ده‌ها خانواده که در حومه های شهر بامیان و برخی هم در مغاره‌ها زندگی می‌کنند، می‌گویند: نان برای خوردن ندارند و سه وعده غذایی را کچالو آبجوش کرده و می‌خورند.
یکی از زنان بامیانی به خبرگزاری جمهور گفت: از بام تا شام در مزارع کچالو که محصولات آن برداشت شده خاک را زیر و رو می‌کنند تا مقداری پسمانده کچالو پیدا کنند. او افزود: این پسمانده های کچالو را با آب جوشانیده و می‌خورند.
برخی دیگر از این زنان می‌گویند: دروازه را بر روی کودکان شان قفل و آنان را در خانه محبوس می کنند تا جایی نروند و خود در مزارع کچالوی که محصولات آنرا برداشت کرده اند دنبال پسمانده کچالو می‌گردند.
این خانواده در مورد همکاری نهادهای مددرسان گفتند: طی سال اخیر کمک های بشری در این ولایت کمتر به نیازمندان رسیده است و این کمک‌ها بیشتر توسط طالبان، وکلای گذر، رئیس شورا و نمایندها حیف ومیل شده است و مقدار اندک آن به نیازمندان رسیده است.
یکی از خانواده های نیازمند بامیانی به خبرگزاری جمهور گفت: طی ۳ سال حکومت طالبان فقط یک بار از کمک سازمان جهانی غذا بهره مند شده اند و باقی کمک ها توسط طالبان و واسطه‌داران گرفته میشوند.
خبرگزاری جمهور- بامیان
