در جستجوی عامل سقوط

جنرال هبت ‌الله علی‌زی؛ رییس ستاد ارتش حکومت سرنگون‌شده می‌گوید در جریان جنگ در سال‌ های پیش از سقوط، از مقام‌ های امریکایی و دولت کابل به ارتش پیام می‌ دادند که جنگ علیه طالبان را متوقف کند.
 
به گفته او مقامات امریکایی می‌گفتند که جنگ با طالبان باعث برهم زدن توافق دوحه خواهد شد.
          
براساس ادعای او اکثر کسانی که در مدیریت واحدهای ارتش در هنگام جنگ ناکام بودند، توسط غنی و محب در پست‌های ارشدتر گماشته می‌شدند.
 
هبت‌الله علی‌زی در ۵ روز آخر حکومت پیشین از سوی اشرف غنی به عنوان رییس ستاد وزارت دفاع تعیین شده بود.
 
امریکا و سران دولت سرنگون شده به رهبری اشرف غنی، همدیگر را به عدم اراده برای جنگیدن متهم می کنند.
 
اظهارات آقای علی زی تازه ترین تلاش مهره های دولت سرنگون شده برای تبرئه خود و مقصر جلوه دادن دیگری در سناریوی سقوط است.
 
در این میان، بخشی از اظهارات این جنرال پیشین قابل تامل است. او می گوید که امریکا از ارتش افغانستان می خواست که علیه طالبان نجنگد؛ زیرا این امر، توافق امریکا با طالبان در دوحه را تخریب می کند. پیش از این نیز گزارش های مشابهی درباره توافق و تبانی پنهانی امریکا با طالبان برای بازداشتن نیروهای مسلح افغانستان از جنگ با طالبان منتشر شده بود.
 
این نشان می دهد که عامل اصلی پیروزی و به قدرت رسیدن طالبان، توافق دوحه است. به بیان بهتر، این توافق استعماری از یکسو زمینه ساز آزادی هزاران زندانی طالبان گردید و از جانب دیگر، مانع از وقوع جنگی جدی میان ارتش پیشین و نیروهای طالبان شد تا در نهایت، ارتش فروبپاشد و طالبان بی درد سر به قدرت برسند.
 
با این حساب، بایدن و سایر رهبران سیاسی و نظامی واشنگتن دروغ می گویند که آنها به وعده های اشرف غنی و دولت افغانستان مبنی بر اراده و توانایی جنگ با طالبان اعتماد کرده بودند و انتظار داشتند که آنها بدون کمک امریکا هم می توانند قدرت را حفظ کنند. این در حالی است که در عمل، امریکا پیش از این، سقوط را کلید زده بود و دستیابی طالبان به قدرت را تضمین کرده بود. این بخشی از توافق دوحه بود؛ شاید همان بخشی که همچنان فوق محرمانه باقی مانده و هرگز افشا نشده است.
 
دروغ دیگر دولت بایدن این است که می گوید توافق ترامپ با طالبان، زمینه ساز سقوط شد. این در حالی است که تصمیم نهایی در زمینه خروج کامل نظامیان امریکایی را جو بایدن گرفت؛ تصمیمی که به طور طبیعی به سقوط دولت دست نشانده و ارتش اجیر منجر می شد و به قدرت گیری سریع طالبان می انجامید.
 
با اینهمه، اظهار نظرهای تازه جنرال هبت الله علی زی اگرچه بخشی از واقعیت ها درباره شکست ارتش، پشت پرده جنگ با طالبان و زمینه های قدرت گیری آنها را افشا می کند؛ اما بدون شک، چیزی از بار مسئولیت خود او کم نمی کند. او اعتراف می کند که امریکا و اشرف غنی و محب پیوسته از ارتش می خواستند که علیه طالبان نجنگد؛ اما نمی گوید که او به عنوان یک درجه دار ارشد چرا زیر بار این دستور رفت و با وجود آنکه می دانست که این امر به شکست و فروپاشی ارتش و سقوط نظام منجر می شود آن را اجرا کرد.
 
آقای علی زی همچنین اذعان کرده است که غنی و محب، فرماندهانی را که در سمت های خود، ناکام بودند در پست های دیگر ارتقا می دادند تا این ناکامی در نهایت فروپاشی بزرگ را تسهیل کند. اگر این ادعا درست باشد، پس خود آقای علی زی هم مشمول این قاعده بوده و براساس همین معیار، تنها پنج روز پیش از سقوط و فروپاشی کامل، به عنوان رییس ستاد ارتش منصوب شده بود.
 
بر این اساس، آیا باید باور کنیم که او در خیانت بزرگ امریکا و مهره های دست نشانده و مزدور آن یعنی غنی و محب و... شریک و سهیم نبوده است؟ هرگز اینگونه نیست و بدون شک، همه کسانی که دست ابزار اجرای خیانت ملی قرار گرفتند و علیرغم آگاهی از پیامدهای آن به دستورات مافوق عمل کردند، مسئول و مقصر اند و باید در قبال مردم افغانستان به دلیل شراکت و معاونت در ارتکاب خیانت ملی، پاسخگو باشند.
 
افزون بر این، موقعیت کنونی جنرال علی زی نیز درست همانند غنی و محب و دیگر عوامل خیانت بزرگ ملی نشان می دهد که آنها مزدور امریکا بودند و برای تحقق نقشه های استعماری سران واشنگتن، به وطن و مردم خویش خیانت کردند و عامل فروپاشی و فاجعه و فقر و فلاکتی قرار گرفتند که اکنون میلیون ها نفر از مردم بی پناه افغانستان را درگیر کرده است.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور