آقای رییس جمهور! مولوی عبدالرحمن، قاتل مردم افغانستان و از تروریستان زبده و خطرناک است. او رنج ها و مصیبت های زیادی بر مردم این سرزمین وارد کرده است. وی از مخالفان سرسخت صلح و ثبات و از ناقضان حقوق بشر و از مجرمان بزرگ این کشور به حساب می رود.....

جلالتمآب محترم رییس جمهوری اسلامی افغانستان، درودها نثارتان باد!
ما جمعی از وارثان شهدای گلگون کفن ولایت غور هستیم. شهدایی که با بی رحمی تمام، توسط شماری از افراد قصی القلب و جانی بگونه ای بی رحمانه و وحشیانه به خاک و خون کشیده شدند. و این نامه، درد دل کودکان بی پناهی است که جنازه ی پدر، برادر و دیگر اعضای خانواده ی شان را برای آخرین بار، خونین و تکه و پاره دیدند.
جناب رییس جمهور! از حادثه ی تاریخی و تراژیک ولایت غور، یک سال و نیم می گذرد. یک سال پیش، در ۲ اسد، مصادف با ۲۷ رمضان، عده ای از تروریستان، به تعداد چهارده فرد غیر نظامی را پس از بازرسی و شناسایی تیرباران کردند. در میان شهدا، سیدنعمت الله رضایی، مشاور امنیتی ولایت و یک نوعروس و داماد نیز بودند.
خانواده های شهداء در طول یکسالی که گذشت، با پایداری تمام تحمل کردند، تا حکومت چه واکنشی نشان می دهد؛ اما متاسفانه، اقدام لازمی از سوی دولت مبنی بر بازداشت عاملان این حادثه نشد.
اکنون اطلاع یافته ایم که عامل اصلی قتل این افراد، توسط نیروهای امنیتی ملی دستگیر شده است. گفته شده است که این فرد به مولوی عبدالرحمن مزمل شهرت دارد و در این اواخر، سرپرست گروه داعش نیز بوده است.
جناب داکتر صاحب، رییس دولت ما! بارها از سوی دولتمردان شنیده شده است، مبارزه با تروریسم و دهشت افگنی، از برنامه های اساسی حکومت است. و نیز شنیده ایم که حکومت جهت تامین دموکراسی، تحقق ارزشهای حقوق بشری، تامین عدالت اجتماعی و حفظ جان شهروندان، اقدامات لازم روی دست می گیرد و خواهان ایجاد صلح پایدار در افغانستان است.
آقای رییس جمهور! مولوی عبدالرحمن، قاتل مردم افغانستان و از تروریستان زبده و خطرناک است. او رنج ها و مصیبت های زیادی بر مردم این سرزمین وارد کرده است. وی از مخالفان سرسخت صلح و ثبات و از ناقضان حقوق بشر و از مجرمان بزرگ این کشور به حساب می رود.
این قاتل اکنون تحت بازداشت، در ولایت غور به سر می برد. در عین حال حلقاتی در صدد آزادسازی وی نیز می باشند. نگرانی ما این است که مبادا از بند رها شود؛ چرا که این آزادی، در واقع حمایت از تروریسم و برنامه های تروریستی در کشور می باشد و آزادی ملاعبدالرحمن، در مخالفت جدی با ارزشهای انسانی، حقوق بشری و عدالت اجتماعی قرار دارد.
با این که کسی حق بخشیدن و یا برائت دادن قاتلان مردم افغانستان را ندارد و نمی تواند زمینه ی معافیت آنان را فراهم کند، اما بازهم نگرانیم که در شرایط حساس فعلی، قاتل پدر، برادر و دیگر اعضای خانواده ما از بند رهایی یابد.
بدین لحاظ، از حکومت وحدت ملی احترامانه تقاضا داریم که در نخست زمینه انتقال ملا عبدالرحمن به کابل را فراهم کند و سپس تحت اشد مجازات قرار دهد؛ با این اقدام از یک طرف، زمینه صلح و ثبات فراهم می می شود و از جهتی، از خون شهدا پاسداری می گردد.
با احترام
جمعی از وارثان شهدای غور