>> جمهور - دوگانگی پکتیا - قندهار و رد پای یک مهمان پنجابی
 
۰

دوگانگی پکتیا - قندهار و رد پای یک مهمان پنجابی

سه شنبه ۲۳ سنبله ۱۴۰۰ ساعت ۱۸:۵۸
در پشت پرده هرچه رخ داده باشد به نظر می رسد که نفس وجود اختلاف میان رهبران طالبان و وقوع جنگ قدرت میان دو جناح رقیب یعنی لوی قندهار و لوی پکتیا چیزی نیست که دیگر قابل انکار باشد.
دوگانگی پکتیا - قندهار و رد پای یک مهمان پنجابی
ابهام ها، تردیدها و پرسش های بی پاسخ پرشمار در رسانه‌های خبری و شبکه‌های اجتماعی درباره احتمال اختلاف و درگیری و دوگانگی میان رهبران طالبان به شدت جریان دارد.
 
قدرت، دامنه و اثرگذاری این ابهامات به اندازه ای شدید است که حتی توضیح رهبران و سخنگویان طالبان نیز نتوانست آن را تغییر دهد و گمانه‌زنی‌ها درباره احتمال دوگانگی میان قندهار و پکتیا و نقش ویرانگر جنرال فیض حمید؛ رئیس سازمان جاسوسی آی اس آی پاکستان در این اختلافات را مهار کند.
 
بر بنیاد این اخبار، جدال و درگیری میان رهبران شبکه حقانی و جریان به رهبری ملا برادر در ارگ ریاست جمهوری پس از آن بالا گرفته است که ملا برادر با تشکیل یک دولت تمام طالبانی به شدت مخالفت کرده و با اشاره به اینکه او در قطر در جریان رایزنی با نمایندگان جامعه بین المللی، قول تشکیل یک دولت فراگیر و همه شمول را داده است و ایجاد یک دولت متشکل از ملاها، مولوی ها و قاری های طالبان را برخلاف این وعده عنوان کرده و با آن به شدت مخالفت ورزیده است.
 
در برابر او، خلیل الرحمان حقانی قرار داشته که اکنون به عنوان سرپرست وزارت مهاجرین دولت طالبان منصوب شده. او ظاهراً مصر بر تشکیل یک دولت تمام طالبانی بوده است.
 
گفته می‌شود جریان این جدال در نهایت به درگیری و تیراندازی و زد و خورد میان هواداران هر دو طرف کشیده است.
 
ملا فاضل مظلوم؛ یکی از رهبران پرقدرت طالبان هم مدعی شده که همه چیز خوب پیش می‌رفت؛ ولی حضور یک مهمان پنجابی - اشاره به سفر سرزده جنرال فیض حمید؛ رئیس سازمان جاسوسی پاکستان به کابل - موجب بروز اختلاف شده و وضعیت را خراب کرده است.
 
گفته می شود که عبدالغنی برادر در جریان این درگیری‌ها زخمی و یا کشته شده است؛ خبری که رهبران و سخنگویان طالبان به‌طور جدی رد می‌کنند و اخیرا یک فایل صوتی منسوب به آقای برادر نیز به رسانه ها ارسال شده که در آن خود او خبر کشته شدن اش را دروغ دشمن و تبلیغات رسانه‌های معاند می داند.
 
شماری دیگر از منابع طالبان هم گفته اند که آقای برادر برای دیدار با ملا هبت الله آخوندزاده؛ رهبر مذهبی طالبان به قندهار رفته است و به زودی به کابل بازخواهد گشت؛ ادعایی که برخی دیگر از منابع طالبان آن را رد می‌کنند.
 
واقعیت هرچه باشد به نظر می رسد که اختلاف و جنگ قدرت در درون گروه طالبان در حال بالا گرفتن است. یکی از موارد کلیدی در شعله ور شدن این جنگ، بی‌تردید تقابل سنتی است نبرد بی پایان غلجایی ها و درانی ها است.
 
در این میان اما پای یک نفر سوم هم در میان است: رئیس سازمان جاسوسی آی اس آی؛ سازمانی که در طول ۳۰ سال گذشته، صحنه گردان اصلی جریان تاثیرگذاری به نام طالبان بوده و اکنون خود را محق می داند که دولت طالبان را مهندسی کند، ترتیب و ترکیب مهره ها در کابینه آن را معین سازد و همه شمول بودن یا نبودن آن را تعیین کند.
 
این رویکرد اما برای برخی از رهبران طالبان از جمله ملا برادر که پیش از این زندانی پاکستان بوده، قابل تحمل نیست. آنها معتقد اند که افغانستان آینده نیاز به تعامل با جامعه بین المللی دارد؛ تعاملی که از رهگذر تشکیل دولت فراگیر حاصل شود. بنابراین همه چیز نمی تواند بر اساس میل و منافع پاکستان شکل بگیرد.
 
شاید در این میان ملاحظات دیگری نیز وجود داشته باشد از جمله مخالفت ضمنی برخی رهبران طالبان با سیطره حداکثری و بلامنازع پاکستان بر افغانستان. آنها شاید به این نتیجه رسیده باشند که بخشی از مصایب ده‌ها سال اخیر در افغانستان ناشی از دخالت های پیوسته و مستقیم پاکستان بوده است.
 
آنها همچنین باید بدانند که از نظر اشغال خارجی، تفاوتی میان امریکا و پاکستان وجود ندارد. اینکه پاکستان وانمود کند که یک کشور اسلامی، دوست، همسایه و برادر افغانستان است و به عنوان یک حامی دلسوز تلاش می‌کند تا به افغانستان کمک کند، لزوما دخالت های پیوسته اسلام آباد در حد تشکیل دولت و ترکیب کابینه کابل توسط رئیس یک سازمان جاسوسی را توجیه نمی کند.
 
با این حال در پشت پرده هرچه رخ داده باشد به نظر می رسد که نفس وجود اختلاف میان رهبران طالبان و وقوع جنگ قدرت میان دو جناح رقیب یعنی لوی قندهار و لوی پکتیا چیزی نیست که دیگر قابل انکار باشد.
 
این می تواند سرآغاز یک بحران سیاسی جدی تر و عمیق تر و تاثیرگذارتر قرار بگیرد و آینده طالبان در زمینه حکومت بر افغانستان را با چالش‌های جدی روبه رو کند.
 
در صورتی که اختلافات مورد اشاره تشدید و تقویت شود با توجه به اینکه اکنون یک تهدید جدی خارجی و یک رقیب قدرتمند داخلی نیست تا قدرت طالبان را به چالش بکشد، این احتمال قوی‌ وجود دارد که طالبان از درون دچار بحران شوند و این بحران به اندازه ای شدید و جدی باشد که آینده سیاسی آن گروه را به طور کامل تحت تاثیر قرار دهد و در مسیر حاکمیت دیرسال و پایدار شان بر افغانستان موانع بزرگ ایجاد کند.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین