نقش غذاهای چرب در تشدید اضطراب

یک مطالعۀ جدید از دانشگاه کلرادو بولدر نشان می‌دهد که رژیم غذایی پرچرب می‌تواند با تأثیر بر باکتری‌های روده و شیمی مغز، اضطراب را افزایش دهد.
 تغذیه با چربی بالا در حیوانات باعث تغییر رفتار و افزایش فعالیت‌ ژن‌های مرتبط با سروتونین می‌شود، که می‌تواند واکنش‌های مشابه اضطراب را فعال کند. این تحقیق تأکید دارد که خوردن میوه‌ها و سبزیجات مختلف و غذاهای تخمیری برای حفظ صحت مغز و میکروبیوم روده مفید است.
تحقیقات جدید محققان دانشگاه کلرادو بولدر نشان می‌دهد که رژیم‌های غذایی پرچرب می‌توانند صحت روده را مختل کنند و با تأثیر بر شیمی مغز، اضطراب را افزایش دهند. به همین دلیل یک رژیم غذایی متعادل و غنی از چربی‌های سالم و غذاهای متنوع اهمیت بسیاری دارد.
زمانی که احساس استرس داریم، بسیاری از ما در غذاهای ناسالم به دنبال تسکین و بازیابی آرامش خود هستیم. با وجود این، تحقیقات جدید محققان دانشگاه کلرادو بولدر نشان می‌دهد که این استراتیژی ممکن است در واقع معکوس عمل کند.
این مطالعه نشان داد که در حیوانات، رژیم غذایی پرچرب باعث اختلال در باکتری‌های ساکن روده می‌شود، رفتار را تغییر می‌دهد و از طریق مسیر پیچیده‌ای که روده را به مغز متصل می‌کند، بر مواد شیمیایی مغز تأثیر می‌گذارد، که به اضطراب دامن می‌زند. تیم تحقیقاتی لوری موش‌های نوجوان را به دو گروه تقسیم کردند، که نیمی از آنها یک رژیم غذایی استاندارد با حدود 11 درصد چربی برای 9 هفته مصرف کردند. گروه دیگر رژیم غذایی پرچرب حاوی 45 درصد چربی داشتند، که اغلب متشکل از چربی اشباع شدۀ محصولات حیوانی بود.
بر اساس گفتۀ مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، رژیم غذایی معمول آمریکایی حاوی حدود 36 درصد چربی است.
در طول مطالعه، محققان نمونه‌های مدفوع موش‌ها را جمع‌آوری کردند و میکروبیوم یا باکتری‌های رودۀ این حیوانات را مورد ارزیابی قرار دادند. پس از 9 هفته، حیوانات تحت آزمایش‌های رفتاری قرار گرفتند.
تأثیر بر شیمی مغز و اضطراب
در مقایسه با گروه تحت کنترل، موش‌هایی که رژیم غذایی پرچرب داشتند، وزن اضافه کردند. این حیوانات تنوع کمتری نیز در باکتری‌های رودۀ خود نشان دادند. لوری در این باره توضیح داد که به‌طور کلی، تنوع باکتریایی بیشتر با سلامتی بهتر همراه است. همچنین موش‌های تحت رژیم غذایی پرچرب بیشتر میزبان دسته‌ای از باکتری‌ها به نام Firmicutes و کمتر میزبان باکتری‌هایی به نام Bacteroidetes بودند. نسبت بالاتر Firmicutes به Bacteroidetes با رژیم غذایی معمولی آمریکایی‌ها و چاقی همراه است.
همچنین موش‌های دارای رژیم غذایی پرچرب فعالیت بالاتری از سه ژن به نام‌های tph2، htr1a و slc6a4 را از خود نشان دادند، که در تولید و سیگنال‌دهی انتقال‌دهندۀ عصبی سروتونین به ویژه در ناحیه‌ای از ساقۀ مغز به نام cDRD یا هستۀ رافۀ پشتی مغز که با استرس و اضطراب مرتبط است، نقش دارد. سروتونین اغلب به‌عنوان یک مادۀ شیمیایی برای مغز شناخته می‌شود.
لوری در این زمینه بیان کرد: «زیرمجموعه‌های خاصی از نورون‌های سروتونین، زمانی که فعال می‌شوند، می‌توانند پاسخ‌هایی شبیه به اضطراب را در حیوانات ایجاد کنند.» همچنین افزایش فعالیت tph2 یا تریپتوفان هیدروکسیلاز در cDRD با اختلالات خلقی و خطر خودکشی در انسان مرتبط است.
مسیرهای بالقوه و توصیه‌های غذایی
لوری گمان می‌کند که یک میکروبیوم ناسالم، پوشش روده را به خطر می‌اندازد و باکتری‌ها را قادر می‌سازد تا وارد گردش خون بدن شوند و از طریق عصب واگ که مسیری از دستگاه گوارش به مغز است، با مغز ارتباط برقرار کنند.
وی خاطر نشان کرد: «همۀ چربی‌ها مضر نیستند و چربی‌های سالم مانند چربی‌های موجود در ماهی، روغن زیتون، آجیل و دانه‌ها می‌توانند ضدالتهاب و برای مغز مفید باشند.»
توصیۀ اکید لوری این است که تا حد امکان انواع مختلف میوه و سبزیجات را بخورید، غذاهای تخمیر شده را به رژیم غذایی خود اضافه کنید تا یک میکروبیوم سالم داشته باشید و پیتزا و کچالو سرخ شده را کنار بگذارید. همچنین برای مثال اگر همبرگر می‌خورید، یک تکه آووکادو به آن اضافه کنید. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که چربی خوب می‌تواند با برخی از تأثیرات چربی مضر مقابله کند.