۰

طالبان، انتخابات و سناریوی صلحی غیر ملی

چهارشنبه ۱۶ اسد ۱۳۹۸ ساعت ۰۱:۴۴
طالبان بی توجه به روند صلح غیر ملی شان با امریکایی ها، همچنان ضدیت و دشمنی شان با مردم و سلطه مردم بر سرنوشت سیاسی خویش را به نام حمایت خارجی، توجیه می کنند.
طالبان، انتخابات و سناریوی صلحی غیر ملی
سازمان عفو بین‌الملل در واکنش به هشدار گروه طالبان مبنی بر تهدید گردهمایی‌های انتخاباتی گفته که تهدید طالبان نشانه‌دهنده "بی‌توجهی هراس‌انگیز این گروه به زندگی انسان‌ها" است.
 
گروه طالبان روز سه‌شنبه، ۱۵ اسد با انتشار اعلامیه‌ای انتخابات ریاست جمهوری آینده افغانستان را "یک پروسه جعلی" خوانده و گفته است این گروه برای جلوگیری از آن با جدیت تلاش خواهد کرد.
 
گروه طالبان همچنین تاکید کرده‌‌ که مانع گردهمایی‌ های انتخاباتی خواهد شد و از مردم خواسته‌ تا برای حفظ جان‌ شان در برنامه‌ های کمپاینی شرکت نکنند.
 
زمان سلطانی؛ پژوهشگر آسیای جنوبی در عفو بین‌الملل در واکنش به هشدار گروه طالبان گفته است: "مقام‌های افغانستان مسؤولیت دارند تا از غیرنظامیان در طول روند کمپاین‌های انتخاباتی محافظت کنند. مردم افغانستان باید از حقوق خود برای آزادی اجتماعات صلح آمیز و آزادی بیان برخوردار باشند و مورد احترام و حمایت قرار بگیرند."
 
نگرانی عفو بین الملل کاملا درست و واقع بینانه است؛ زیرا تبعات و تلفات انسانی این هشدار طالبان به ویژه برای مردم عادی و شهروندان ملکی افغانستان می تواند بسیار سنگین باشد؛ مردمی که در سایه صلح غیر ملی طالبان با امریکا نیز کمرشان شکسته و هر روز رکوردهای چند سال اخیر در زمینه کشتار غیر نظامیان با آمارهای تازه جا به جا می شود و طالبان همچنان زمامدار این موج خونین کشتار و جنایت هستند.
 
با این حال، این تنها وجه تهدید تازه طالبان نیست. مساله مهمتر این است که آن گروه، اعتقادی به انتخابات ندارد و مردم سالاری را مذموم می داند. در هشدار جدید طالبان به صراحت بیان شده که انتخابات پیش رو توسط خارجی ها برگزار می شود و بودجه آن را قدرت های خارجی می پردازند. این به تنهایی برای طالبان کافی است تا هزاران جنگجوی آماده مرگ خویش را بسیج کنند که در جهادی مقدس برای مختل کردن انتخابات وارد عمل شوند؛ بی توجه به اینکه ممکن است هزینه نبرد تازه، کشته شدن صدها زن و مرد و کودک مسلمان و بی دفاع افغان باشد.
 
بخش عظیم بودجه انتخابات پیش رو را دولت افغانستان تأمین کرده است. اینجا بحث این نیست که ارگ ریاست جمهوری به چه هدفی بر برگزاری انتخابات تحت هر شرایطی اصرار و پافشاری می کند. این نیز اهمیتی ندارد که چرا قدرت های خارجی، برخلاف سال های گذشته، این بار حاضر نشدند همه یا بخش زیاد هزینه های انتخابات را تأمین کنند؛ بلکه موضوع اساسی این است که طالبان برای توجیه خونریزی و خشونت و جنایت شان علیه مردم ملکی افغانستان، همچنان به بازی های زبانی دروغینی مانند «اشغال» و «خارجی» و... متوسل می شوند؛ این در حالی است که در عمل، مردم افغانستان را هدف می گیرند و شهرها و روستاها و راه ها و زیربناهای افغانستان را ویران می کنند. این وضعیت از ۱۸ سال پیش تاکنون ادامه دارد.
 
آنها در شرایطی که با مقام های امریکایی با صلح و دیپلماسی رفتار می کنند و ماه هاست که پشت دروازه های بسته، گفتگوهای دوستانه ای با امریکایی ها دارند، در افغانستان از تمام توان شان مایه می گذارند تا یک روند مهم ملی را مختل کنند و به این بهانه، صدها نفر از مردم ملکی را به کام مرگ بفرستند.
 
این تنها نشانگر مزدوری و وابستگی طالبان به قدرت های استعمارگر و سلطه جوی منطقه ای و بین المللی و ضدیت آشکار شان با افغانستان و مردم این آب و خاک نیست؛ بلکه همزمان، نشان می دهد که آنها دشمن انتخابات و مردم سالاری و حاکمیت مردم بر مردم نیز هستند. طالبان نمی خواهند مردم با اراده آزاد و انتخاب خود رهبران شان را برگزینند و نظام سیاسی شان را بسازند. البته این امر، لزوما بدان معنا نیست که انتخابات پیش رو در شرایطی کاملا آزاد و قانونمند و فارغ از دخالت دولت و دستبرد عوامل تزویر و تقلب و سرقت آرای مردم برگزار خواهد شد؛ بلکه منظور از این سخن، نفس انتخابات به مثابه یک روش کارآمد و غیرقابل جایگزین برای برگزیدن حاکمان و شهریاران و دولت داران توسط توده مردم است. طالبان اعتقادی به این روش ندارند و برای تحمیل این اعتقاد شان بر دیگران، حمایت خارجی ها از انتخابات را بهانه و توجیهی برای جنایت های مرگبار و خونین تازه شان قرار می دهند.
 
این هشدار، برای آینده سیاسی افغانستان، عمیقا نگران کننده و خطرناک است؛ زیرا نشان می دهد که طالبان بی توجه به روند صلح غیر ملی شان با امریکایی ها، همچنان ضدیت و دشمنی شان با مردم و سلطه مردم بر سرنوشت سیاسی خویش را به نام حمایت خارجی، توجیه می کنند و به این ترتیب، نشان می دهند که برآیند نهایی صلح احتمالی آنها با امریکا، هرگز روی کار آمدن یک نظام دموکراتیک و مردم محور نخواهد بود؛ بلکه چه بسا این صلح به احیا و بازگشت رژيم سرکوبگر و تمامیت خواه طالبان و استقرار دوباره اقتدارگرایی امارت اسلامی آن گروه خواهد انجامید.

علی موسوی - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین