​​​​​​​هر قدر که زمان بگذرد بذر خلیلزاد جوانه می زند و تنومند می شود و مدارس جهادی میوه های بیشتری تقدیم مردم افغانستان و کشورهای همسایه، آسیای میانه و منطقه می کنند.

زلمی خلیلزاد مذاکره‌کننده‌ی ایالات متحده امریکا با طالبان در دوحه در جلسه استماعیه کانگرس گفت: «بذری که ما در افغانستان کاشتیم در آینده میوه می دهد». 

به نظر من نقطه‌ی مرکزی و گپ اصلی خلیلزاد همین بذرکاشتن درافغانستان بود که ایشان در نشست استماعیه کانگرس مطرح کرد. 
خلیلزاد توضیح نداد که بذر افشانی وی در افغانستان چه بود که هزینه بیست ساله ی این کشور ( امریکا ) در پایش قربانی شد؟  

پس از امضای موافقتنامه ی صلح دوحه با طالبان، سوءظن های زیادی از سوی آگاهان مطرح شد و گفته شد که این توافقنامه فراتر از آن چیزی است که تا آن زمان روشن شده بود. 

با توجه به شک و تردیدهای زیادی که از همان آغاز در مورد توافقنامه دوحه و پهلوهای پنهان آن مطرح شده بود حال این سوال به صورت جدی مطرح می شود که بذر خلیلزاد و پهلوهای پنهان توافقنامه‌ی دوحه در افغانستان چیست؟ 

بذر کاشته شده‌ی خلیلزاد در افغانستان چیزی جز تبدیل کردن افغانستان به مرکز تروریزم نیست و ایجاد مدارس جهادی بی تردید نشانه‌ی روشن بذر کاشته شده‌ی امریکا در افغانستان است. 
ایجاد مدارس دینی زنان و تقویت و گسترش آن نیز جز بذر کاشته شده‌ی خلیل زاد می باشد. 

تامین هزینه ی مدارس، جهادی یا به عبارتی روشن‌تر بذر کاشته شده‌ی خلیلزاد قطعا از توان طالبان گدا بالاست و کمکهای هفته‌وار امریکا در این راستا قابل تعریف است. 

امریکایی ها هرچند اعلان می کنند که کمکهای هفته‌وار شان بشردوستانه است اما به باور بسیاری از آگاهان این کمکها در اختیار طالبان قرار می گیرد تا بذر کاشته شده ی خلیلزاد را آبیاری کنند تا خوبتر به ثمر بنشیند. 

مبرهن است که امریکایی ها از پیشرفت اقتصادی چینایی ها و قدرتمند شدن دولت جمهوری اسلامی ایران و خطر روسیه نگران اند و برای متوقف کردن چین، روسیه و ایران نیروی کم هزینه‌تر و شرورتر از طالبان را ندیده و نیافته اند. 
طالبان می توانند دردسری جدی برای چینایی ها ایجاد نمایند و مماشات و عقد قراردادها و پذیرفتن سفیر طالبان از سوی چین نمیتواند جلو رشد بذرکاشته شده‌ی خلیلزاد را بگیرد. 

حضور نیروهای مسلح ایغورها در افغانستان تحت حاکمیت طالبان یکی از ابزارهای ناامن‌سازی چین خواهد بود. 

رفتارهای طالبان از دوسال بدین سو در برابر ایران نشانه‌ی دیگر بذر به ثمر رسیده‌ی خلیلزاد است. 

هر قدر که زمان بگذرد بذر خلیلزاد جوانه می زند و تنومند می شود و مدارس جهادی میوه های بیشتری تقدیم مردم افغانستان و کشورهای همسایه، آسیای میانه و منطقه می کنند. 

بذر زلمی خلیلزاد آرامش کشورهای همسایه‌ی در حال قدرتمند شدن و منطقه را که خطر و تهدید جدی برای امریکا هستند برهم خواهد زد. 

سیاست تعامل با طالبان از سوی کشورهای همسایه و منطقه و جدی نگرفتن خطر طالبان از سوی این کشورها فرصت رشد بذر کاشته شده‌ی خلیلزاد را بخوبی فراهم ساخته و می سازد.

بازی و تعامل با طالبان از جانب کشورهای همسایه و منطقه به این دلیل بی نتیجه خواهد بود که قدرت دادن پول کلان در حد امریکا را ندارند و طالبان این را بخوبی در یافته اند از این رو بیشتر به امریکا متمایل اند تا کشورهای منطقه.

شمس‌الدین حامد- خبرگزاری جمهور