۰

جنگ برای صلح، صلح برای سلطه

يکشنبه ۱۱ قوس ۱۳۹۷ ساعت ۱۳:۵۱
بر اساس رویکرد تازه واشنگتن، جنگ در افغانستان، به پایان می رسد و صلح، مسیر سلطه دایمی ایالات متحده و سودآوری مستقیم این سلطه برای تاجران مسلط بر واشنگتن را هموار خواهد کرد.
جنگ برای صلح، صلح برای سلطه
جیمز متیس؛ وزیر دفاع امریکا گفته که کشورش تلاش دارد تا هرچه زودتر به جنگ افغانستان پایان دهد؛ اما برنامه‌ای برای خروج نیروهای امریکایی از افغانستان وجود ندارد.
 
متیس که در اجلاس دفاع ملی ریگان در کالیفرنیا صحبت می‌کرد گفت که امریکا برنامه‌ای برای خروج از افغانستان ندارد.
 
وی بیان داشت:«امریکا تلاش دارد که به جنگ افغانستان نقطه پایان بگذارد؛ اما برنامه‌ای برای خروج نیروهای خود از این کشور ندارد.»
 
وزیر دفاع امریکا افزود:«امریکا می‌خواهد که در کنار ۴۱ کشور دیگر بر ضد تروریزم در افغانستان بجنگد… امریکا و دیگر کشورها هم اکنون با ۲۰ گروه تروریستی در افغانستان در حال جنگ هستند و این گروه‌ها باید از بین بروند.»
 
متیس ابراز امیدواری کرده که مذاکرات سیاسی برای پایان جنگ در افغانستان به نتیجه مثبت برسد و صلح پایدار در افغانستان برقرار شود.
 
این در حالی است که دونالد ترامپ و زلمی خلیلزاد هم در اظهار نظرهایی جداگانه، از اراده امریکا برای پایان‌دادن به جنگ افغانستان خبر داده اند.
 
اظهارات وزیر دفاع امریکا و سایر مقام های امریکایی نشان می دهد که امریکا دیگر حاضر نیست برای جنگ افغانستان، هزینه کند. تیم ترامپ از همان آغاز نسبت به سیاست خارجی ایالات متحده، نگاهی سودمحور داشته است؛ در حالی که پیش از آمدن ترامپ تاجرپیشه، اصلی ترین رکن سیاست خارجی‌ امریکا را حفظ سلطه و هژمونی جهانی ایالات متحده با اعزام و استقرار سرباز و هزینه کردن پول های کمکی به کشورهای تحت سلطه و دفاع از منافع و امنیت متحدان و شرکای سنتی خود در اروپا تشکیل می داد، اما ترامپ و تیم او به پس انداز کردن پول و در عین حال، بهره کشی اقتصادی بیشتر از کشورهای زیر هژمونی آن کشور، اولویت می دهند و این رویکرد در راستای شعار کلیدی «اول امریکا» که از سوی ترامپ مطرح شد، قابل تفسیر است.
 
به نظر می رسد که ترامپ و سیاست گذاران امنیتی و استراتژيست های سیاست خارجی او درباره افغانستان هم به این نتیجه رسیده اند که بیش از این نمی توانند بار سنگین کمک مالی با دولت آغشته به فساد کابل را بر دوش بکشند و از آنسو، با مشارکت در مأموریت های جنگی افغانستان، جان سربازان شان را به خطر بیاندازند و همزمان، برای بقا و دوام این مأموریت، منابع مالی بیشتری را هزینه کنند.
 
از این منظر، پایان جنگ، استقرار صلح و حضور همزمان نیروهای نظامی امریکایی در افغانستان، در کنار همدیگر، کاملا قابل جمع به نظر می رسد.
 
در حالی که این رویکرد نمی تواند با شعار دروغین حضور نظامیان امریکایی به منظور مبارزه با تروریزم در افغانستان، همخوانی داشته باشد؛ زیرا اگر قرار است جنگ پایان یابد و صلح برقرار شود، دیگر نیازی به حضور نیروهای امریکایی هم نیست؛ اما امریکا می گوید نظامیانش در افغانستان باقی خواهند ماند تا با ۲۰ گروه تروریستی دیگر به جز طالبان «مبارزه» کنند. بنابراین، گسترش قدرت داعش در افغانستان می تواند ادامه حضور نظامی امریکا را به بهانه «مبارزه با تروریزم» توجیه کند و در حالی که داعش همه روزه از مردم افغانستان، قربانی می گیرد، امریکا هر چندماه یکبار با راه اندازی یک حمله تبلیغاتی و پرسروصدا در ننگرهار، حضور خود به بهانه مبارزه با تروریزم را یک نیاز تلقی می کند!
 
اما واقعیت امر این است که امریکا با صلح با طالبان می خواهد از هزینه جنگ کم کند و از آنسو، راه را برای سلطه درازمدت خود بر افغانستان، هموار سازد؛ زیرا وقتی طالبان صلح کنند، امریکا می تواند با استفاده از فضای امن حاکم بر بسیاری از بخش های افغانستان، از تاراج منابع زیرزمینی و دارایی های ملی افغانستان، سود سرسام آوری را به جیب بزند و به این ترتیب، کام ترامپ برآورده خواهد شد. درست به همین دلیل است که بر اساس رویکرد تازه واشنگتن، جنگ در افغانستان، به پایان می رسد و صلح، مسیر سلطه دایمی ایالات متحده و سودآوری مستقیم این سلطه برای تاجران مسلط بر واشنگتن را هموار خواهد کرد.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین