۱

نقد سیاست پوستری دولت برای مقابله با تروریزم در کابل

دوشنبه ۵ عقرب ۱۳۹۹ ساعت ۱۵:۴۳
تروریست های واقعی در زندان های دولت به سر می برند و برای محاکمه و مجازات آنان نیازی به اعمال سیاست پوستری نیست.
نقد سیاست پوستری دولت برای مقابله با تروریزم در کابل
امرالله صالح؛ معاون اول ریاست جمهوری می‌گوید، در روزهای آینده، عکس «تروریست‌ها» و همچنین «آن چهره‌هایی که قتل‌های ‌عام را در شهر کابل سازمان‌دهی کرده‌اند، در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت». او می‌گوید، طرحی برای توانمندسازی مردمی که زیر تهدید حملات داعش هستند نیز ریخته می‌شود.
 
صالح، روز دوشنبه، ۵ عقرب در یادداشتی فیسبوکی نوشت که بسیج ملت در برابر هسته‌های خوابیده و پنهان تروریزم در شهر و ولسوالی‌های کابل باید آغاز ‌شود.
 
او نوشته‌است: «در روزهای آینده عکس تروریست‌هایی که در ولسوالی‌ها فعالیت دارند و همچنان آن چهره‌هایی که قتل‌های عام را در شهر کابل سازمان‌دهی کرده‌اند و تا اکنون فکر می‌کردند که اسم و جنایت‌شان تنها در لای کتاب‌ها باقی می‌ماند به مردم از طریق پوسترها معرفی می‌شوند.»
 
این در حالی است که عصر روز شنبه (۳ عقرب) یک مرکز آموزشی در غرب کابل هدف یک حمله تروریستی گروه داعش قرار گرفت. در این حمله، دست‌کم ۲۵ دانش‌آموز جان باخته و ده‌ها نفر دیگر زخمی شدند.
 
این رویداد یکبار دیگر، شکست دولت در تأمین امنیت پایتخت در برابر تروریزم تکفیری را به دید آورد و موجی از انتقاد درباره سیاست های امنیتی، کارگزاران و مسئولان ارگان های کشفی و استخباراتی، وزارت امور داخله و... را برانگیخت.
 
آقای صالح اگرچه ادعا کرده که یک طرح مشخص برای تأمین امنیت مردم در برابر حملات داعش، روی دست گرفته شده؛ اما هیچ جزئیاتی را در این باره مطرح نکرده است. شاید این امر، به دلیل مسایل امنیتی صورت گرفته؛ اما در شرایط کنونی، مردم دیگر با مواضع احساسی و واکنش های تبلیغاتی، راضی نمی شوند، طرح عملی و زودبازده می خواهند که بتواند از یکسو به آنها اطمینان دهد که جولان های مرگبار تروریست های خون آشام و جنایتکار، بی پاسخ نمی ماند، و از جانب دیگر، آنها چند بار از یک سوراخ گزیده نمی شوند و پایتخت، شاهد رویدادهای مشابه تروریستی نخواهد بود.
 
«بسیج مردم» علیه هسته های پنهان طالبانی و داعشی در کابل و دیگر نقاط کشور نیز در حال حاضر یک ایده رویاپردازانه و موضعی تبلیغاتی به نظر می رسد تا رهیافتی عملی و واقع بینانه برای عبور از بحران و مهار ناامنی های مرگباری که دامن توده بی دفاع را گرفته است.
 
با این حال، مردم تحت هر شرایطی آماده حمایت از حکومت در برابر تروریست ها هستند و اگر این امر برای تأمین امنیت اجتماعی باشد، بی تردید این حمایت، مضاعف خواهد شد؛ اما دولت در قدم اول باید ثابت کند که صادقانه برای مهار ناامنی، سرکوب و انهدام هسته های تروریستی و جلوگیری از جنگ یکجانبه فرقه ای علیه یک توده قومی و مذهبی مشخص، تلاش و مبارزه می کند.
 
اثبات این صداقت نیز راه هایی روشن و آشنا دارد. یکی از راه ها محاکمه و مجازات صدها تروریست داعشی است که علی القاعده باید در حال حاضر در زندان های دولت باشند؛ مگر اینکه دولت و خارجی ها آن وحوش خون آشام را به زیستگاه های اولیه شان در ننگرهار و بدخشان و فاریاب و سر پل و قندوز و غزنی و... بازگردانده باشند!
 
در این شکی نیست که داعش یک نشانی کاذب برای توجیه حملات طالبان و دیگر جریان های تروریستی است. از سوی دیگر، این تردید هم وجود دارد که حلقات قدرتمندی در درون دولت، به نام داعش، جنایت های شان را توجیه می کنند؛ اما صرف نظر از همه اینها وقتی کودکان دانش آموز، مادران باردار و کودکان شیرخوار در غرب کابل، بی رحمانه سلاخی می شوند، چرا باید چند صد تروریست وحشی در مهمانخانه های امنیتی حکومت، در کمال مصونیت، فربه شوند و در برابر عدالت و قانون پاسخگو نباشند؟
 
راه دوم احراز صداقت دولت، سرکوب و انهدام واقعی و هدفمند کانون ها و پایگاه های تروریزم در ولایت های مختلف کشور و حتی کابل است. بارها اعلام شده است که مراکز داعش در کابل، متلاشی شده، شماری از دانشجویان و اساتید دانشگاه به اتهام عضویت در داعش، بازداشت شده اند و مجاری مالی آن گروه، شناسایی و خشکانده شده؛ اما تاکنون حتی یک نفر به جرم دست داشتن در جنایت و کشتار مردم بی گناه، محاکمه و مجازات نشده و چه بسا افرادی که به جرم عضویت یا تبلیغ برای داعش نیز بازداشت شده اند، پس از مدتی دوباره رها شده اند.
 
این پرسش برانگیز است که نیاز به توضیح صریح و صادقانه حکومت و مقام های امنیتی و استخباراتی دارد و این توضیح، یکی دیگر از راه ها برای اثبات صداقت دولت در مقابله با داعش و طالبان است.
 
فارغ از این مسایل، نصب و انتشار عکس ها و پوسترهای جنایتکاران جرایم جنایی در کابل شاید یک اقدام مؤثر باشد؛ اما این رویکرد درباره داعش و طالبان، مفید نیست؛ زیرا آنها هیچ واهمه ای نسبت به انتشار عکس های شان ندارند و شناسایی شان از سوی مردم عادی هم دشوار است؛ ضمن آنکه – همانگونه که در بالا هم اشاره شد- تروریست های واقعی در زندان های دولت به سر می برند و برای محاکمه و مجازات آنان نیازی به اعمال سیاست پوستری نیست.
 
از سوی دیگر، این سیاست آشکارا تبلیغاتی به نظر می رسد و بسیار دشوار است که کمکی به بازشدن گره امنیت پایتخت و حملات مهیب و مرگبار تروریست های تکفیری کند.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین