براساس آخرین آمار در حمله خونین قندهار دست‌کم پنجاه نفر شهید و ده‌ها نفر دیگر زخمی شده‌اند.
این حمله حوالی ساعت ۱:۳۰ از ظهر جمعه، ۲۳ میزان توسط سه مهاجم انتحاری به مسجد «امام‌بارگاه فاطمیه» در مربوطات حوزه اول امنیتی شهر قندهار انجام شده است. این مسجد متعلق به شیعیان است.
ذبیح‌الله مجاهد؛ سخنگوی طالبان گفته‌است که «امارت اسلامی انفجار بر مردم ملکی در یک مسجد در قندهار را نکوهش می‌کند و آن راجنایت بزرگ می‌داند».
او گفته به «نیروهای طالبان دستور داده شده که عاملین همچو حوادث را به‌زودی دستگیر کنند و به پنجه شریعت بسپارند».
جمعه گذشته در مرکز قندوز هم یک مسجد شیعیان هدف حمله انتحاری قرار گرفت که در آن بیش از ۲۰۰ نفر شهید و زخمی شدند.
توالی و تکرار این حملات جنایتکارانه در دو جمعه پیاپی علیه یک هدف مشخص یعنی نمازگزاران بی‌دفاع شیعه از قندوز تا قندهار نشان می دهد که تروریزم تکفیری با شمشیرهای آخته جنگ مذهبی را در افغانستان شعله‌ور کرده است؛ تروریست های خون آشامی که از طرف دشمنان اسلام حمایت می شوند.
از جانب دیگر، جنایت های قندوز و قندهار درست زیر سایه دولت طالبان، صورت می‌گیرد؛ دولتی که مدعی است آمده تا افغانستان را به امنیت و ثبات و آرامش برساند و ریشه ناامنی و جنگ را برکند؛ اما این هدف به نظر می رسد که درباره تروریست‌های تکفیری به تمامی اعمال نمی‌شود.
مردم افغانستان شاهد اند که جنگجویان طالبان در نخستین اقدامات خود پس از تسلط کامل بر افغانستان به سراغ مساجد، زیارتگاه ها و اماکن مذهبی کشور رفتند و سلاح‌های نگهبانان این اماکن را گرفتند و به آنها تضمین و تعهد دادند که امنیت شان را تامین می کنند و نیازی به گماشتن نگهبان مسلح برای حفاظت از امنیت مساجد در برابر موج حملات تروریست‌های تکفیری و جنایتکارانه دست‌آموز سازمان های استخباراتی خارجی نیست.
اکنون اما تکرار دو حمله مرگبار و خونین بر نمازگزاران بی دفاع شیعه در قندوز و قندهار نشان می‌دهد که طالبان به تعهد اولیه خود در زمینه تامین امنیت این اماکن عمل نکرده اند و از جانب دیگر توان کافی برای مهار و مقابله با تهدیدها و چالش هایی که در برابر شیعیان افغانستان قرار دارد دیده نمی شود.
خطر بزرگتر این است که مقام های سیاسی و امنیتی و سخنگویان طالبان نیز درست همان اشتباهی را مرتکب شوند که دولت فاسد اشرف‌غنی مرتکب می شد؛ یعنی واکنش به هر حمله جنایتکارانه علیه شیعیان با ابراز تاسف، وعده تحقیق و صدور بیانیه های بی مصرف محکومیت.
ملت افغانستان شاهدند که از هفته گذشته که جنایت خونین قندوز رقم خورد تنها واکنش طالبان نسبت به این رویداد فجیع، فقط توییت کوتاه ذبیح الله مجاهد بود که در آن رویداد تروریستی در قندوز را «جنایت» نامید و قربانیان آن را «شهید» خواند؛ اما این به تنهایی کافی نیست و به نظر نمی‌رسد که موضعگیری تازه آقای مجاهد در قبال قتل عام قندهار بتواند خشم و انزجار مردم افغانستان نسبت به عوامل این جنایت تازه در امام بارگاه و انتظار آنها از واکنش مسئولانه دولت طالبان در قبال آن را مهار کند و به آن پاسخ مساعد بدهد.
این برای مردم افغانستان کافی نیست و از جانب دیگر نمی‌تواند جلو وقوع جنگ مذهبی خونبار و غیرقابل مهار را بگیرد.
مردم منتظر گام های عملی طالبان برای پایان دادن به شیعه کشی هدفمند تروریزم خون آشام تکفیری و مزدوران و دست آموزان استعمار خارجی برای شعله‌ور کردن جنگ مذهبی در افغانستان هستند و اگر این اتفاق به زودی رخ ندهد ممکن است وضعیت بسیار بدتر از آنچه پیش‌بینی می‌شود به پیش برود.
طالبان باید بدانند که این جنایت ها در زیر سایه حکومت آنها صورت می‌گیرد و عامل اصلی ارتکاب آن همان کسانی هستند که ممکن است از جانب حلقاتی در درون طالبان نیز حمایت شوند.
آنها در عین حال بر این واقعیت واقف اند که در زمان استقرار دولت فروپاشیده اشرف غنی پس از ارتکاب جنایت های مشابه، انگشت اتهام به سوی طالبان نشانه می رفت؛ به این ترتیب اگر آنها که اکنون به جای اشرف غنی تکیه زده اند، به زودی عوامل ارتکاب این ترورهای هدفمند و مرگبار را شناسایی و مجازات نکنند آن اتهام قدیمی دوباره احیا خواهد شد.
پیش از این نیز بارها اعلام شده است که هم دولت فاسد و خائن اشرف غنی و هم اداره کنونی طالبان امکانات لازم برای مجازات سخت عوامل این جنایت های ضد انسانی را در اختیار دارند. آنها می توانند صدها نفر از تروریست‌های تکفیری و رهبران و فرماندهان ارشد و سرشناس آنها را که همچنان باید در زندان‌های دولتی به سر ببرند در قبال جنایت هایی که همچنان از مردم بی گناه، نمازگزاران مسلمانان و شیعیان بی‌دفاع کشور قربانی می گیرد پاسخگو قرار دهند و طبق قانون و شریعت آنان را به مجازات های سختی برسانند؛ اما اگر این اتفاق علیرغم وعده های مکرر رخ نمی دهد این به معنای آن است که اراده‌ای برای مبارزه با تکفیری‌ها از سوی دولت حاکم وجود ندارد و چه بسا دست های نیرومندی در درون این دولت همانند دولت غنی از تروریزم داعشی، تکفیری گری و جنگ مذهبی در کشور حمایت می‌کنند.
نرگس اعتماد - جمهور
