قتل عام هزاره ها؛ جنایتی که مجازات ندارد
شنبه ۱۳ اسد ۱۳۹۷ ساعت ۲۳:۰۵
کدام عقل سالمی می تواند این واکنش رییس جمهور مملکت را در برابر کنش جنایتکارانه تروریست های وحشی قرار دهد که ده ها نمازگزار بی گناه را تنها به جرم باورهای مذهبی شان به خاک و خون کشاندند؟
آیا دولت فقط باید به محکوم کردن بسنده کند؟
چرا کشتار هزاره ها در افغانستان می رود تا به امری عادی و پذیرفته شده بدل شود؟ مگر شیعیان شهروندان این سرزمین نفرین شده نیستند؟ وضعیت ترسناکی که اکنون بر مساجد، تکایا و گرد همایی های مذهبی و مناسک و اجتماعات دینی آنها حاکم است، چه تفاوتی با دوران خفقان آور و سراسر اختناق و سرکوب رژيم های توتالیتر و فاشیستی شاهی و سلطنتی دارد؟
این همان کاری است که امروزه زیر نام داعش و تروریزم انجام می شود و کاخ نشین های کابل، تنها به یک محکومیت ساده و بی مصرف و فاقد هزینه اکتفا می کنند. آیا اینکه شاهان دیروز محکوم نمی کردند و رهبران امروز محکوم می کنند برای پذیرش این انگاره مضحک کافی است که نظام امروز بهتر از نظام های سرکوبگر و فاشیستی دیروز است؟!
چرا تروریست ها بهای جنایت هایی را که علیه مردم بی گناه افغانستان مرتکب می شوند نمی پردازند؟ می گویید چگونه؟ بسیار ساده است! دیروز در جوزجان صدها تروریست داعشی با رهبران شان به نیروهای دولتی پیوستند و چرخبال های ارتش ملی آنها را از دام مرگی که طالبان برای شان پهن کرده بودند، نجات دادند. امروز همرزمان و همکیشان تروریست همان جرثومه نفرت و عصبیت و فساد و فاشیزم در گردیز حمام خون به راه انداختند، پس چرا همقطاران تروریست شان را اعدام نمی کنید؟
مگر آنها در درزاب و قوش تپه کم جنایت کردند؟ اگر نمی دانید – که قطعا می دانید و بهتر از هر کس دیگری می دانید- بروید از زنان و دختران مظلوم درزاب بپرسید که تروریست های وحشی داعش چگونه آنها را با زور سرنیزه برای فرمانده شان می بردند و سپس مورد تجاوز بی رحمانه گروهی قرار می دادند و این روند، ماه ها ادامه داشت.
چرا اکنون برای آنها در دولت مورد حمایت ناتو و امریکا که به بهانه «مبارزه با تروریزم» به این سرزمین، لشکرکشی کرده اند، حاشیه امن وجود دارد؛ اما برای نمازگزاران مظلوم شیعه که صدها سال در بدترین شرایط، تعهد، وفاداری و عشق شان به میهن و منافع ملی را حفظ کرده و بارها در گلوگاه های سخت و دشوار آن را به آزمون گذاشته و ثابت نموده اند، هیچ امنیتی وجود ندارد؟
در عراق، وقتی تروریست های تکفیری داعش، چند اسیر عراقی را به رگبار بستند، حیدر العبادی؛ نخست وزیر آن کشور، فورا دستور داد تا ۱۲ تروریست داعشی، اعدام شوند.
چرا در افغانستان نباید چنین اتفاقی بیافتد؟ چون اینجا ناتو و امریکا هستند و به سهم خود با تروریزم «مبارزه» می کنند؟ چون اینجا وقتی تروریست های داعش از سوی طالبان، در محاصره مرگبار قرار می گیرند، با هلیکوپترهای ارتش نجات می یابند؟ چون اینجا زندان ها دو دروازه دارند: دروازه ای برای بازداشت تروریست ها و دروازه ای برای رهایی بدون محاکمه آنها؟
این بسیار شرم آور است که بر خون ملت پا بگذاری، در مرگ های فاجعه بار مردم، ژست اندوه بگیری و پیام محکومیت صادر کنی؛ اما آنطرف به صدها تروریست وحشی وهابی عضو داعش، پناه بدهی و برای شان گوشه امنیت فراهم کنی.
اما این سیاست برای همیشه قابل ادامه نیست. تروریست های وحشی و خون آشام و حامیان داخلی و خارجی جنایتکار و زبون و بیمار و فاشیست آنها به زودی هزینه این کشتارها و خون ریزی ها و جنایت ها را در جایی دیگر از حسابی دیگر خواهند پرداخت.
این هشدار را برادران اهل سنت نیز باید دریابند و جدی بگیرند. اگر آنها فکر می کنند که داعش و تروریزم دژخیم تکفیری تنها شیعیان را آماج قرار می دهد یا فقط برای ضربه زدن به منافع ایران و روسیه و چین، طراحی و مهندسی شده است، عمیقا اشتباه می کنند.
اهل سنت افغانستان نیز آماج دشنه های زهرآگین این ایدئولوژی سیاه و خونریز و نفرت انگیز هستند. آنها هزینه های حضور و قدرت گیری این هیولای آدمخوار و ضد انسانی را که از آبشخور صهیونیزم و مسیحیت صهیونیستی، تغذیه می شود، سال ها بعد خواهند پرداخت؛ وقتی فرقه رؤوف و خویشتن دار و اهل مسامحه حنفی، مستحیل شد و جای خود را به تروریست های نابخرد و افراط گرا و ستیهنده و آماده مرگی داد که بویی از آموزه های امام ابوحنیفه، امام شافعی و امام مالک نبرده اند و فقط وهابیت تکفیری را مذهب حق می پندارند. آنگاه ریشه ها و بنیان های صدها ساله مذهب حنفی خواهد لرزید. این خطر را جدی بگیرید.
سکینه مدنی- خبرگزاری جمهور
کد مطلب: 107039
