کشتارهای بی‌صدا ،ترورهای هدفمند، بازداشت‌های خودسرانه

فیض‌الله جلال؛ استاد دانشگاه کابل که پیش‌تر در یک برنامه زنده تلویزیونی، از طالبان به شدت انتقاد کرده بود، بازداشت شده است.
 
حسینه جلال؛ دختر فیض‌الله جلال گفته که "نیروهای طالبان عصر امروز وارد خانه شدند، تهدید کردند و بدون هیچ توضیحی ایشان را با خود بردند". او افزود که از آن لحظه به بعد ما نمی‌دانیم که او کجاست.
 
یک منبع طالبان نیز دلیل بازداشت آقای جلال را "متهم کردن شماری از نهادهای حکومتی" عنوان کرده و گفته که "اکنون در ریاست استخبارات از وی بازجویی می‌شود".
 
فیض الله جلال، در ۳۰ عقرب به عنوان تحلیل‌گر سیاسی در یک مناظره زنده تلویزیون در کابل به شرکت کننده طالبان، محمد نعیم؛ سخنگوی دفتر این گروه در دوحه بر او تاخت و از گروه طالبان به شدت انتقاد کرد. او با الفاظ شدید به عملکرد طالبان تاخت و از آنها خواست که "خود را اصلاح کنند، چون همه مردم از افغانستان در حال فرار هستند."
 
بازداشت فیض الله جلال در شرایطی صورت می‌گیرد که طالبان پیشتر در پاسخ به نگرانی های گسترده شهروندان در پی انتقادات بی‌پروا و شجاعانه این استاد دانشگاه از عملکرد طالبان، سیاست های آن گروه و هشدار وی درباره آینده سیاسی، امنیتی و فرهنگی افغانستان در یک برنامه زنده تلویزیونی نسبت به سلامت او اطمینان داده بودند که هیچ خطر و تهدیدی متوجه این منتقد صریح اللهجه دولت طالبان نیست و او در امنیت و مصونیت کامل به سر می برد.
 
با این حال پس از آن گفتگوی رسانه‌ای، از فیض الله جلال هیچ خبر دیگری در رسانه‌ها منتشر نشد و اعضای خانواده آقای جلال ادعا می‌کنند که در این مدت او تحت فشار قرار داشته، پیوسته تهدید می شده و در نوعی حصر خانگی به سر می برده است.
 
بازداشت آقای جلال نیز واکنش‌های گسترده را برانگیخته است. این رویداد نگرانی‌های پیشین شهروندان و فعالان سیاسی و فرهنگی کشور درباره سلامت او را تایید می‌کند و نشان می‌دهد که دولت اقتدارگرای طالبان در کنار کشتارهای بی صدا و ترورهای هدفمند فعالان فرهنگی و چهره های علمی و رسانه ای کشور، بازداشت های سازمان یافته و خودسرانه آنان را نیز شروع کرده و این به معنای آن است که آینده آزادی در افغانستان به شدت تیره و تار است و یک جریان سرکوبگر، غیرمسئول و فاقد هرگونه تعهد واقعی نسبت به حقوق مشروع شهروندان از جمله حق ابراز نظر، بیان اعتراض و انتقاد از حاکمان کنونی به طور سیستماتیک سیاست های سرکوبگرانه، خشونت بار و ضد آزادی خود را احیا می کند و علیرغم تظاهر ریاکارانه و دروغین به «تغییر» همچنان به هویت واقعی و پیشین خود وفادار است.
 
بازداشت این استاد دانشگاه و فعال حقوق بشر اما نباید به عنوان رویدادی کاملاً عادی از سوی جامعه فرهنگی و رسانه ای افغانستان نادیده گرفته شود، همه فعالان و کنش‌گران این عرصه ها مسئول اند تا در برابر این بی عدالتی و ظلم آشکار اعتراض کنند و با ایجاد مقاومت مدنی و فرهنگی علیه این سیستم سرکوبگر، اجازه ندهند که حقوق مشروع و مدنی شهروندان از سوی عناصر قبیله گرا، انحصارطلب و ضد آزادی زیر پا گذاشته شده و سلب گردد.
 
طالبان باید حقوق مشروع شهروندان را به رسمیت بشناسند، آزادی بیان را تضمین کنند و به اساتید دانشگاه و کنشگران فرهنگی فضای مورد نیاز برای ابراز آزادانه مواضع خود در جهت انتقاد و اصلاح سازنده سیستم سیاسی موجود را بدهند؛ در غیر این صورت مقاومت فرهنگی تنها راه برای مقابله با موج سرکوب، بازداشت، کشتارهای مرموز و ترورهای هدفمند به حساب می‌آید؛ اما این هرگز راه‌حلی سازنده برای پایان وضعیت بحرانی جاری نیست و بدون شک به طالبان نیز در تحکیم و استقرار حاکمیت شان کمکی نخواهد کرد.
 
همانگونه که در واکنش های ابرازشده در برابر بازداشت استاد فیض الله جلال نیز بازتاب پیدا کرده طالبان نمی توانند انتظار داشته باشند که با ادامه سیاست های سرکوبگرانه خود علیه فعالان مدنی، اساتید‌ دانشگاه، کنشگران اجتماعی و رسانه‌ای و منتقدان خود از جانب جامعه جهانی به رسمیت شناخته شوند و حکومت شان پایدار بماند.
 
مردم افغانستان هم در طول تاریخ به ویژه در ۲۰ سال گذشته، قربانی‌های بزرگی برای به دست آوردن آزادی داده اند و هرگز حاضر نیستند که این قربانی ها را نادیده بگیرند و تسلیم سرکوب و ارعاب و خشونت و کشتار و بازداشت های خودسرانه شوند.
 
تاریخ معاصر افغانستان نیز گواهی می‌دهد که رژیم های توتالیتر، سرکوبگر و اقتدارگرا پایدار نمی مانند و رهبران فکری و فرهنگی جامعه هم هیچگاه دست از تلاش و مبارزه برای استیفای حقوق بنیادین شهروندان به ویژه دستیابی به گوهر ارجمند آزادی برنمی دارند این درسی است که طالبان باید از تاریخ بیاموزند و به یاد بیاورند که حاکمان سرکوبگر و ستم پیشه و خون آشام اکنون در کجای تاریخ معاصر کشور قرار دارند و مردم به آنها چگونه نگاه می کنند.
 
نرگس اعتماد - جمهور