چه کسی باید رهبر داعش را ببخشد؟

عبدالرحیم مسلم‌دوست؛ یکی از بنیانگذاران داعش در افغانستان که اخیرا به طالبان پیوسته، مدعی است که شمار جنگجویان داعش در افغانستان "کاهش" یافته و این گروه "تضعیف" شده است.
 
مسلم‌دوست روز چهارشنبه (۱۷ حوت) در مصاحبه با طلوع نیوز گفت که پس از خروج نیروهای خارجی دیگر دلیلی برای ادامه جنگ در افغانستان وجود ندارد و به همین دلیل او به دولت طالبان پیوسته است.
 

او مدعی شد که "داعشی‌ها در افغانستان زیاد نیستند، فقط شماری از آنها باقی مانده‌اند."
 
مسلم‌دوست ۶ سال پیش گفته بود که "طالبان به دستور آی‌اس‌آی می‌جنگند. ما آنها را شناختیم و راه دیگری برای جهاد پیدا کردیم که گروه دولت اسلامی است و عضو آن شدیم."
 
او از نخستین فرماندهان تروریستی در مناطق مرزی میان افغانستان و پاکستان بود که با ابوبکر بغدادی بیعت کرده بود.
 
در اواخر سال ۲۰۱۴ شماری از رسانه‌های منطقه از انتخاب عبدالرحیم مسلم‌دوست از سوی داعش، به عنوان "امیر خراسان" خبر داده بودند.
 
به این ترتیب، او یک جنایتکار بزرگ است که دست اش به خون صدها نفر از مردم بی گناه افغانستان آغشته است. او یک تروریست مخوف و خطرناک است که در خدمت سازمان های جاسوسی خارجی درآمده و علیه مردم افغانستان جنگیده است.
 
تردیدی وجود ندارد که مسئول درجه یک هر حمله مرگبار انتحاری یا بمب گذاری که به نام داعش در افغانستان صورت گرفته، عبدالرحیم مسلم دوست و دیگر اعوان و انصار او هستند. آنها باید در برابر یکایک بازماندگان قربانیان تروریزم وحشی تکفیری قرار بگیرند و پاسخ بگویند.
 
دولت طالبان اگر ادعای اعمال «شریعت» را دارد،‌ هرگز حق و صلاحیت بخشیدن و صلح با این عنصر جنایتکار را ندارد. او یک جانی مخوف و خون آشام است که به جای تکریم و احترام باید به دادگاه عدالت کشانده شده و به تلافی همه خون هایی که ریخته است، محاکمه و مجازات شود.
 
شریعت اسلام می گوید حق الناس را جز کسانی که بر آنان ستم شده، هیچ مرجع دیگری نمی تواند ببخشد. بر بنیاد دستورات و احکام اسلامی، حتی خداوند نیز حقوق بندگانش بر دیگر بندگانش را نمی بخشد؛ زیرا این حق به طور انحصاری در اختیار خود آنها است و آنان درباره آن تصمیم می گیرند.
 
بنابراین، پیوستن عبدالرحیم مسلم دوست به طالبان، چیزی از بار سنگین جرایم ضد انسانی او به عنوان یک قاتل جنایتکار نمی کاهد. او باید محاکمه شود و این تنها چیزی است که می تواند به اجرای بخشی از عدالت مورد انتظار درباره قربانیان کشتارهای مخوف تروریزم خونریز داعشی در افغانستان کمک کند.
 
از جانب دیگر، چنین عناصری حتی برای امنیت ملی کشور نیز بسیار خطرناک هستند. او در گذشته نشان داده است که یک تروریست واقعی است که هیچ گونه تعهدی در قبال افغانستان، امنیت، حاکمیت و تمامیت ارضی آن ندارد. او مزدور حقیر سازمان های استخباراتی خارجی است و برای تحقق اهداف و پروژه های آنان، مردم را به خاک و خون کشانده، کشور را ناامن کرده و بدتر از همه اینکه راه را برای ورود و حضور تروریست های فراملیتی خارجی در کشور هموار ساخته است. این جرمی نیست که به سادگی قابل چشم پوشی باشد.
 
او یک خاین و وطن فروش و مهره مزدور خارجی هاست؛ عنصر تخریب‌گر و تروریستی که در خدمت تامین منافع استعماری قدرت های خارجی درآمده و با یک تروریست بدنام به نام ابوبکر بغدادی، بیعت کرده است.
 
در هیچ کشور دیگری به سادگی از کنار این جرایم نمی گذرند و هرگز با چنین عناصری دست دوستی نمی دهند. طالبان هم اگر به راستی به «شریعت» پایبند اند، دغدغه اعمال عدالت را دارند و در صدد تامین امنیت و ثبات و آرامش و صلح پایدار در افغانستان هستند، هرگز نباید به این عنصر مخوف و خون آشام و جنایتکار، امان بدهند. او را باید محاکمه کنند و به مردم نشان دهند که از حقوق انسانی و اسلامی شان دفاع می کنند و اجازه نمی دهند که مزدوران خارجی، امنیت و ثبات کشور را مختل کنند و به قدرت های خارجی و سازمان های بین المللی هم اطمینان دهند که افغانستان بار دیگر به پناهگاه امن و مصون تروریست های نامدار بدل نخواهد شد.
 
نرگس اعتماد - جمهور