۰

عبدالله، تقلب و یک پرسش همیشگی

پنجشنبه ۴ میزان ۱۳۹۸ ساعت ۱۸:۴۹
کسی که دو بار از یک سوراخ گزیده شود و برای بار سوم نیز دست به همان سوراخ فرومی کند در حالی که نگران گزیده شدن مجدد است و هیچ تدبیری برای جلوگیری از آن نسنجیده، نمی تواند تنها یک ایثارگر بزرگ و واقعی باشد.
عبدالله، تقلب و یک پرسش همیشگی
عبدالله عبدالله؛ نامزد انتخابات ریاست جمهوری و رییس اجرایی حکومت وحدت ملی می‌گوید که ترس دارد بار دیگر سرنوشت انتخابات ریاست جمهوری را «تقلب» تعیین کند.
 
آقای عبدالله گفته‌است که اشرف‌غنی سوء استفاده گسترده‌ای از قدرت کرده‌است.
 
او افزوده که می‌ترسد آرای مردم در انتخابات پیش‌ رو توسط «تقلب» تهدید شود.
 
این نامزد ریاست جمهوری بزرگ‌ترین نگرانی خود را پر کردن صندوق‌های رای از آرای تقلبی عنوان کرده‌ و گفته‌است که شکایات زیادی را علیه سوء استفاده آقای غنی از قدرت در راستای منافع انتخاباتی‌اش، ثبت کرده‌؛ اما این فقط «سنگی از کوه است.»
 
در انتخابات ریاست جمهوری ۱۵ تن از جمله رییس جمهوری و رییس اجرایی حکومت مبارزه می‌کنند.
 
تشکیل ریاست اجرایی در سال ۲۰۱۴ نیز پس از آن مطرح شد که ادعاهایی مبنی بر تقلب گسترده از سوی عبدالله عبدالله صورت گرفت. او گفت که نتایج انتخابات ریاست جمهوری دست‌کاری شده و صندوق‌ها از رای تقلبی پر شده‌است.
 
ابراز نگرانی عبدالله از احتمال وقوع دوباره دستبرد و تقلب در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو در حالی مطرح می شود که او در دوره های گذشته، همواره مدعی شده که تقلب، مانع از دستیابی به حق مشروع اش برای رییس جمهور شدن شده است.
 
دو بار تقلب آنهم در سطح اشغال کرسی ریاست جمهوری. آقای عبدالله برای توجیه عقب نشینی اش در برابر این رویداد می گوید که به خاطر منافع افغانستان و جلوگیری از بروز دوباره جنگ، از خودگذری و ایثار کرده و نتیجه را به رقیب واگذاشته است؛ اما بعید است این همه داستان باشد.
 
کسی که دو بار از یک سوراخ گزیده شود و برای بار سوم نیز دست به همان سوراخ  فرومی کند در حالی که نگران گزیده شدن مجدد است و هیچ تدبیری برای جلوگیری از آن نسنجیده، نمی تواند تنها یک ایثارگر بزرگ و واقعی باشد. بخشی از تقصیر مستقیما متوجه خود اوست؛ چیزی که حالا دیگر میلیون ها نفر از کسانی که به ویژه در انتخابات سال ۹۳ به او رأی دادند نیز به آن ایمان پیدا کرده اند.
 
به باور آنها عبدالله از شجاعت و جسارت لازم برای صیانت مسؤولانه از آرای مردم برخوردار نبود و به سادگی مرعوب تهدید یا مغلوب تطمیع نامزدهای رقیب شد.
 
بار این مسؤولیت به ویژه این بار بسیار سنگین تر است؛ زیرا آقای عبدالله پس از انتخابات گذشته در شرایطی با اشرف غنی بر تشکیل حکومت وحدت ملی، توافق کرد که دوطرف زیر نظر امریکا، تعهد سپردند که بلافاصله پس از تشکیل دولت، کمیته تعدیل قانون اساسی ایجاد شود و همزمان، اصلاحات گسترده و بنیادین در ساختار، قوانین و سیستم انتخاباتی کشور روی دست گرفته شود؛ اما اکنون که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری هستیم، نه تنها هیچیک از این موارد، انجام نشده؛ بلکه سمت سمبولیک ریاست اجرایی هم بدون هیچ تعریف حقوقی و صلاحیت قانونی تعریف شده ای، به مثابه انگشت ششم حکومت نامشروع وحدت ملی، باقی مانده است.
 
اگر بخش بزرگی از مسؤولیت این عهدشکنی و قانون گریزی به اشرف غنی و رویکرد انحصارگرایانه او نسبت به قدرت بازمی گردد، بخش قابل توجه دیگر آن نیز مربوط به ترس و انفعال و کنش پذیری و ناتوانی غیر قابل توجیه عبدالله است.
 
او نتوانست از آرای مردم، حمایت کند، آرمان های حداقلی رأی دهندگان و همسنگران سیاسی و جهادی اش را تحقق بخشد، چشم از امتیازات وسوسه انگیز قدرت بپوشد و در خدمت منافع کلان و بلندمدت مردم افغانستان قرار بگیرد.
 
اینکه او در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، یکبار دیگر از بروز تقلب و پرشدن صندوق های رأی از آرای جعلی، ابراز ترس می کند، پیش از آنکه نشانگر وجود یک تهدید جدی باشد، نمایانگر بی عملی و فقدان جسارت سیاسی شخص عبدالله است.
 
او مهره ای قابل اعتماد برای کسب میلیون ها رأی مردمی نیست که دو بار او را تا آستانه رییس جمهور شدن پیش بردند؛ اما هر بار، ناامید و دست خالی بازگشتند.
 
کارنامه عبدالله در دو انتخابات ریاست جمهوری پیشین، به اندازه ای منفعلانه و ناامیدکننده بود که امروز، هراس بزرگتر، وقوع تقلب نیست؛ چه اینکه تقلب همیشه بوده و هست؛ بلکه ابهام درباره برنامه عبدالله در برخورد و مواجهه با آن است؛ درست پس از آنکه برای سومین بار از یک سوراخ گزیده می شود.
 
آیا عبدالله این بار برخورد متفاوتی با تقلب خواهد داشت؟
 
این پرسش در مناظره ها و مصاحبه های رسانه ای اخیر بارها از آقای عبدالله پرسیده شد؛ اما او هیچ پاسخ مشخصی نداشت و نداد.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین