۰

نصیحت گلبدین به طالبان؛ خشونت به قدرت نمی‌رساند

دوشنبه ۳ سرطان ۱۳۹۸ ساعت ۱۴:۰۵
اینک نوبت طالبان است که با استفاده از تجربه شکست خورده حکمتیار و در حالی که از نظر نظامی، در اوج قدرت قرار دارند، پیش از آنکه به سرنوشت او دچار شوند...
نصیحت گلبدین به طالبان؛ خشونت به قدرت نمی‌رساند
گلبدین حکمتیار؛ رهبر حزب اسلامی و از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، گفته‌است که طالبان باید این را بپذیرند که یگانه راه رسیدن به قدرت، شرکت در انتخابات است.
 
او این مطلب را در جریان کنفرانس صلح افغانستان به میزبانی پاکستان بیان کرده‌است.
 
آقای حکمتیار گفته‌است: «طالبان باید به الفاظ صریح بگویند که به انتخابات باور دارند و از طریق انتخابات برای رسیدن به قدرت، یقین داریم و تعهد می‌کنیم که راه‌های دیگری را نخواهیم آزمود.»
 
حکمتیار از یک تجربه تلخ ۴۰ ساله می گوید؛ تجربه ای که نشان می دهد خشونت راهی به دالان های قدرت باز نمی کند.
 
آنچه امروز طالبان آن را امتحان می کنند، حکمتیار سال ها پیش همه این راه ها را طی کرده و همه آزمون ها را از سر گذرانده و در نهایت با خفت و حقارت، شکست را پذیرفته است. حکمتیار در حالی از انتخابات به عنوان تنها راه دست یافتن به قدرت سخن می گوید که خود او نیز همانند طالبان، سال ها جنگ و خونریزی و خشونت و ترور و آدمکشی اش را به «جهاد» نسبت می داد و آن را یک وظیفه مقدس شرعی می دانست؛ اما اظهار نظر تازه او نشان می دهد که گلبدین ۲۰۱۹ ورژنی متفاوت از گلبدین عاصی و سرکش و آشتی ناپذیر دهه ۷۰ خورشیدی و سال های پس از آن است.
 
او حالا به روند صلح پیوسته، اگرچه همه تفنگ هایش را بر زمین نگذاشته؛ اما نامزد انتخابات ریاست جمهوری است و می خواهد از مسیر رأی مردم به قدرت دست پیدا کند.
 
نکته مهم این است که آقای حکمتیار اذعان می کند که «جهاد» یک پوشش شرعی و مقدس برای هدفی اصولا غیر دینی و نامقدس یعنی رسیدن به قدرت است. او به طور ضمنی می پذیرد که هم او و هم طالبان برای دست یافتن به قدرت می جنگیده اند و اینک او به عنوان پیری که عمرش را در راه جنگ برای قدرت گذاشته بود، دریافته که بهترین راه برای رسیدن به این هدف، شرکت در انتخابات است.
 
اینک نوبت طالبان است که با استفاده از تجربه شکست خورده حکمتیار و در حالی که از نظر نظامی، در اوج قدرت قرار دارند، پیش از آنکه به سرنوشت او دچار شوند و از سر ناچاری، خشونت را ترک کنند و به روند صلح و سیاست بازگردند، نصیحت پدرانه گلبدین را بشنوند و راهی غیر از خشونت را در پیش بگیرند.
 
یکی دیگر از زوایای اظهارات تازه آقای حکمتیار این است که طالبان باید تکلیف خود را با رأی مردم مشخص کنند. آنها باید صریحا اعلام کنند که قدرت از نظر آنها چه معنایی دارد و سهم و نقش و جایگاه مردم در تشکیل آن چیست.
 
این پرسش مهمی است که امارات اسلامی به عنوان یک ساختار سیاسی – ایدئولوژيک آیا هنوز هم در چشم انداز برنامه های طالبان پس از صلح قرار دارد یا خیر. اگر پاسخ مثبت باشد، پس از هم اکنون باید فاتحه مردم سالاری  را خواند و خود را برای بازگشت به دوره سیاه سلطه ستمگرانه و استبدادی امارت طالبان آماده کرد.
 
دیگر طرف های مذاکره کننده با طالبان نیز باید به این پرسش بنیادین پاسخ دهند که قرار است چه بر سر مردم سالاری بیاید و تکلیف ساختارهای دموکراتیک در دولت پساصلح چیست. آنها همچنین باید در گفتگویی صریح و بی پرده با طالبان، از آنها بخواهند که موضع رسمی و مشی عملی شان در مواجهه با سهم و نقش مردم در تشکیل ساختارهای سیاسی را مشخص کنند تا به این ترتیب، ابهام و بلاتکلیفی موجود در برابر آینده مردم سالاری در افغانستان، از میان برود.
 
 گروهی که علیرغم شرکت فعالانه و مؤثر در روند گفتگوهای صلح، همچنان حفظ تسلیحاتش را موضوعی غیرقابل مذاکره می داند، بی تردید معتقد به استفاده از خشونت برای رسیدن به قدرت است و نفس این اعتقاد، هیچ جایی برای بحث درباره دموکراسی و مردم سالاری و نهادهای مردم نهاد باقی نمی گذارد؛ با این‌همه، جریان ها و رهبران سیاسی، گروه های فشار، طیف های قومی و طرف های خارجی جنگ و صح افغانستان، باید در برابر این اراده طالبان ایستادگی کنند و اجازه ندهند که سرانجام صلح، چیزی جز بازگشت به امارت اسلامی طالبان نباشد.
 
محمدرضا امینی - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین