۰

حکومت موازی یا تقلا برای ادامه بازی؟

جمعه ۲۵ دلو ۱۳۹۸ ساعت ۱۸:۴۰
تهدید به تشکیل حکومت موازی، یک‌ زبان‌بازی سیاسی برای ادامه بازی است تا تیم ثبات و همگرایی دست‌اش از قدرت کوتاه نماند و امتیاز بگیرد.
حکومت موازی یا تقلا برای ادامه بازی؟
عبدالرشید دوستم؛ معاون اول ریاست جمهوری هشدار داده که در صورت اعلام نتایج نهایی انتخابات ریاست جمهوری بر اساس تقلب، تیم ثبات و همگرایی به حمایت او و به رهبری عبدالله عبدالله، حکومت موازی تشکیل خواهد داد.
 
آقای دوستم گفت که بیش از این کش‌وقوس‌های انتخاباتی و تأخیر در اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری برای مردم افغانستان قابل قبول نیست.
 
او افزوده که هواداران حزب جنبش ملی و دسته ثبات و همگرایی منتظر اعلام نتایج انتخابات از سوی کمیسیون‌های انتخاباتی اند.
 
جنرال دوستم هشدار داده که حکومتی که بر مبنای تقلب به میان آید را نخواهد پذیرفت و در برابر آن ایستادگی خواهد کرد. او تاکید کرد که در این صورت، حکومت موازی را به رهبری عبدالله عبدالله، تشکیل می‌دهند.
 
همزمان گفته می شود داکتر عبدالله و احمدضیا مسعود؛ دیگر رهبران تیم ثبات و همگرایی نیز مواضع مشابه جنرال دوستم اتخاذ کرده اند.
 
سؤال اول این است که این تهدیدها چقدر جدی است و پرسش دوم هم اینکه حتی اگر جدی هم باشد، چقدر باید آن را جدی گرفت؟
 
به بیان دقیق تر، آیا سران و رهبران تیم ثبات و همگرایی به رهبری آقای عبدالله در صورتی که نتایج انتخابات، طبق میل و مراد شان نباشد، به واقع مصمم به تشکیل حکومت موازی هستند؟ موضوع دیگر هم اینکه حتی اگر آنها چنین عزم و اراده ای داشته باشد، آیا توانایی و ظرفیت کافی برای این کار را نیز دارند یا خیر، و اینکه در صورتی که آنان حکومت موازی اعلام کنند چه اتفاقی رخ خواهد داد؟
 
در قدم نخست ذکر این نکته ضروری است که رهبرانی که از آنها نام برده شد، پیش از این نیز تهدیدهای مشابه علیه قدرت مرکزی، کم نداشته اند.
 
جنرال دوستم همان کسی است که بر بنیاد یک ادعا نمی خواست حکومت پساطالبان به رهبری حامد کرزی را به رسمیت بشناسد و ظاهرا نسبت به تقسیم قدرت، اعتراض داشت؛ اما انفجار بمب صوتی امریکا بر فراز خانه او در شبرغان، همه چیز را تغییر داد. (علی عهده الراوی).
 
احمدضیا مسعود تاکنون چندین بار با تشکیل جریان های اپوزیسیون، سعی کرده است در برابر قدرت مرکزی، خط و نشان بکشد و حتی برای تغییر نظام از جمهوری ریاستی به فدرالی و... هم برنامه ریخته است. از یاد نمی بریم روزهایی را که او در کنار جنرال دوستم و محمد محقق در جبهه ملی دوم، تور تبلیغاتی راه اندازی می کرد، لباس رزم می پوشید و علیه دولت مرکزی، سخنرانی های تند و آتشین، ایراد می کرد؛ اما در نهایت، نه نظام تغییر کرد و نه آقای مسعود به قدرت قابل توجهی رسید.
 
آقای عبدالله نیز که همواره پایه ثابت انتخابات بوده و هربار با یک عقب نشینی ناامیدکننده و با وجود داشتن آرای بالا، بازی را به رقیب واگذاشته است، به نظر نمی رسد این بار در قامت یک مبارز انقلابی، ردای ریاست بر تن کند و حکومت موازی تشکیل دهد.
 
بنابراین، به نظر می رسد که تهدید به تشکیل حکومت موازی، یک‌ زبان‌بازی سیاسی برای ادامه بازی است تا تیم ثبات و همگرایی دست‌اش از قدرت کوتاه نماند و امتیاز بگیرد.
 
در مورد سؤال دوم هم باید گفت که تشکیل و اعلام حکومت موقت، یک موضوع است و استقرار عملی و آغاز به کار اجرایی آن، مسأله ای دیگر. آقای عبدالله و متحدان او در کجا حکومت موازی اعلام می کنند و آن دولت را در حالی که ارگ در تسلط اشرف غنی است در کجا مستقر می کنند؟
 
آقای عبدالله که همه وزرایش یکی یکی از سوی اشرف غنی برکنار و برخی از آنها محاکمه و زندانی شدند و او نتوانست از آنها دفاع کند، چگونه می تواند از حکومت موازی اش دفاع کند و آن را به عنوان حکومت مشروع و معتبر افغانستان، مستقرار سازد؟
 
با توجه به این مسایل، تصور می شود که نه تهدید به تشکیل حکومت موقت از سوی تیم ثبات و همگرایی، جدی نیست و نه کسی آن را جدی خواهد گرفت. این تنها یک رجزخوانی مرسوم و تقلا برای ادامه بازی است.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین