹۰ درصد درخواست های پناهندگی افغان ها را رد کرده و این در حالی است که در مورد مشابه درباره اوکراینی ها بدون وضع تمهیدات سختگیرانه و دیوان سالاری دست و پا گیر، هزاران اوکراینی را در یک بازه زمانی بسیار کوتاه، پناه داده است.
 
مساله این نیست که چرا اوکراینی ها به سرعت از سوی امریکا و دیگر کشورهای غربی پذیرفته شده اند، آنها هم از یک جنگ تحمیلی و تجاوز توسعه طلبانه، آسیب دیده و مجبور شده اند از پیامدهای مرگبار جنگ بگریزند، بنابراین مستوجب ترحم و کمک اند؛ مساله اصلی این است که آیا افغان ها ده ها سال تمام در شرایط مشابه قرار نداشته اند؟ سهم امریکا در مواجهه با این بحران دیرسال چه بوده؟ واشنگتن چقدر از درد و رنج میلیون ها پناهجوی افغان کاسته و بر زخم های آنان مرهم نهاده یا بالعکس؟ درد و رنج و زخم و زجری که در اغلب مقاطع، واشنگتن یا نیروهای نیابتی، مزدوران جنگی، تروریست های دست آموز، رژيم های دست نشانده و هم پیمانان پیدا و پنهان آن، عامل زایش و افزایش آن بوده اند.
 
دو روز پیش، روز جهانی پناهنده بود؛ روزی که یکبار دیگر، تصاویر آخرالزمانی فرودگاه کابل در آخرین روزهای منتهی به فرار امریکا از افغانستان و سقوط کابل را به ما یادآوری کرد. هیچکس فریادهای تظلم خواهانه هزاران زن و مرد افغان را که پیشاپیش هواپیمای غول پیکر نظامی امریکا می دویدند تا از کشور خارج شوند از یاد نخواهد برد. هیچکس فاجعه تکان دهنده سقوط انسان از آسمان کابل در جریان پرواز هواپیمای امریکایی را فراموش نخواهد کرد. حادثه غم انگیز کشف بقایای جسد انسان از جایگاه چرخ پرواز امریکایی هرگز از خاطره ها زدوده نخواهد شد؛ رویدادی که در نهایت حتی به محکومیت ساده خدمه پرواز امریکایی هم نیانجامید. عملیات تروریستی هماهنگ شده داعش – امریکا در میدان هوایی کابل که منجر به کشته شدن ده ها افغان بی دفاع شد برای همیشه در حافظه تاریخ نسل نگونبخت ما خواهد ماند؛ همانگونه که جنایت وقیح نظامیان امریکایی در بمباران یک خانواده بی دفاع افغان در مرکز کابل و نابودی رقت انگیز کودکان معصوم به بهانه انهدام موتر داعش، هیچگاه فراموش نمی شود؛ اگرچه در نهایت حتی یک سرباز پیاده ارتش امریکا هم مسئول و مقصر و محکوم شناخته نشد!
 
این سهم امریکا در مواجهه با یکی از بزرگترین فجایع پناهندگی و گسترده ترین طیف جمعیت بی پناه جهان است.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور