قبیله سالارانی که نه به اصول وظایف داخلی مجلس نمایندگان پایبند اند و نه در قبال آبرو و عزت مردم افغانستان در برابر رسانه ها و جامعه بین المللی، کمترین تعهد و مسؤولیتی احساس می کنند، آمده اند تا با ۵۵ رأی، کرسی ریاست را تصاحب کنند.

ده‌ها عضو مجلس نمایندگان بار دیگر بر سر تعیین رئیس مجلس باهم درگیری شدند. این دومین بار است که نمایندگان بر سر نتایج رای‌گیری برای انتخاب رئیس باهم درگیر می‌شوند.
 
تصاویر ضبط شده، حضور ده‌ها نماینده در جایگاه هیات رئیسه را نشان می‌دهد. در این تصاویر، چند مرد با لباس افغانی در حال تخریب میز کار رئیس مجلس دیده می‌‎شوند و شماری دیگر، وسایل موجود بر روی میز را به پایین پرتاب می‌کنند.
 
یکی از نمایندگان گفت که طرفداران کمال‌ناصر اصولی؛ رقیب میررحمان رحمانی برای ریاست مجلس نمایندگان، حاضر به رای‌گیری مخفی یا علنی برای تعیین تکلیف "رای مشکوک" نشدند و بعد از آن، طرفداران آقای رحمانی او را به جایگاه ریاست مجلس نمایندگان بردند؛ اما طرفداران آقای اصولی مانع از حضور او در جایگاه شدند و حتی کرسی ریاست را پایین انداختند.
 
یک عضو دیگر مجلس نمایندگان هم به بی‌بی‌سی گفته یکی از افرادی که مخالف ریاست آقای رحمانی بود، با مشت بر سر حبیب افغان از نمایندگان مجلس افغانستان زد.
 
شرمساری. این تنها تعبیری است که می توان در بیان آنچه این روزها در مجلس نمایندگان جریان دارد به کار برد. مردم، حکومت، کمیسیون های انتخاباتی و جامعه بین المللی حامی آنها همگی شرمسار و سرشکسته اند.
 
قوه قانون گذاری که باید از جایگاه حقوقی شایسته ای برخوردار باشد و مظهر و مجری و ناظر و حامی حاکمیت قانون در جامعه ای باشد که دولت و ملت در آن سرگرم قانون شکنی اند، اکنون خود به عامل بزرگ و پیشگام قانون شکنی بدل شده است؛ زیرا قبیله سالاری جای قانون گذاری را گرفته و سیطره قبیله سالارانی که نه به قانون اعتنایی دارند و نه حتی در برابر شأن و جایگاه مجلس نمایندگان و مسؤولیت سنگین کار پارلمانی، تعهد اخلاقی و انسانی دارند، بر این نهاد مهم و اثرگذار ملی، شرایطی را پدید آورده که مردم افغانستان تنها می توانند از دیدن صحنه هایی مانند رویداد روز چهارشنبه، عمیقا احساس شرم کنند.
 
قبیله سالارانی که نه به اصول وظایف داخلی مجلس نمایندگان پایبند اند و نه در قبال آبرو و عزت مردم افغانستان در برابر رسانه ها و جامعه بین المللی، کمترین تعهد و مسؤولیتی احساس می کنند، آمده اند تا با ۵۵ رأی، کرسی ریاست را تصاحب کنند؛ زیرا تنها منطق آنها این است که رییس هرسه قوای دولت باید پشتون باشد.
 
کمال ناصر اصولی، نماد و نماینده تمام و کمال این طیف منحط و مرتجع و تنگ اندیش و قوم گرا است. او که سایر اقوام افغانستان به جز پشتون ها را مهاجر و بیگانه می داند که با یک کلک می توان از این خاک، طرد شان کرد، اکنون با به گروگان گرفتن یک روند شفاف و آزاد و دموکراتیک و قانونمند، می خواهد با ۵۵ رأی رییس مجلس شود؛ اما اجازه نمی دهد تا میررحمان رحمانی که ۱۲۳ رأی کسب کرده، این سمت را به حق، احراز کند.
 
این منطق قبیله، برادر بزرگتر و توهم تاریخی اکثریت مطلق در کشور اقلیت ها است. از آقای اصولی، هیچ انتظاری جز این نمی توان داشت؛ زیرا او نماینده یک جریان تاریخی دیرپا است که بربنیاد همین منطق، یک تاریخ ستم و سیاهی و سلطه و استبداد و تباهی را بر مردم افغانستان، تحمیل کرده است.
 
عقبه کمال ناصر اصولی به عبدالرحمان ها و نادر غدارها و... می رسد؛ همان هایی که با سرکوب و ستم، بر دیگران سلطنت می کردند و حکومت را ملک مطلق قوم و قبیله خود می انگاشتند.
 
کمال ناصر اصولی، نه به کمال رسیده و نه اعتقادی به اصول دارد. او اگرچه در زمان حاضر زندگی می کند؛ اما ذهنیت و باور او، متعلق به ده ها سال پیش یعنی زمان سلطه اقتدارگرایانه شاهان و سلاطین ستم پیشه پشتون بر سرنوشت جمعی مردم افغانستان است.
 
از جانب دیگر، حکومت و به طور مشخص، ارگ ریاست جمهوری هم نسبت به این سرنوشت اسفبار در مجلس، بی تقصیر نیست؛ زیرا نمایندگانی که بربنیاد برخی ادعاها با پول و ارائه خدمات جنسی، راهی «خانه ملت» شده اند، وظیفه ای جز تأمین و تحمیل آرمان های قبیله سالاران مسلط بر حکومت و ارگ بر قوه قانون گذاری ندارند. آنها مکلف به ایجاد آشوب و بلوا و بحران و بن بست اند؛ حتی اگر ۵۵ نفر در برابر ۱۲۳ نفر باشند.
 
نرگس اعتماد - جمهور