دستگاه‌های بایومتریک در خدمت تقلب سیستماتیک
شنبه ۱۳ میزان ۱۳۹۸ ساعت ۲۳:۴۲
چه تضمینی وجود دارد که دستگاه های بایومتریک خود در خدمت تقلب سیستماتیک قرار نگرفته باشند و اگر تیم های تقلب‌کار، با استفاده هوشمندانه از این تکنولوژي، صندوق های نامزد مورد نظر شان را پر کرده باشند، چگونه می توان به سازوکار مورد نظر آنها برای مهار تقلب، اعتماد کرد؟
این عضو کمیسیون انتخابات در بخش دیگری از سخنان خود گفت که در کابل و شماری دیگر از ولایت های کشور چند دستگاه بایومتریک ناپدید و حافظه چند دستگاه دیگر نابود شده است.
مولانا عبدالله بیان داشت که حدود 7 دستگاه بایومتریک در کابل ناپدید شده و افراد زورمند کارت های حافظه 22 دستگاه دیگر را از دستگاه‌ها بیرون کرده‌اند.
او گفت که موارد اندکی از این دست اتفاقات در شماری از دیگر ولایت‌ها نیز رخ داده که بر سر اعتبار آرای چنین محلاتی بعدا مطابق طرزالعمل تصمیم گرفته خواهد شد.
این در حالی است که پیش از این برخی از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری و نهادهای ناظر انتخاباتی از احتمال ناپدید شدن و نرسیدن دستگاه‌های بایومتریک به کمسیون انتخابات ابراز نگرانی کرده بودند.
به نظر می رسد که کمیسیون های انتخاباتی علیرغم پاسخ منفی تکان دهنده ای که در پی عدم مشارکت مردم در انتخابات اخیر دریافت کردند، همچنان قادر به احیای دوباره اعتماد آنها به روند انتخابات نیستند؛ زیرا تنها موردی که انتظار می رفت بتواند این اعتماد را احیا کند و انتخابات را در مسیر درست خود قرار دهد، استفاده از دستگاه های بایومتریک و اعتبار دادن به آرایی بود که ثبت سیستم بایومتریک شده اند؛ اما تحولات اخیر و عکس ها و ویدیوهایی که به طور گسترده از جریان دستبرد به آرای بایومتریک و استفاده سازمان یافته و هدفمند از این تکنولوژي در راستای تقلب های سیستماتیک دست به دست می شود، نشان می دهد که بایومتریک سازی انتخابات به تنهایی قادر به تأمین اطمینان و بازگشت اعتماد مردم به این روند نیست.
گزارش های فراوانی وجود دارد که در ولایت ها و ولسوالی های به اصطلاح ناامن و دوردست، کمیسیون انتخابات، دستگاه های بایومتریک و سایر مواد حساس انتخاباتی را ارسال کرده و بدون آنکه اصولا انتخاباتی در آن مناطق برگزار شده باشد، تیم های تقلب با استفاده از این دستگاه ها صندوق ها را از آرای بایومتریک شده پر کرده اند.
ممکن است شماری با ساده لوحی و خوش بینی مفرط، تصور کنند که صرف اعتبار دادن به آرای بایومتریک شده، مشکل تقلب را حل می کند و موجب تفکیک آرای پاک از ناپاک می شود؛ اما همان ها در قبال این پرسش کلیدی که چه تضمینی وجود دارد که دستگاه های بایومتریک خود در خدمت تقلب سیستماتیک قرار نگرفته باشند و اگر تیم های تقلب‌کار، با استفاده هوشمندانه از این تکنولوژي، صندوق های نامزد مورد نظر شان را پر کرده باشند، چگونه می توان به سازوکار مورد نظر آنها برای مهار تقلب، اعتماد کرد، هیچ پاسخی ندارند.
در برخی از ولایات، زورمندان، نمایندگان مجلس، مقام های محلی و تفنگداران غیر مسؤول، مواد حساس انتخاباتی را در انحصار خود قرار داده و بدون اجازه انجام فرایند معمول رأی گیری، صندوق ها را از آرای بایومتریک شده به نفع نامزد مورد نظر خویش پر کرده اند. در شماری از ولسوالی های دوردست به نام ناامنی، هیچ انتخاباتی برگزار نشده؛ اما مواد انتخاباتی، ارسال شده است بدون آنکه یک میکانیزم نظارتی قوی و فراگیر، مانع از دسترسی سودجویان به این مواد شده باشد.
در کنار همه اینها کمیشنران ارشد کمیسیون انتخابات، اعتراف می کنند که چندین دستگاه بایومتریک هنوز مفقود است و هیچ خبری از سرنوشت آنها نیست. آنها همچنین می گویند که زورمندان حافظه برخی از این دستگاه ها را خارج کرده و در اختیار گرفته اند.
این موارد، به اعتبار و اعتماد مردم و نامزدها بر آرای بایومتریک شده، به شدت خدشه وارد می کند و مشروعیت نتایج مورد انتظار انتخابات را عمیقا زیر سؤال می برد.
به نظر می رسد که اراده قدرتمندی در پشت پرده کار می کند تا از دل همین انتخابات حد اقلی و محدود و نامشروع نیز رییس جمهوری آینده را برکشد و به عنوان نامزد منتخب مردم افغانستان بر آنها تحمیل کند. برای این منظور، یکی از نیازهای اصلی دستبرد گسترده به تکنولوژي بایومتریک است؛ زیرا تنها به کمک این دستگاه ها است که می توان آٰرای مورد نیاز برای پیروزی فرد مورد نظر را تأمین کرد. این در حالی است که با شرکت چیزی بیش از دو و نیم میلیون نفر، حداکثر آرای نامزد پیشتاز، چیزی حدود ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار رأی خواهد بود که هرگز با این میزان رأی، نه می توان مشروعیت به دست آورد و نه حکومتی منتخب و ملی تشکیل داد.
علی موسوی - جمهور
کد مطلب: 121049
